Esin, 24 yaşında bir sarışın. Sırf 'en çok yağış alan bölge neresi' sorusu geldiğinde gözlerim diyebilmek için coğrafya okudu. Hayati kararlarla bu denli dalga geçmesinden midir bilmem, herkese ağzıyla gülen hayat, Esin'e o günden beri başka yerleri...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Esin Sancar:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🪐
Tabut, ölünün mezara götürülürken içine konulduğu bir tür sandık. Kelime anlamı bu kadar basit bir şeyin ölüyü değil, sönen bir hayatı taşıdığı gerçeğini çok küçükken idrak etmiştim.
Cide'de küçük bir köyde yaşıyorduk ve evimizin karşısında mezarlık vardı. Ölüyü getirirken yakılan ağıtlar, gözyaşları, hüzün... hepsini camdan izlediğim insanlarla tatmıştım. Annem ve babamın bana ölümle ilgili bir konuşma yapmasını çok bekledim ama o konuşma hiçbir zaman yapılmadı. Her şeyi, çocuk aklımın sindirebildiği kadar anlayabiliyordum. Ama tek bir şeyden emindim. O tabutlarda buz gibi ölüler taşınmıyordu, yıldızlar vardı. Her cenazede kendimi bu şekilde kandırıyordum. İnsanın kendini kandırmasıdan daha kolay bir şey yoktur. Bir çocuk için ise bu daha da basittir. O zamanlardan kalan kandırmaca oyunumun bir parçasıydı dövmem. Sırtımdaki tabuttan çıkan yıldızlar benim çocuk aklımdı ve ben o çocuğu, bedenim büyürken çocukluğumdan bir iz gibi taşıyıp ölümsüzleştirmek istedim.
Banyoda geçirdiğimiz dehşet dolu saatlerden sonra yemek yemiş ve dinlenmek için bolca fırsat bulmuştuk ama pek konuşmamıştık.
Ara ara bakışlarını yakalıyordum fakat yaramazlık yapıp kaçan çocuklar gibiydi. Her yakaladığımda kaçıyordu.
Kalp odacıklarımın ziline basıp kaçma artık Bay A...
Dövmemi görmüştü ve dövmemi gördüğü için kendi kendini azarlıyor gibi duruyordu. Onun gibi utanmaz bir adamdan bu tavrı hiç beklemiyordum. Aksine dalga geçer, üzerime gelir diye düşünmüştüm. Balkona çıkmak için kalktığında hemen ardından ben de ayaklandım ve Zehra'ya tebessüm edip Bay A'nın peşinden ilerledim. Artık konuşmaktan kaçamazdı. Bu durgunluğunun başka bir sebebi vardı ve kaçamak bakışları kovalama isteğimi tetikliyordu.
