Pjesa 3

1.9K 90 40
                                    

Mbaruam orët e mësimit, së bashku me Laurën ulemi për të ngrënë krepa tek lokali që ndodhet përballë me shkollën.

"E pe si të mbrojti sot Leo"

"S'dua të flas me të" i them Laurës pasi s'doja të bisedoja më rreth tij

"Pse?"

"Nuk besoj tek ai."

"S'ke besim tek unë" dëgjoj zërin e tij, kthejë kokën ndodhesh pas meje, dreq.

"S'po flisja për ty"

"Hej Laura, po e marrë pak ëmbëlsirën se duhet të mësojmë. Hajde ikim tani ëmbëlsirë"

"Sot nuk mund të vijë" i bëj me sy Laurës që të thoshte ndonjë justifikim.

"As mos e mendo, çohu mos të marr në krahë"

"Erdha" ngrihem menjëherë nga karrigia dhe ndjek nga pas Leon

"Pse do të mësosh me mua?" E pyes sërisht Leon

"Sepse ti je një nxënës e mirë"

"Kaq ?" Kjo pyetje më shumë ishte për veten time sesa për të, pse jam duke shpresuar për diçka tjetër.

"Pse ca mendove më shumë ti ?"

"Asgjë"

"Erdhëm" ndodheshim përballë derës kryesore të një pallatit, Leo e hap dhe ma bën me shenjë që të kaloj unë e para

"Kaq shpejt?"

"Po këtu jetoj nëse do shkojmë e nga liqeni, afër jemi"

"Shkojmë mësojmë tek liqeni më mirë" s'doja të qëndroja në një shtëpi me Leon, kështu që i kërkova të shkojmë të studiojmë tek liqeni

"Jo se më shpërqendrojne vajzat atije"
Hipim në ashensor, jam në siklet pasi jam vetëm unë dhe ai, futemi brenda tek shtëpia e tij. Shtëpia është vërtet e madhe dhe e bukur, të dy heqim këpucët.

"Fillojmë me mësimet?" Pse dreqin fola

"Sa me dëshirë e paske?''

"Dua të iki prandaj"

"Hajde ulu këtu" jemi në sallon e ulemi e vendos librat tek tavolina e vogël që ndodhesh aty.

"Po e filloj me matematikën"

"Në rregull"

"Më bën çudi që do të mësosh ti, se ti librat nuk i prek edhe në shkollë vjen pa çantë"

"Pra ti më vëzhgon mua hë" më shikon drejt e në sy, përhumb tek sytë e tij

"Jo aspakt" heq shikimin tim prej sytë e tij

"Do më pëlqente nëse më vëzhgon ti ëmbëlsirë"

"Le të fillojmë me mësimin tani, se pari do mësojmë disa formula të rëndësishme"

"Po po fillojmë"

"(a+b)²= a² + b²+ 2ab kjo formulë e përdorim kur..."

"Ehaaa" shtrihet , vendos kokën e tij tek prehri im.

"Çfar po bën?"

"Vazhdo, shpjego ti" po sillesh sikur ishim në një lidhje

"A mund të çohesh?"

"Jo, nuk dua"

"Oke, se po çohem un" ngrihem në këmbë, vëthi i tij ngec tek flokët e mija
"Aaaa prit Enklea, dreq veshi"

"Më fal"

"Prit mos u largo, të heq vëthin" më kap prej krahu ndaj vetes, përfitoi nga ky rast për t'më afruar. Ndodhem kaq afër me të, është hera e dytë, kjo afërsi m'i trazon mendimet.
Leo më kap flokët e mija e përpiqet të heqi vëthin prej flokëve të mija, ngrija shikimin për t'a parë Leo nga kaq afër po me atë shpejtësi e ulja sërisht, çfarë kam kështu??

𝐄𝐧𝐤𝐥𝐞𝐚 ✓Where stories live. Discover now