My Possessive CEO✔(UNEDITED)

Chapter 12

Maddie woke up when she realize that the sunlight is hitting her face. Nakakasilaw iyon kaya hindi siya agad nagmulat ng mga mata. She stay her eyes close for a second to adjust her eyesight on the sunlight that is coming from the glass wall. Nakahawi kasi iyon and she's sure that Kai is the one who did it.

She move her body and get up from the bed. Napakahinga siya ng malalim nung makitang pumasok si Kai sa pintuan. She stare on each other's eyes hanggang sa napagpasyahan niyang umiwas ng tingin dito.

Why does her heart beat raised that much? It's beating so fast. Bakit gano'n na lang ang epekto ni Kai sa kanya sa tuwing malapit ito. Bakit gano'n ang reaction ng katawan niya. He really do have a big impact to Maddie even though he's not doing anything but stare at her. Maddie's heart is beating so fast as if no one can stop it including her. She really fall for him and when the time comes that he would going to reject her, it would be the time that she will break down at sa mga panahong iyon, mahihirapan siyang bumangon because after all, it's her first to fall and unluckily, she fall for her boy bestfriend.

Mahirap ang ma-fall ng patago diba as well as being in pain without him knowing it.

Kung pwede lang pigilan ang nararamdaman, dapat noon niya pa ginawa kaso ang hirap eh, lalo na kung yung puso mo, tuluyan ng nahulog sa lalaking hindi mo alam kung masasalo ka ba o hindi.

Nakahinga si Maddie ng malalim nung tumalikod na sa kanya si Kai at tuluyang lumabas ng kwarto. Natuon naman sa pinto ang paningin ni Maddie nung marahas na sumara ito. She sighed and made her way to tge bathroom pero naalala niyang wala pala siyang pampalit kaya muli siyang napaupo sa kama. She really doesn't know what to do kaya napagpasyahan na lang niyang pumunta sa glass wall at tumanaw sa labas nito.

Sobrang liwanag na sa labas at nagdaragsahan narin ang mga sasakyan na hindi matukoy kung saan ang punta. She also saw peoples walking in the street and some of them are laughing. Para silang mga langgam sa paningin niya dahil nasa mataas na floor siya ng building but she can see how they tap each others shoulders kaya nasisiguro niyang nagkwekwentuhan ang mga ito.

Napapikit siya nung bahagyang natamaan ng sinag ng araw ang kanyang mukha. Mataas na ang araw at sigurado siyang mainit na rin at masakit sa balat ang sinag nito. Anong oras na ba? She asked herself and glance at her wrist watch then her eyes widen when she realize that it's already 8 in the morning.

"Shook! Hindi man lang ako ginising ng hinayupak na isip-bata na yun?" naiinis na bulong niya sa sarili bago ulit umupo sa dulo ng kama.

She's sure that all of the employess are already roaming around and minding their own bussiness while she's still in the room of her boss, thinking of what would she supposed to do eh kakagising lang naman niya at kung lalabas siya, mapapansin siya ng mga employees na iba ang damit o pareho ang damit kahapon kung susuutin niya ulit ang damit na suot kahapon.

She run her fingers on her hair out of frustration. What now?!

Ang kaninang nakakunot at naiinis na mukha ay lumiwanag nung muling bumukas ang pinto at iniluwa nito ang gwapo pero seryosong mukha ng kanyang boss na si Kai.

Agad na lumapit ito sa kanya at inilahad ang isang brown paper bag. Nagtataka niya iyong tinanggap pero napatango siya nung marinig ang sinabi nito.

"Take a bath and wear that. I both that a while ago" he uttered and headed back to his office.

Her forehead furrowed while watching his back until he vanished on her sight. She shooked her head. Mukhang nagbago na naman ang ugali nun. Ang bipolar talaga.

Muli siyang napailing sa sarili bago napagpasyahang maligo na para makapag-simula na siya sa kanyang trabaho.

Kung tutuusin ay late na siya sa kanyang trabaho but Kai did not say any single word kaya nakahinga siya ng malalim sa isipang iyon.