Make Me Believe✔

~yirmi yedi

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın🌸💋💜

Profilimde Kingdom Story adında bir taennie kurgusu var göz atmayı unutmayın.
____________________________________________________________

Elimde ki telefonuma bakarak yürüdüğüm uzun market yolunda Jennie'de ben konuşmayınca ağzını dahi açmamış sadece yürümüştü.

"İkizim, haa saçmalığa bak gerçek fakat saçma. İnanamıyor insan." Söylediklerim üzerine yere eğik kafasını kaldırıp bana bakmıştı.

"Değil mi? İlk öğrendiğim zaman ben de aynı tepkiyi vermiştim." Başımı onaylar bir biçimde salladıktan sonra, sohbet grubumuzdan çıkmış ve önünde durduğumuz marketin kapısını açarak içeriye girmiştim.

Hızla atıştırmalık reyonuna doğru gitmeye başladığımda Jennie ise yine sessizce beni takip ediyordu.

Elime aldığım cips paketlerini Jennie'ye uzatıyordum tutması için o'da tutuyordu. Ne kalmıştı almam gereken başka.

Telefonumu çıkartarak notlar kısmına girmiş ve alınacaklara tekrar bakmıştım.

4 paket cips (yoğurtlu, ketçaplı, sade, pesto soslu) ✔
6 paket jelibon ✔
4 gofret ✔
7 vişne aromalı çikolata ✔
3 sütlü çikolata ✔
2 şişe gazlı içecek ( ne olduğu fark etmez )✔
1 pasta

Taehyung'un istekleri yine şaşırtmıyordu, pasta var mıydı ki burada. Jennie'nin elindekileri tutmakta zorlandığını görüp hem çalışana pasta olup olmadığını sormak hem de sepet almak için bulunduğum yerden ayrılmıştım.

"Afedersiniz, çilekli pasta var mı ?"

"Ah, malesef hanımefendi sadece çikolatalı kaldı."

Çikolatalı yerse hayatı kararmazdı, sonuçta alerjiside yoktu.

"Tamam, sağolun."

Elimde ki sepet ile önce tatlı reyonundan çikolatalı bir kek almış sonra ise Jennie'nin yanına gidip elinde ki her şeyi sepete koymuştum.

Geriye sadece tabak, çatal ve bardak almak kalmıştı.

"Bu kadar çok şeyi neden alıyorsun ? Özellikle pastayı neden aldın ?"

"Sorgulama, benden önce senin sorgulamayı bırakmann gerekirdi ama işte, hayat." Anlamaz bakışlarıyla bana bakan Jennie'ye karşılık olumsuzca başımı sallamış ve derin bir nefes vermiştim.

Ödemeyi yapıp marketten ayrıldığımız sırada çalan telefonum ile durmuş ve ceketimin cebinden telefonumu çıkartarak kimin aradığına bakmıştım.

"Ne var yine ?"

"Pasta aldın mı?"

"Evet, arama bir daha beni." Taehyung'un resmen yüzüne telefonu kapattıktan sonra gözlerimi sıkıca kapatmış ve sinirlice bir nefes vermiştim. Sırf Jennie'nin morali düzelsin diye böyle bir şey planlamıştim zaten, beyefendi ise hâlâ pastasının derdindeydi.

"Kim miş ?" Jennie'nin sorusunu duymazdan gelerek hızlıca yürümeye başladığımda mecburen o'da benim arkamdan gelmek zorunda kalmıştı.

Tekrar telefonum çalıyordu, açmayacaktım. Geldiğimizi, yolda olduğumuzu biliyorlardı ne de olsa.

Bir süre daha yürüdüğümüzde küçüklüğümde her zaman oynadığım bahçeye gelmişti, evimizin bahçesine.

"Sonunda nerede kaldınız, beklemekten ağaç oldum." Lalisa'nın sızlanmasına karşılık gözlerimi devirmiş ve elimde ki poşetleri Jungkook'a vermiştim.