(...) rzuciłam się na niego i...
Przytuliłam mocno
- Wiesz, że ja też sie zakochałam ?- a twarz chłopaka przybrała zmartwioną minę
- w kim?
-w tobie- odpowiedziałam, a nasze twarze były niebezpiecznie blisko. Pocałowałam go. Gdy się od siebie oderwalismy powiedziałam
- w końcu, czekałam miesiąc na ten moment- powiedziałam, a on się zaczął śmiać
pov. narrator
-idziemy na spacer- rzuciła krótko dziewczyna, ciągnąc chłopaka za rękę
-uuuuuu widzę że ktoś tutaj jest razem- palnął Klaus
-Może tak może nie- popatrzyła na Fiva
-co się gapisz idziemy- i wyciągnął ją za rękę na dwór
Doszli do kawiarni
(...)
-kawę- powiedzieli jednocześnie do kelnerki
- jaką?- zapytała słodko
-czarną i late- odparła Eight nie dając dojść do słowa brunetowi
Czekali chwilę na swoje napoje. Gdy Agnes, bo tak miała na imię kelnerka, podała im papierowe kubki z cieczą, zapłacili, podziękowali i wyszli. Poszli na ławkę i usiedli na niej. Nagle pięć wstał i uklęknął jakby miał się jej oświadczyć
-Co ty odwalasz?- zapytała rozbawiona dziewczyna
-Zostaniesz moją dziewczyną?- zapytał zdenerwowany pięć trzymając pierścionek z lizakiem
- Może, nie wiem,- powiedziała i uśmiechnęła się -jasne że tak, a teraz wstawaj-dodała szybko
ludzie wokół zaczęli klaskać a Eight dostała pierścionek i przy okazji całusa od Fiva
-Wiesz że cię kocham?- zapytał
-wiem, kochanie- odpowiedziała i na krótko ich usta się złączyły w krótkim pocałunku
-A wiesz która godzina?- zapytał ponownie
-KURWA KOLACJA- krzyknęła i chciała zacząć biec do akademii ale on ją złapał za rękę i przeniósł do jego pokoju
- Znowu zapomniałaś- pokiwał głową five
- Trochę- odrzekła, drapiąc się po karku
Przebrali się w mundurki i poszli na kolację, zjedli w spokoju. Po kolacji Eight udała się do piątki
- witaj, słońce- powiedziała dziewczyna, a chłopak tylko ją przytulił
- Eight- zaczął smutno
- co się stało?- odpowiedziała smutno
-Bo ja chciałem spróbować podróży w czasie- Dokończył
pov.Eight
-Bo ja chciałem spróbować podróży w czasie - dokończył a mnie stanęły łzy w oczach
- Aż tak jest ci tu źle?- zapytałam a po policzku płynęła pierwsza łza
- Ale ja wrócę.- powiedział ale ja wybiegłam od niego z pokoju
-Zaczekaj- krzyknął i pojawił się przede mną
-słucham pana nie chcę tu być- powiedziała sarkastycznie
Nic nie odpowiedział tylko pocałował mnie, bardzo namiętnie. Gdy oderwaliśmy sie od siebie z powodu braku powietrza powiedziałam
-Mam na imię Klara Fernsby -oznajmiłam
CZYTASZ
Za chwilę wrócę... Obiecuję / Five Hargreeves
Fanfiction15-letnia Klara ucieka do akademii gdzie przywiązuje się do siódemki rodzeństwa z super mocami, najbardziej do numeru piątego...