My Possessive CEO✔(UNEDITED)

Chapter 9

Marahan niyang binuksan ang isang pinto sa loob ng office kung saan naroon ang boss niya. Hindi naman sa nag-aalala siya pero parang gano'n na nga. Hindi na kasi lumabas ang boss niya doon simula nung kumain siya ng lunch. It's already time to go home but he's still inside his room and she admit it, she care for him. Mukhang wala kasi sa mood ang boss niyang mangulit kaya napansin niyang may kakaiba sa kanya.

Dahan-dahan siyang lumapit sa kama at tinitigang mabuti ang mukha ng natutulog na si Kai. Kung kanina ay nakatakip ang mga braso nito sa mata, ngayon naman ay kumot na ang nakatakip sa kanya. Mula paa hanggang sa malapad nitong dibdib.

She raised her brows but suddenly, nabahala siya. What the hell happened to him? Her mind asked her. She shooked her head and slowy sat at the space beside him. Naka side view ito paharap sa kanya kaya malaya niyang napagmamasdan ang perpektong mukha nito. She sighed. He's really handsome. Napakaperpekto ng bawat sulok ng mukha niya. Mula sa kilay hanggang sa perfect jawline nito. Bakit ganito na lang kaperpekto ang lalaking ito? Pakiramdam tuloy niya, lumiit ang tingin niya sa sarili.

Simple lang siya samantalang si Kai ay masasabi mong marangya ang pamumuhay. Hindi sila bagay pero bakit gano'n na lang kalakas kung tumibok ang puso niya para sa lalaking ito? Bakit gano'n na lang kasaya ang sistema niya kapag malapit lang ito sa kanya? Bakit at ano ang dahilan kung bakit tuluyan ng nahulog ang loob niya sa kanya?

She smiled. She can't do anything to stop her heart from beating so fast for him. She can't deny her feelings for him right now. Nahulog na nga siya pero hindi niya alam kung masasalo ba siya o masasaktan sa pagbagsak niya. Sabi nga nila, mahirap ang mahulog lalo na kung wala namang sasalo, but Maddie is hoping that someday, Kai will catch her. Mahirap nga ang mabigo sa pag-ibig pero masarap ang magmahal lalo na kung pareho kayo ng nararamdaman. She's just hoping that she would receive a love someday that she wasn't expect but she deserve it.

Napailing siya sa naisip at muling tumitig sa mukha ni Kai. His heavy breathing is driving her crazy. Parang musika sa pandinig niya. Napaka-payapa niyang matulog na parang isang bata lang na walang ginawa maghapon kundi ang maglaro. Minsan naiisip niya, ang sarap maging bata. Yun bang tipo ng bata na wala pang kinakaharap na problema. Maglalaro lang, kakain, mag-aaral at matutulog. Paulit-ulit na set up pero hindi gaya ngayon. Kapag nasa tamang edad ka na, doon mo mararanasan ang hirap ng buhay.

Iiyak ka dahil sa mga problema, malulungkot ka kasi pagod ka na at masasaktan ka sa oras na nagmahal ka na. Masyadong mahirap ang buhay pero kailangan mong harapin. Sarili mo lang ang tutulong sayo. Life is really hard and life is reality at ang love ay hindi kagaya ng mga napapanood na fairytales o ng mga nababasa sa libro.

Ang fairytales ay binuo para sa mga bata at ang libro ay pawang mga kathang-isip lang. Hindi totoong may happy ending at mas lalong walang magaan na pamumuhay. To be succesful in life is not that easy. You need to suffer first. Pagdadaanan mo muna ang lahat ng hirap bago maabot ang inaasam na pangarap.

Gano'n din sa love pero magka-iba iyon. Magka-iba ang mga klase ng problema na pagdadaanan. Kung sa trabaho kapag pagod ka na, pwede kang magpahinga, pero sa love kapag pagod ka na, patuloy mo paring ginagawa kahit sobrang sakit na.

That's the thing that Maddie would encounter when time comes. Isipin pa lang niya na maghahabol siya ay parang nasasaktan na siya. Chasing the love that she want's is not her thing kaya takot siyang sumubok dahil baka maghabol lang siya sa huli. She's afraid to risk, she's afraid to get hurt. Falling and loving someone is not a joke kasi sa oras na masaktan ka dahil nahulog ka na, wala kang ibang gagawin kundi umiyak.

"Ayokong magmahal. I'm afraid Kai. What should I do?" she whispered while caressing Kai's nose. She traced his pointed nose and it's really perfectly suit him. A greek god indeed.