PERENNIAL STORM

CHAPTER EIGHTEEN

Tuwing nakikita ko ang mga kaklase kong may mga magulang, inggit na inggit ako sa kanila at doon  na ako nagsimulang sisihin ang mundo but my aunt fill-out what's missing in my life. She may not have a husband but she can do both in order to make me happy. When she died, I realized that I don't have any reason anymore to keep going besides I have hated my life ever since. I wanted to follow her and just rest in peace but God gave me Dame and fixed my broken pieces. Binuo niya ako at binalik sa dating ako hanggang sa natutunan kuna ulit mahalin ang buhay ko. Pero kung kailan tanggap muna lahat at gusto muna muli ang mundo ay tsaka pa ulit ipagkakait sayo. Na kung kailan gusto muna ulit ang buhay, ang buhay naman ang ayaw sayo. Dame broke me and wanted to kill me. Bumalik na ulit sa dati ang buhay ko at gusto ko nalang tapusin ang lahat but this little angel inserted into the picture and becomes a rainbow after my tears and then I realized that why do I always keep on trying to end up my life when God is always there to put high walls for me to stay alive and not quit in life.

Nasa labas ako ng bahay habang tumitingin sa madilim na kalangitan. Kita ko ang maraming bituin kaya alam kong hindi uulan ngayon. Maraming mga nangyari kahapon na hinding-hindi ko makakalimutan. Mula sa mga sinabi ni Dame hanggang masakit na naranasan ni Aleya.

"Ate hindi ka pa ba matutulog?" tinig ni Aleya galing sa likod ko.

"Mamaya na gusto ko munang magpahangin dito." nagagandahan talaga ako sa mga butuin sa kalangitan, sobrang payapa, napakatahimik.

Ilang minuto  pa bago siya nagsalita ulit."A-ate may aircon naman po kayo sa kwarto niyo." inosente niyang sabi.

Hays Aleya.

"Aleya, paano mo nakaya? You already experienced a lot of problems, you've witnessed your ate's death, your father was already found and got arrested while your Mother is alone in your place waiting for you to get back." pagkatapos ay tumingin ako sa kanya na nasa harap lang pala ng pintuan at hindi na suot ang kanyang uniform.

"Mahirap po. Grade 6 lang po ang natapos ko dahil kinailangan ko ng magtrabaho dahil ako nalang ang inaasahan ni Mama, kami nalang kasi dalawa ang natira at patuloy na lumalaban." gaya ng ginawa ko kanina ay tumingin rin siya sa kalangitan. "Naging katulong na po ako sa edad na dose anyos, dati po tuwing sabado lang ako nakakauwi sa bahay pero ngayon simula nung nandito na ako ay hindi na ako kailanman nakauwi pa mahigit dalawang buwan na rin at medyo nangungulila napo ako sa kanya." malungkot niyang sabi.

"What? Why? Hindi kaba pinapayagan ni Dame umuwi? Hindi kaba niya binibigyan ng day-off?"

Binalik niya ang tingin saakin. "Ayaw na po kitang iwan dito lalo na't palaki na iyang tiyan n'yo."

"I'm fine Aleya, the doctor even told me that the baby was strong." pagkatapos ay nginitian siya.

Lumapit siya saakin at hinawakan ang umbok kong tiyan. "G-gusto n'yo po sumama? Maraming magagandang tanawin doon bukod sa mga bituin sa kalangitan."

Natawa ako bigla sa sinabi niya. "Hindi papayag si Dame."

"Susubukan ko po."

"Wag na. I can take of myself here. I will tell Dame tomorrow para bigyan ka niya ng araw umuwi sainyo."

Tinanggal niya ang kamay niya at tumingin sa aking mga mata. "A-ate yung n-nakita natin noong nakaraan. Nasabi mo na ba sakanya."

Bumuga muna ako ng hangin bago siya sinagot. "Hindi na naman kailangan pang itanong yun. N-nakita na  mismo ng dalawa kong mata. Para ano pa? Para doblehin ang sakit?"

"A-ate ayaw ko na po sanang sabihin to pero... k-kasi tuwing umuuwi po si sir humihinto po siya sa kwarto n'yo at nakikinig sainyo hanggang sa nakita ko pong pinapahiran niya ang mga mata niya bago siya tumuloy sa kwarto niya. May gabi rin pong nakakarinig ako ng mga basag ng baso galing sa kanyang kwarto pagkatapos ko siyang hatiran ng alak... Tuwing umiiyak kayo, umiiyak din siya ng patago." nanatili lamang akong nakatingin sa kanya at para bang ayaw iproseso ng isip ko lahat ng narinig ko.

