𝐄𝐧𝐤𝐥𝐞𝐚 ✓

Përshkrimi i historisë

"Do martohemi së bashku, besoj se je e lumtur!?"

"Do martohemi?"

"Po, do kalojmë jetën bashk"

"Jetën?? E quan martesë ti ketë ku as un e as ti nuk e duam njërin tjetrin. Ti je i interesuar vetëm për vigjërin time. Të kesh një femër që është e jotja dhe t'a mbash mbyllur brenda në shtëpi. Gjë që s'ka për të ndodhur"

"Shumë fjalë paske" Më kap fortë prej krahu, do të tregojë burrërinë e tij kështu "Ti do bëhesh femra ime" qetësohu Enklea, merr frymë, i thoshja vetes sime.

"Thuaj do më përdhunosh sesa do martohesh me mua" Më kap prej dorës, e shtrëngon sa më fortë që të ndjenja dhimbje e te buzëqeshja në sytë e prindërve të mi.

"Së bashku me Enklea biseduam dhe e pranojmë njërin tjetrin..." Fjalët që më rëndonin sa një barrë.

Jetojmë në vitin 2020 , akoma në këtë vënd të vogël si Shqipëria, të detyrojnë për t'u martua. Të shkatërronë cdo ëndërr, si ëndërrën për të dashuruar me djalin që do, të vazhdosh një karrierë dhe shumë të tjera. Të gjithë më mbytën me duart e tyre, përfshirë dhe babin tim i cili ishte i pari që më vendosi disa korniza. Duhet të jetoja brenda këtyre kornizave, duhet të qëndrojmë brenda kornizave që ka vendosur shoqëria. Por jo, s'mund t'a lejoja këtë, sepse ishte jeta ime. Doja që ta jetoja jetën ashtu si e dëshiroja. Ndoshta nuk ishte jeta që kisha ëndërruar unë, por doja që të ishte të paktën jeta ime. Të isha e lirë.

Një përshkrim i vogël për jetën e saj të zymtë e të mbyllur, cila është historia e Enkleas? Çfarë do i sjellin në jetën e saj kjo martesë vuajte apo lumturi?

Ju ftojë t'a lexoni historinë time të re❤️🦋

𝐊𝐫𝐢𝐭𝐢𝐤𝐚 𝐧𝐞𝐬𝐞 𝐤𝐞𝐧𝐢✍︎

𝐌𝐞𝐧𝐝𝐢𝐦𝐢 𝐣𝐮𝐚𝐣 𝐩𝐞𝐫 𝐩𝐣𝐞𝐬𝐞𝐧 ✍︎