PERENNIAL STORM

CHAPTER TWELVE

Nagising ako dahil ramdam kong parang may nagmamasahe sa dibdib ko. Tinignan ko ito at nakita ang isang kamay niyang nandoon habang isa naman ay nasa ulohang bahagi ko. Nakatalikod ako sa kanya kaya hindi ko makita kong dilat naba ang mata niya. Alam kong pareho parin kaming walang saplot dahil sa pagod namin kagabi. Ilang beses niya akong inangkin sa ibat-ibang posisyon hanggang sa nakatulugan na namin pereho, para bang nakalimutan niyang buntis ako pero sabi naman ng Doctor ay mabuti daw yung pagtatalik tuwing buntis dahil maliban sa mas magandang orgasms ay nakakatulong din ito upang mabawasan ang calories ng katawan, tamang-tama dahil hindi naman ako nag eehersisyo dito. Biglang pumaibaba ang kamay niya patungo sa hiyas ko. Napahalinghing ako sa ginawang paghaplos doon.

"They said that morning sex is good for pregnant." he whispered at bite my ear. Hindi ko kinaya pa kaya humarap ako sakanya at hinalikan siya agad.

"Ahh.. Ahhh.. D-dame."

"That's right Avora, moan my name." ungol niya habang patagilid niya akong inangkin.

"D-dame.. m-malapit na ako." he trust faster and rub my clit using his free hand dahil ang isa ay nakahawak sa binti kong pinataas niya sa ere. Hanggang sa naramdan ko ang pagsabog ng kanya sa loob ko kasabay ng akin.

"You're always good at this Avora." hindi na ako nakapag react pa sa sinabi niya dahil

"Round 2." pagkatapos ay pinatihaya niya ako.

Nandito ako ngayon sa sofa habang masayang nanonood ng palabas. "It was intitled Near The Heaven." Pagkatapos naming makipagsapalaran kanina ay bumaba na kami para kumain. Pero nakatanggap ng tawag si Dame at kailangan niyang pumunta, baka siguro sa trabaho, hindi niya rin kasi sinabi sa akin. The movie was so touching that made any viewers cried for sure but not me. Lutang ang buong sistema ko ngayon dahil sa nangyari saaming dalawa ni Dame. The story was all about the Father of the young girl who was wrongfully charged with sexual assault and murder of a little girl who is the daughter of a Politician. Until one day his Father was executed to kill by hanging in which a person applies a ligature to the neck and brings about unconsciousness and lead to death.

"Maam." si Aleya."Ang laki yata ng ngiti mo ngayon kahit na hindi naman nakakatuwa ang palabas dahil bibitayin na ang lalaki." pagtataka niya. I asked her kasi na samahan niya akong manood dito.

Tama nga naman siya at walang nakakatawa doon dahil lahat ng tao ay umiiyak. "turn that off nalang Aleya pagkatapos ha, matutulog nalang ako saglit." masayang sabi ko dahil hindi naman nakapokus ang atensyon ko doon.

Pati siguro tikbalang at maligno o kahit ano pang elemento ay hindi makakapagbago sa saya ko. Kung alam mo lang Aleya kung ano ang nangyari saamin ni Dame ay baka tumalon ka pa sa kilig dyan pero never kitang sasabihan dahil ang akin ay akin lamang. Natawa nalang ako sa mga kabaliwan sa aking isip.

Pagpasok ko palang sa kwarto ay agad akong humiga at masayang tumingin sa kisame. Ang saya-saya ko, sana talaga tuloy-tuloy na ang lahat ng ito at bumalik na ang dating Dame na sobrang minahal ko.

Nagising ako sa ibat-ibang tawang narinig sa baba. May bisita ba si Aleya ngayon? bakit hindi niya yata sinabi saakin kanina. Tinignan ko muna ang sarili ko sa salamin na kahit sobrang init ng panahon ay naka turtle neck ako dahil sa rami ng hickey mula sa leeg patungo sa dibdib ko. Natanong nga rin ni Aleya kanina kung bakit ko daw naisipang magbalot ngayon na sobrang init naman ng panahon pero kahapon na sobrang ulan ay naka shirt lang ako. Muli na naman akong natawa sa harap ng salamin. "Aleya, umulan kahapon pero gabi na ako nadiligan kaya ito naabutan ng init. " sinabayan kong tumawa ang mga tao sa baba. Nako Avora, baliw kana sa pagmamahal.

Paglabas ko sa pinto ay sinilip ko muna ang mga tao sa gilid ng hagdan pero isang tao lang ang nakita kong naka suot ng business attire? Bisita ba ito ni Dame? Inaayos ko muna sandali ang sarili ko para naman kahit kaunti ay maging presentable parin ako sa harapan nila kahit na nakapangbahay lamang ako at para narin hindi mapahiya si Dame, pagkatapos ay bumaba na ako. Nakita ko ang halos limang lalaking nakaupo  sofa at isang tumayo, siya yung nakita ko kanina sa taas. Minsan narin akong nakapunta sa company nila at pamilyar ko na rin ang iba, pero ang nandito ngayon ay bago sa pananaw ko. Napansin ako ng isang lalaki kaya tinapik niya ang katabi niya at tinuro ang direksyon kung saan ako.

Ngumisi agad ito at humarap sa kay Dame na ngayon ay nakaduko lamang at parang may tinitignan sa laptop niya. Hindi ko makita ang mukha niya dahil nakatalikod siya sa gawi ko.

 "Whoah, is that your soon-to-be wife you are talking Dametrius Crimson?"

Agad na tumingin si Dame sa lalaki bago mapunta saakin ang kanyang mga mata. His eyes then traveled from my head to toe.

"No. she's just the mother of my child." walang buhay n'yan sagot at agad akong tinalikuran at bumalik sa kanyang ginawa.

"Tanga niyo Dude, dinala pa nga niya si Kissy sa kompanya tapos tatanungin niyo pa kung siya ba? mga bobo." Dame just shrugged.

"Avora, go back to your room we were having a discussion here. I will just tell Aleya to bring you food there."

"Oh! What a beautiful name for a beautiful lady. Masarap din siguro siya sa kama Dame kaya mo siguro binuntis kahit na ikakasal kana." the other boy said.

Hindi kuna pinakinggan ang sunod na salita dahil mabilis akong umakyat pabalik sa kwarto at binagsak ang sarili ko sa sahig hanggang sa bumuhos muli na parang ulan ang aking mga luha. Hindi ko kaya. Hindi ko kinaya lahat ng nalaman ko ngayon. Ikakasal na pala siya? Kanino? Sa babaeng katawag niya noon? Parang ang bilis naman yata, hindi pa nga umaabot ng taon ang paghihiwalay namin ay may iba na siyang pakakasalan ulit? Akala ko nagbago kana Dame? Akala ko binigyan mo na ako ng pangalawang pagkakataon. Ang sakit lang isiping hindi mo man lang ako pinagtanggol sa harapan nila. Ang tanga ko para umasang sa loob ng limang taon nating pagsasama hindi yun madaling kalimutan at palitan. Pero tama nga sila, hindi naman sa tagal ng relasyon ibinabase ang lahat kundi sa lalim ng pagmamahalan n'yong dalawa. Sa limang taon, ang babaw lang  pala ng binigay niya habang ako ay walang ng tinira pa dahil inubos ko lahat sa kanya. 

Hanggang saan pa ang pagiging tanga mo, Avora.