PERENNIAL STORM

CHAPTER SIX

Naging emosyonal bigla ang agahan naming dalawa ni Aleya kahapon. Funny how we both crying infront of food. Naawa ako kay Aleya dahil sa murang edad niya ay marami na pala siyang malulungkot na karanasang pinagdaanan. Ang mahirap pa ay sa mismo pa nilang tahanan niya iyon naranasan. Noon inggit na inggit ako sa mga classmate ko because they have parents. They are complete. Pero aanhin mo naman ang kompletong pamilya kung araw-araw laging nagsasakitan ang bawat-isa. Marami pa sana akong mga tanong sakanya pero hindi ko na sinabi pa dahil baka mas lalo siyang humagulgol sa kakaiyak.

Nandito ulit ako sa sofa habang wala sa sariling nanonood ng palabas. Nasaan na kaya si Dame? I can't call him because I don't have a phone in the first place same as Aleya. I missed my old life. I missed being free. I can buy anything I want because I can afford to buy it, simple. But now, all I have is myself. I still have money left in the bank but how can I withdraw if I can't even step outside the gate and what's the purpose of getting it either if I'm just here inside all day. So strange that Dame didn't put guards. But I noticed every corner of the house has CCTV. She even put CCTV inside my room. I tried to cover it for privacy but then after I did, I heard a loud buzz all over the house. So smart indeed. So I don't have a choice but to let it there.

Hinawakan ko ang medyo umbok kong tiyan. "I don't know little angel what will happen tomorrow, the next day, the next week, or the next month. I'm not sure of your future yet. Being raised without parents is so hard and I don't want you to experience that. But I can't assure to give you a complete family because I think your f-father is already inlove with someone else." malungkot kong sabi.

While my mind is floating just like the boy from the movie that I'm watching, I didn't notice the guy who is standing just beside the television. Making me back to my senses.

"Who are you?"tanong ko agad sa kanya.

Matangad siya at sobrang kulot ng kanyang buhok.

"Kanina pa po kita tinatawag pero ang lutang mo masyado." pagkatapos ay umupo siya sa katapat kong sofa. Naamoy ko agad ang anghit galing sa katawan niya. Hindi naman kami ganon ka lapit para maamoy ko agad o sadyang malakas lang talaga ang baho niya. "Nanakit na tuloy paa ko sa kakatayo." pagpapatuloy niya pa at agad na pina-dekwatro ang paa dahilan para makaamoy ulit ako ng masangsang na baho. Tinignan ko ang maduming kulay kayumanggi niyang sapatos at medyas na naninilaw na?

"Can you at least answer my question first? Bakit ka nakapasok? Sino ka ba?"

"Pinapunta ako ni sir Dametrius dito para magbantay hanggang bukas." masayang wika niya. Lumabas agad ang kanyang malaking gilagid at dilaw na dilaw nyang mga ngipin.

"What? Why? Where is he?" sunod sunod kong tanong at hindi nagpaapekto sakanya.

"Isa-isa lang po maam, mahina ang gwapo mong kalaban."pag-aawat niya saakin sabay harang sa dalawang kamay niya. Nahiya naman ako sa malaking mga tigyawat mo na parang tirahan ng mga bubuyog sa sobrang dami at puro dikitdkit abot hanggang leeg.

Ang saya-saya ko sa tuwing nakikita ko si Aleya, pero ito iba. Kumukulo agad ang dugo ko na nandidiri na ewan.. I really need pre-natal check up ASAP. Hindi na normal itong nararamdaman ko, o baka naman siya ang hindi normal. Walang proper hygiene, ganon. Saan ba to nakuha ni Dame? At kailan pa siya naging mahilig sa ganito?

"Alam mo bang sa lahat ng tanong ko wala ka pang nasasagot kahit isa?" nagtitimpi kong tanong dahil sa ugali at sa amoy niya.

"Ngayon alam ko na po. Salamat sa pagpapa-alala." sabay pa cute niya. Gosh! hindi bagay sakanya ang salitang cute para kasi siyang... demonyo? jusko ito ba ang pinadala ni Dame saakin para ipa-alalang nalalapit na ang kamatayan ko?

"What the fvck! are you out of your mind?"

Tumawa siya ng pagka lakas-lakas dahilan para mahulog ang ngipin niya sa sahig. Pero agad niya itong kinuha at ibinalik sa bibig? gross. "Nako maam, galing pa talaga sayo ang salitang yan ha. Kung tutuusin ikaw dapat ang tatanungin ko nyan dahil kanina pa ako nandito pero yang itsura niyo ganito o," Agad niyang ginaya ang posisyon ko, pagkatapos ay binuka ang baba at tumingin sa kisame. Habang yung kamay niya ay humahaplos sa malaki niyang tiyan, mas malaki pa kaysa sa akin.

Talaga bang normal siya?

"Just please stop!" I shouted at him " You're making my bad day worst."

"Bad guy lang po ako pero hindi ako nakakasira ng araw. Sa katunayan nga ilang babae na ang napasaya ko, sa sobrang dami hindi ko na mabilang." my brows arched. Tumayo siya at nagsimulang kumanta.

Got the neighbors yelling, "Earthquake"
4.5 when I make the bed shake
Put it down heavy
Even though its lightweight

And then he started dancing weird steps.

We started at midnight Got 'til the sunrise
Done at the same time But who's counting the time When we got it for life?
I know all your favorite spots
We could take it from the top
You such a dream come true, true
Make a bitch wanna hit snooze, ooh

What the! What's that song? English version of Bahay kubo?

Can you stay up all night? Fuck me 'til the daylight (yeah, yeah) Thirty-four, thirty-five (ahh, yeah) Thirty-four, thirty-five.

Agad akong napatakip sa aking tainga . Kasi iniba niya agad ang tono. Kung kanina parang Bahay kubo in english version. Ngayon ay para na siyang isa sa mga choir sa simbahan sa taas ng boses niya pero sobrang sintunado.

Naawa tuloy ako sa original singer ng kanta. Pinaghirapan niyang buohin tapos naging ganon lang. Nagwalk-out nalang ako dahil hindi ko na kaya ang amoy niya.

Tumigil siya agad sa pagkanta, mabuti naman. "Oy, feeling virgin kahit buntis na."

Nanlaki agad ang mata ko. Pero hindi na ako tumingin pa sa banda niya at mabilis na umakyat paputa sa kwarto ko. Nasaan ba si Aleya?

Pero hindi paman naka tatlong-minuto ay may kumatok na. Binuksan ko ito sa pag-aakalang si Aleya pero hindi pala.

"Pwede bang pumasok?"tapos ay dumungaw siya sa loob ng kwarto ko. Dahilan para mas lalo kong maamoy ang kanyang anghit.

"Look, mister. I don't have time for you. Kung wla kang matinong sasabihin ay mas mabuti pang maligo ka." pigil hiningang sabi ko.

"Kakatapos ko lang maligo, tapos maliligo ulit ako?" Hindi halata.

Hindi ba niya naaamoy ang sarili niya?

I was about to closed the door pero hinarang niya agad ang katawan niya at ngumisi dahilan para maamoy ko ang kanyang mabahong hininga.

"Pinabigay ni sir sayo." at inabot ang paperbag na alam ko naman kong ano ang laman dahil may picture sa labas.

Tinanggap ko ito at dali-daling sinarado ang pinto. Mas gugustuhin ko pang mabugbog araw-araw wag ko lang malanghap ang kanyang hininga at maamoy ang kanyang anghit.