HANCIOĞLU KONAĞI ( TAMAMLANDI)

1.Bölüm

(Medya Hande)

HELLOOO BAŞLADIĞINIZ TARİHİ BURAYA BIRAKIR MISINIZ?

" Ege artık şu PlayStation oynamayı bıraksan da bana yardım mı etsen sonuçta senin misafirin geliyor "

" Ya tamam şu maç bitsin geliyorum"

"Bunu 1 saattir tekrarlıyorsun farkındaysan"

( Kapı Zili Çalar)

" Ben bakarım"

Ege kapıyı açar.

"Hoşgeldin Canım"

"Hoşgeldin Eylülcüm"

"Hoşbuldum"

"Ayakta kaldın girsene içeri'

Eylül ile birlikte masaya oturduk. Uzun bir normal laflamadan sonra bir sessizlik oldu. Bu sessizliği Ege bozdu.

" Aslında bugün bu yemeği yememizin başka bir sebebi var."

(Telefon çalar)

" Abla İstersen sen önce bir telefonuna bak çünkü sabahtan beri arıyor önemli olabilir."

"Yok önemli biri değil"

" Peki o zaman konuya giriyorum. Bu söyleyeceklerimden sonra istersen bağır, kız ama bunu size ilk söylememin nedeni bu durumda bizi anlayacak tek kişi olman"

"Ege artık söyle iyice merak ettiriyorsun insanı"

" Abla biz evlendik."

O cümleden sonra biraz duraksadım. Tabiki ona bu durumda kızamazdım. Ege'yi tanıyordum. Zorda olmasa benden gizli evlenmezdi. Nasıl cevap vermem gerektiğinde bilmiyordum. Sakin bir tavırla söze girdim.

" Aslında ne demem gerektiğini bilmiyorum. Ama sen zor durumda olmasan bunu yapmazdın."

" Evet İnci abla söylemek istediğimizde bu. Gerçekten çok zor durumdaydık. Biliyorsun biz üniversite başından beri birlikteyiz."

" Evet biliyorum. Peki birden evlenme nedeniniz nedir? "

" Şöyle ki beni babam başka biriyle evlendirecekti. Hiç bana sormadan. Sadece telefonla arayıp haftaya düğünümün olduğunu söylediler. "

" Eylülcüğüm biz hangi devirdeyiz kimse kimseyi zorla evlendiremez. "

" Bizimkinler öyle bir evlendirir sesini bile çıkaramazsın. Bizim de tek çaremiz buydu."

" Peki bundan sonra ne yapmayı düşünüyorsunuz? '

" Abla önce Midyat'a gider bi durumu açıklarız.  Sonra da İstanbul' a yerleşiriz"

"Demek istediğim Eylül'ün ailesine bunu nasıl söyleyeceksiniz?"

" Önce ben abime söyliyeceğim arayıp. Biz gidene kadar orayı sakinleştirir."

"Gidene Kadar???"

" Haftaya Mardine gidiyoruz abla."

Böyle devam eden uzun bir konuşmadan sonra Eylül'ü uğurladık. Ve artık Ege ile baş başa konuşmanın zamanı gelmişti.

" Ege biraz konuşabilir miyiz?"

" Tabii"

"Tamam ben bunu anlayışla karşıladım ama Eylül'ün ailesini biliyorsun ya bir terslik olursa."

" Her şeyi halledicez sakın sen kafana takma. Abla bana kızmadın değil mi?"

"Hayır ama benden gizli evlendiğin için darıldım."

"Ya abla biliyorsun kimseye haber veremezdik."

" Peki annemle babama nasıl söylemeyi düşünüyorsun?"

"Bi telefon açarım evlendiğimi söylerim."

"Bu kadar mı"

"Başka ne yapmamızı beklersin. Ayaklarına mı gideyim. Onlar bizi küçük yaşımızda teyzemlere bırakıp hayatlarını yaşamaya gittiler. Ya bir kere bile bizi merak edip geldiler mi? Emin ol teyzem yaşıyor olsaydı telefonla açıp söylemezdim bile"

" Tamam haklısın bişey demiyorum. Senin kararın bu."

"Abla bişey sorabilir miyim?"

" Sor bakalım."

" Bugün Doruk'un telefonlarını neden açmadın. Israrla 50 kere aradı neredeyse."

" Dorukla ayrıldık."

" Abla bu habere hiç üzülmüş gibi yapıp seni teselli etmiycem daha çok o şerefsiz den ayrıldığın için mutlu bile oldum. "

" Hadi Hadi şebeklik yapma. Yarın işe gidiceksin git yat hadi. "

" Tamam Hanımefendi istediğiniz gibi olsun. Haa bu arada haftaya Mardin'e sende geliyorsun. "

Bu sözlerinden sonra kapıyı kapatıp çıktı. Bu teklifine bişey diyememiştim. Onu tabi ki yalnız bırakamazdım. Anlaşılan haftaya Mardin'e gidiyordum. Yatağımın üzerine uzandım. Boş boş tavana bakıyordum.

(1-2 saat sonra)

Uyuyakalmıştım. Yavaşça yataktan doğruldum. Boğazımın kurulduğunu hissettim. Yavaşça kalkıp kapıya doğru yöneldim. Mutfaktan suyumu alıp dönerken kapının çaldığını duyup bu elimdeki bardağı bıraktım ve kapıyı açtım. Karşımda Handeyi gördüğüme çok şaşkındım.

" Abla kim gelmiş?

" Hande gelmiş ablacığım. Gelemene gerek yok o da zaten şimdi gidiyordu"

" İnci bir dakika beni dinler misin?"

"Daha ne söyliyeceksin ki. Düşüneyim senelerdir arkamdan nasıl iş çevirdiğini mi?"

"İnci lütfen bir izin ver açıklamama"

"Açıklamana izin veremem Hande. Şimdi burdan git."

" İnci bizim ilişkimiz sizinki gibi bişey değildi. Doruk gerçekten seni seviyor."

" Yeter bu saçmalıkları duymak istemiyorum. İkinizin de yüzünü görmek istemiyorum artık. Şimdi evimden defolup git."

Hande arkasına dönüp, hiç birşey demeden gitmişti. Ne yüzle buraya geldi hala inanamıyordum. Kapıyı kapatıp yatağıma yattım bugün olanları düşünürken uyuyakalmıştım.

- Bölüm Sonu -

   

BU BÖLÜM BÖYLE OLDU ARTIK . YORUM YAPMAYI UNUTMAYINIZ.

SEVİLİYORSUNUZ😻