35.Bölüm

1.5K 63 8
                                    

Sabah uyandığımda Bora yanımda yoktu. Yataktan doğruluğumda ise kapı açıldı. Elinde tepsi ile Bora bana yaklaşıyordu. Gülümsememi engelleyemeden sırıtmaya başladım. Gerçekten onu çok özlemiştim. Bakışını, gülüşünü.

Bora gülerek bana yaklaştı. Tepsiyi masaya bırakıp yastığımı dikleştirdi. Bende arkama yaslandım. Tepsiyi kucağıma koydu ve yanağıma bir öpücük kondurdu. Gözümü tepsiden ayırıp konuşmaya başladım.

"Hiç gerek yoktu ben aşağı inerdim."

Bora tam karşıma oturup hem ekmeğe kaymak sürüyor hem de bana cevap veriyordu.

"Yok bugün seni ellerimle besleyeceğim"

Kaymağın üzerine bal sürüp konuşmama bile izin vermeden ağzıma ekmeği tıkıştırdı. Ekmeği onun elinden kendi elime aldım.

"Boğulucam yavaş"

Bora bu sefer de bana bakarak.

"Çay mı kahve mi karar veremedim ikisini de getirdim."

Ağzımdaki lokmayla cevap verdim.

"Kahve"

Bora kaşları çatık ve gülümseyerek cevap verdi.

"Ahh nasıl unuturum sen güne kahvesiz başlayamazdın dimi"

" Öyle de 2 ayda unutmuşsun her şeyi maşallah"

Bora kahveyi eline alıp ağzıma yaklaştırdı.

"Güzelim çok konuşma da iç şundan hadi"

Bardaktan bir yudum alırken gülmemek elde değildi. Çocuğuna yemek yedirir gibi bana yemek yediriyordu. Acaba baba olucağını öğrense nasıl davranırdı. Bir an duraksadım. Ağzımdakini yutup gözlerimi Bora'ya diktim.

"Özür dilerim"

Bora kaşları çatık bir şekilde elindeki çatalı bana uzattı.

"Ne için?"

Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım.

"Ya işte suçsuz yere seni suçladığım için"

Bora gözlerini yere indirdi.

"Önemli değil bebeğim seni anlıyorum. Zor şeyler yaşadın. Yaşadık. Ama bak sevgimiz bunları yendi. Ve şimdi yan yanayız. Eskiyi konuşmak bize bir şey kazandırmayacak. O yüzden bunları unutup önümüze bakalım"

Tamam anlamında başımı öne arkaya doğru salladıktan sonra kahvaltı yapmaya devam ettik.

...

Kahvaltıdan sonra Bora ile gitti. Her ne kadar kalmak için diretse de ben gitmesini istedim. Onun yokluğunda Derya ile görüşür hamile olduğumu ne zaman ve nasıl açıklamam gerektiği hakkında biraz konuşurduk. Derya ' yı  facetime aradım. Yanına gitmem doğru olmazdı. Sonuçta kız yeni evliydi. Biraz onunla vakit geçirmesi lazımdı.

Telefonu açtığında hemen söze girdi.

"Aaa kuşum anlat çabuk dün neler oldu?"

Derya' ya her şeyi anlattıktan sonra Bora 'ya müjdeyi nasıl vereceğimizle ilgili düşündük ve galiba harika bir plan bulduk.

Facetime kapattıktan sonra Eylül odaya girdi. O da yavaş yavaş toparlanmıştı.

"İnci Abla biraz konuşalım mı? "

" Tabi gel otur"

Yatağın kenarına oturduk. Elini karnıma koyup.

"Hayırlı olsun"

Şaşırmış bir şekilde Eylül 'e baktım ayağa kalktım ve boy aynasından kendime baktım. Bir değişiklik yok gibiydi ama.

"Çok mu belli oluyor?"

Eylül yataktan kalkıp yanına geldi.

"Yok bana Derya söyledi yoksa hala maşallahın var"

Oh çekerken Eylül' e döndüm.

"Bora bilmiyor henüz"

"Ne zaman söylemeyi düşünüyorsun"

"En kısa zamanda. Sen şimdilik kimseye söyleme. Bora öğrendikten sonra birlikte herkese söyleriz."

"Yok yok kimseye söylemem şimdilik. Aaa hala oluyorum!"

Gülerken Eylül'ün yüzü birden düştü.

"Ben oluyorum ama sen olamayacaksın"

Yüzümü buruşturarak cevap verdim.

"Eylül yapma böyle ya"

"Tamam tamam had ben çıkayım da siz biraz dinlenin"

Eylül odadan çıktıktan sonra bir sürw aynada kendime baktım. Aylar sonra şişecek karnımla kendimi hayal ettim.

...

Bora işten geldikten sonra akşam yemeğine indik. Yemekte dertse bakışan liseli aşıklar gibi birbirimize bakıyor arada dayanamayıp gülüyorduk. İkimizde de aylar sonra yeniden birlikte olmamızın sevinci vardı. Yemekten sonra odaya çıktık. Birlikte sohbet edip şakalaşıp günü böyle bitirdik.

- Bölüm Sonu -

EVETT ÇOK ÇOK GEÇ GELEN BİR BÖLÜM OLDU BU. SİZDEN ÖZÜRLERİMİ DİLERİM. AMA GERÇEKTEN İÇİMDEN YAZMA İSTEĞİ BİR ANDA GİTTİ. OKUNMA SAYIMIZI GÖRÜNCE VE ARKADAŞIM FAZLA ISRAR EDİNCE YAZMAYA BAŞLADIM. SAHURA KADAR YAZMAYI DÜŞÜNÜYORUM ARTIK KAÇ BÖLÜM ÇIKARSA. SİZE DE HIZLI HIZLI YAYINLAYACAĞIM BUNLARI MERAK ETMEYİN.

BİR DE SİZDEN BİR RİCAM VAR.

@STARR.POTİON VE @MAGİCALL.SUNSET 

İNSTAGRAM HESAPLARINI TAKİP EDERSENİZ ÇOK MUTLU OLURUM. BENİM VE  BU KİTABI YAZMAM DA BÜYÜK EMEĞİ GEÇEN ARKADAŞIMIN HESABI. BEN WATTPAD' DEN GELDİM DİYE DM ATARSANIZ DA SİZE GT YAPARIZ.

ŞİMDİDEN TAKİP EDENLERİ , KITABI OKUYANLARI VE YORUM YAPANLARI ÇOK ÇOK ÖPÜYORUM.

HADİ KLASİK SÖZÜMÜZLE KAPATALIM.

SEVİLİYORSUNUZ 😻

HANCIOĞLU KONAĞI ( TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin