Make Me Believe✔

~yirmi üç

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın🌸💋💜
------------------------------------------------------------------

Jungkook ve ailesinin evindeydim şuan, buraya gelmiştim çünkü eğer Jisoo yada Lisa'nın yanına gitseydim digerli gelince beni dinlemeden saniyesinde eve alır ve konuşmamız için her şeyi yaparlardı.

Benim şuan sadece biraz sessizliğe ve sakinliğe ihtiyacım vardı ki düşünebileyim, kafayı yiyecek gibi hissediyordum o yazıyı okuduğumdan beri.

Yarım saat kadar süren ağlayışlarımın ardından şimdi koca evin salonunda Jungkook'un annesi ile aynı koltuklta oturuyordum, gecenin bir saatinde habersizce aniden geldiğim için kendimi fazlasıyla rahatsız hissediyordum.

Eve ilk girdiğimde tek bir kelime dahi etmeden kendimi kapıyı açan Jungkook'un kollarına bırakmış ve ağlamaya başlamıştım, öyle çok ağlıyordum ki yaşadığı şoktan çıkaması biraz uzun sürmüştü.

Sonrasında zaten evin salonuna gelmiştik, ağlamam duracak gibi olduğu her an aklıma yaşadığım şeyler geliyor ve saniyesinde gözlerim doluyordu.

Jungkook'un annesi hiç yanımdan ayrılmamıştı hâlâda yanımda oturmuş ve ellerimi tutuyordu.

"Al bakalım iç bunu" uzun boylu, sarı saçlı bir kızdı, güzeldi, üzerinde basit bir pantolon gömlek kombini vardı. Ben karşımda ki kızı incelerken Jungkook'un sesini duymamıştim bile.

"Chaeyoung" bakışlarımı Jungkook'a çevirimiş ve bu sefer o'na bakmaya başlamıştım.

"İyi misin?" Kafamı sallayarak o'nu onayladıktan sonra elimde duran dolu du bardağından bir yudum içmiştim, gerçekten susuzluktan ölecekmişim.

"Ne olduğunu anlatmak istet misin?" Yanımda oturan Bayan Jeon'un sesiyle dudaklarımı bardaktan çekmiş ve ısırmaya başlamıştım ki Jungkook'un uyarısıyla bunu yapmayı da bırakmıştım.

Gergin veya heyecanlı olduğum zamanlar hep dudaklarımı ısırıyordum, artık buna o kadar alışmıştım ki ortada hiçbir şey yokken bile dudaklarımi ısırıyordum.

Jungkook beni her öyle gördüğünde şunu derdi 'o güzel dudaklarına eziyet etmeyi bırakır mısın?' Bundan gerçekten hoşlanmıyor olmalıydı, aslında o genel olarak kendime zarar vermemden hoşlanmıyordu.

Halıya bakarak bunları düşünüyordum ki aklıma Bayan Jeon'a hâlâ cevap vermediğim gelmişti, nasıl söyleyebilrdim ki bunu.

Ailem ailem değilmiş, Jennie ablam çıktı, kandırlıdım...

Yutkunduktan sonra derince bir nefes almış ve dudaklarımı aralamıştım, "Ailem, bugün bir arama aldım bir hastane doktorundan, bana bir mail gönderdiklerini ve göndermelerini isteyen kişilerin ailem olduğunu söyledi."  "Başta o kadar takmadım zaten Jennie'nin ailesinr akşam yemeğine gidecektik ama aklımdan çıkmamaya başladı, sürekli beynimin içinde dolaşıyordu."  "En sonunda dayanamayıp maile bakma kararı aldım, şey yazıyordu." Nefesim daralmıştı tekrardan.

Konuşamayacak gibiydim, bir yudum daha su içtiken sonra konuşmaya decam etmiştim "Şey yazıyordu, Jennie'nin anne ve babasının benim gerçek ailem olduğu." Sesli bir nefes verdikten sonra derin nefesler almaya başlamıştım.

Bu sırada salonda ki herkes şok olmuş bir biçimde bana bakıyordu. "Bende dayanamadım çıktım evden, Jisoo veya Lisa'nın yanında gidecektim başta ama diğerleru gelirse hemen eve alıp konuşmamız için her şeyi yapacaklardi, o yüzden gidemedim."

"Hem biraz kafamı toparlayıp düşünmem gerekiyor, şuan konuşmak için hazır değilim."  "Sizede rahatsızlik verdim özür dilerim."