"Avora Ashiel Crimson, pangalan niyo po yun diba pero apelyido ni Sir Dametrius ang nakalagay. Nakita ko po sa mesa niya nung tinawag niya ako. Nakapangalan po sainyo ang bahay na ito diba? yun po ang nakalagay sa titulo."

Yes, I remember that day. The day when we're so happy. The day that I will never forget.

"D-dame, saan mo ako dadalhin." Piniringan niya ang mga mata ko habang nagmamaneho siya.

"You'll find out later." balak ko na sanang tanggalin ito pero pinigilan niya ako."Ash one wrong move or else-"

"Or else what?" paghahamon ko sa kanya.

"Or else I will kiss your seductive lips right now, right here until you beg for more and will forget about the surprise." she joked.

"Napaka bastos talaga ng bunganga mo Dame.. p-pero parang gusto ko yun." biglang siyang napapreno bigla kaya parang humiwalay ang kaluluwa ko sa kaba. "Ano ba Dame papatayin mo ba ako?" singhal ko.

Mabuti nalang at sa diversion road kami dumaan at kakunti lang ang mga sasakyan kung hindi ay kawawa talaga ang nasa aming likuran.

"Ashiel you're breaking my record." and then his cheeks blushed, so gay.

"Anong record ang sinasabi mo jan."Hindi niya sinagot ang tanong ko at bigla nalang niyang pinark sa gilid ang sasakyan. Dinig ko ang pagtanggal ng seatbelt niya kaya nagtaka ako. Agad niyang hinawakan ang kamay ko at dinala sa alaga niya. "You make me turned-on in just 38 seconds, that's world-class." wtf. parang sundalo ang alaga niya sa tuwid ng pagkakatayo. "I'm getting a hard-on here, please do anything about it." he whispered. His voice becomes deep and raspy, trying to seduce me.

Tinanggal ko agad ang kamay ko doon at inalis ang piring saaking mata."Wow, kung makasisi ka naman sino ba sa atin ang malibog ha?" I croaked incredulous without letting my eyes see those bulge thing below.

he didn't answer me and attacked my lips automatically. His one hand remove my seatbelt and then slid his hand around the base of my neck while kissing me gently. It was a soft and lovely kiss at first that turns into a wild. I can feel both desire and lust. I kissed him back hungrily like there's no tomorrow. I parted my lips and massaged his tongue with mine. I let out a soft moan because of that. His lips become aggressive and his hand is like a traveler visiting every part of my body until he stopped in my boobs.

"I love you so much Ashiel." he moaned and lick my jaw down to my neck. He then massaged my right boob and slowly push them together and apart. He kissed me again torridly and bite my tongue, making my sex wet.

Bigla siyang tumigil at niyakap ako ng mahigpit. "I'm sorry. Let's stay in this position for a while." para bang umuga bigla ang basa kung gitna sa sinabi niya. "I will not let my dick enter your gold pussy in this place. You're perfect and deserved a perfect place." and then kissed my hair.

"Pero paano yan?" tukoy ko sa kanya.. at sa akin na rin. Shit

"Ssh." niyakap niya lang ako hanggang sa dumapa ang tuwid na tuwid niyang alaga. Para akong maiiyak sa ginawa niya. Alam kong bilang isang lalake, ang hirap magpigil pero ginawa niya pa rin. Nirerespeto niya ako.Kung ibang lalake yun ay baka hubad na ako ngayon. Ang swerte ko sa kanya at hindi na ako makapaghintay pang makasal na kaming dalawa.

Nakarating na kami sa surpresang sinabi niya pero hindi gaya kanina ay wala ng piring saaking mata. Nakita ko agad ang light blue na bahay. Sobrang laki at sobrang ganda. Noon palang ay gusto kuna ang kulay na iyan dahil para itong kalangitan. Pinababa niya ako at pinaharap sa mismong tapat ng bahay na iyon at niyakap ako galing sa likuran. "Your dreams are my dreams Avora and I will build it all for you. This is our future house and will make happy memories here." ramdam ko na ang panunubig ng aking mata. "You're the only person I want to raise kids with and wake up to see every morning. I promise to care for you and protect you and be with you for all of eternity. I can't wait to marry you, Avora-" hindi ko na siya pinatapos pa dahil humarap na ako at agad siyang siniil ng halik. "I love you so much Dame." he smiled and kissed me again. "I love you too forever Mrs. Avora Ashiel Finley Crimson."

Natawa ako pagkatapos kong maalala yun. Nagsimula na kaming bumuo ng ala-ala ngayon pero kasalungat na sa mga plano namin noon.

Balak ko sanang sagutin si Aleya ng biglang bumukas ang gate at iniluwa ang sasakyan ni Dame kaya bago pa kami magkita ay mabilis na kong pumasok sa loob at dumeritso sa kwarto ko para matulog.