32.Bölüm

1.4K 52 5
                                    

(Medya İnci)

Hamile olduğumu öğrenmenin üzerine iki hafta geçmişti. Bora'ya daha söylememiştim.

Bebeğim olacağını öğrendikten sonra hayata tutundum. Ege'nin acısını bu bebek durdurmuştu.

Derya'nın içeri girmesiyle kafamı ona çevirdim.

"İnci bir şey konuşabilir miyiz?"

"Tabi gir içeri"

Derya yavaşça kapıyı kapatıp içeri girdi. Tam karşımda olan sandalyeye oturdu. Kafasını yere eğip konuşmaya başladı.

" İnci biliyorum daha tam toparlanmadın ama Serdar bana sormadan düğün günü almış... Gerçekten haberim yoktu. Olsa zaten bir şekilde biraz daha ertelelerdim"

Onun iyi hissetmesi için biraz gülümseyerek konuşmaya başladım.

"Zaten bunca zamandır benim için ertelediniz. Ben iyiyim gerçekten sen artık dönebilirsin."

Şaşkın bir şekilde bana dönüp.

"Nasıl yani sen gelmiyor musun"

" Yok"

"İnci saçmalama. Benim düğünüme gelmeyecek misin?"

"Ben düğünden sonra ziyarete gelirim. Siz gelirsiniz benim yanıma ama... Henüz oraya gitmek için hazır değilim"

" İnci itiraz yok yarın sende benimle geliyorsun yoksa fena halde bozuşuruz."

Derya odadan çıkarken düşünmeye başladım. Haklıydı. O benim için neler yapmıştı. Ben ise düğününe gelmiyorum demiştim. En iyisi onunla gidip dönmek.

( Ertesi gün)

Gözümün ucuyla valizlere baktım. Lazım olan her şeyi almıştım. Derya bana bakıp.

" Hazırsın dimi?"

Evet anlamında kafamı salladım. Sonda birlikte taksiye binip havaalanına gittik. Ordan da Mardin'e.

Bir süre sonra Mardin'e vardık. Uçaktan indiğimde kendimi çok tuhaf hissettim. O his özlem hissi gibiydi. Kafamı kaldırdığımda Serdar bizi almaya gelmişti. Bora yoktu. Acaba geleceğimden haberi var mıydı?

Serdar' a yaklaştık. Onlar Derya ile kucaklaşırken bende kenarda dikiliyordum. Serdar ve Derya sarıldıktan sonra Serdar bana yaklaşıp sarıldı.

"Hoşgeldin İnci. Nasılsın"

Sarıldıktan sonra.

"İyiyim sen nasılsın"

"Aynı ne olsun senin kocanla uğraşıyoruz."

Kafamı yere eğdim. Serdar durumu anlamış gibi konuyu değiştirdi.

" Hadi yaa ayakta mı dikileceğiz böyle. Binin arabaya da gidelim"

Gülümseyerek arabaya binip. Derya'nın evine gittik. Çok hoş bir evi vardı. Zevki çok güzeldi. Her yer çiçek saksıları ile doluydu. Evde fazla eşya yoktu çünkü Serdar ile evlendikten sonra burada yaşamayacaklardı. Derya bana misafir odasını bana açtı.

Odaya yerleştikten sonra Salona geçtim. Serdar gitmişti. Derya da çiçeklerine su veriyordu. Yanına yaklaşıp.

"Senin düğün hazırlıkların tamam değil mi?"

"He heh hepsi tam. Yarın kınam var şaka gibi ya!"

Derya sevincinden yerinde duramıyordu. Ben ise Bora'yı aylar sonra göreceğimin telaşını yaşıyordum. Derya televizyona basıp şarkı açarken benim elimden tutup kendi etrafında döndürüyordu.

Bir iki saniye sonra durduk. Sanki bir anda aklına bir şey gelmiş gibi bana baktı.

"Sen yarın ne giyeceksin?"

" Önceden arkadaşımın düğününde aldığım elbise vardı onu giyeceğim"

Bora'nın aldığı elbiseleri de getirmiştim ama onu giymek konusunda emin değildim. Derya aniden yine parladı.

" Hadi göstersene!"

Derya önde ben arkada benim kaldığım odaya gidiyorduk. Odaya girip bavulumdan elbiseleri çıkarttım. Dört farklı elbise. Derya kaşlarını çattı. Neden bu kadar fazla olduğunu sorgular gibi bakıyordu. Bir tanesini tutup eline aldı.

" Bu çok güzel bunu giyyy"

Bora ile aldığımız elbiseyi gösteriyordu. Gülümseyerek cevap verdim.

"Onu Bora ile almıştık. Emin değilim giymekte"

" Ya sen demiyor muydun nasıl adım atabilirim diye al sana barışmak için bir adım işte."

"Öyle mi diyorsun?"

"Öyle diyorum tabi"

Bir iç çekip konuşmaya başladım.

"Ama baksana havaalanına bile gelmedi. Silmiş beni. Belki de haklı. Hep onu suçladım bundan. Mantıklı hareket edemedim."

"Kızım boşanmışsınız gibi konuşma"

" Az daha o da oluyordu."

Derya oflayıp cevap verdi.

"İstese sana gönderirdi o kağıtları ama bak göndermedi."

Kapının çalması ile birbirimize baktık. Derya koşarak kapıya bakmaya gitti. Hemen sonra bana seslendi.

"İnci buraya gelir misin?"

-Bölüm Sonu -

BİRAZ GEÇ BÖLÜM GELDİ FARKINDAYIM AMA BAŞTAN SAVMA YAZMAK İSTEMEDİM. EN GÜZELİNİ YAZMAYI BEKLEDİM.

BU ARADA 3K OLMUŞUZ. OKUYAN HERKESE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM. İYİ Kİ VARSINIZ. OKUMAYA DEVAM EDİN. ÇOK GÜZEL ŞEYLER OLUCAK.

O ZAMAN HER ZAMAN Kİ SÖZÜMÜZLE BİTİRELİM.

SEVİLİYORSUNUZ 😻

HANCIOĞLU KONAĞI ( TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin