Zawgyi
ပန္းစည္းသံုးစည္းကိုအေ႐ွ႕မွအုတ္ဂူျဖဴျဖဴေလးသံုးခုေ႐ွ႕ တစ္ခုခ်င္းစီခ်လိုက္သည္။ သူေဌးႀကီးရယ္ ၊သူေဌးကေတာ္ရယ္၊ သူတို႔ရဲ႕သားေလးရယ္။ အုတ္ဂူေလးအေပၚကဓာတ္ပံုေလးမွာ အျပစ္ကင္းစင္စြာ ျပံဳးေနေသာေကာင္ေလးရဲ႕အျပံဳးဟာ သိပ္လွသည္။
အျပံဳးအရယ္နည္းတဲ့ ေကာင္ေလးကဒီပံုေလးထဲမွာျပံဳးေနလိုက္တာ။ ဒီပံုကိုကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္႐ိုက္ေပးခဲ့တာေလ။
သူေဌးႀကီးတို႔လင္မလားေရာအခု စိတ္ခ်မ္းသာပါ့မလား။ သူ႔သားရဲ႕အျဖစ္ကိုသူတို႔ၾကည့္ေနေလာက္မွာပဲေလ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အျမန္ဆံုးအမွန္တရားကိုေဖာ္ထုတ္ေပးမွာပါ။
ဆူဟိုအုတ္ဂူေပၚကသစ္ရြက္ေျခာက္ေလးေတြကိုလက္ႏွင့္ယက္ဖယ္ရင္း စိတ္ထဲမွာစကားေတြေျပာေနမိသည္။
"ဘာလိုလိုနဲ႔ဂေယာင္ဆူး ဆံုးတာ၃ႏွစ္ေတာင္႐ွိသြားၿပီေနာ္...."
အေနာက္မွအသံလာရာကိုဆူဟိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မျမင္ခ်င္သည့္မ်က္ႏွာမ်ား။ လာၿပီးဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ႏွင့္လုပ္အံုးမည္။ ဒီလူေတြကေမြးကတည္းကအ႐ွက္ကပါမလာတာေနမွာ။
"ႏွေမ်ာလိုက္တာ....."
"ဘာကိုႏွေမ်ာတာလဲ...ဂေယာင္ဆူးနာမည္နဲ႔လႊဲေပးခဲ့တဲ့ပစၥည္းေတြကိုမရခဲ့လို႔လား"
"႐ွင္!!..."
ေဒၚမာရီရဲ႕သမီးျဖစ္သူက ကြၽန္ေတာ့္စကားေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္အ႐ိႈက္ထိသြားပံုရသည္။ ေဒၚမာရီကေတာ့ သူ႔သမီးကိုအနည္းငယ္ဟန္႔တားကာ
"မင္းကငါတို႔ကိုအထင္လႊဲေနတဲ့ပံုပဲ....ဧကန္ဒဂေယာင္ဆူးဆံုးတာငါတို
႔ေၾကာင့္လို႔ထင္ေနတာလား။ မွားေနၿပီေနာ္ေကာင္ေလး ဂေယာင္ဆူးမ႐ွိေတာ့လို႔သာ သူ႔အေဖရဲ႕ကုမၸဏီကိုဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ေပးေနရတာ။ သူ႔အတြက္ထားေပးခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြကိုလဲမမက္ေမာဘူးဆိုတာသိဖို႔"
ဆူဟို ခပ္မဲ့မဲ့တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ၿပီး
"အခုလိုကုမၸဏီကို ထိန္းသိမ္းေဆာင္ရြက္ေပးေနတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဂေယာင္ဆူးသာ႐ွိေနခဲ့ရင္ အန္တီနားနားေနေနလို႔ရမွာေနာ္။အခုေတာ့
အန္တီပင္ပန္းရၿပီ။"
YOU ARE READING
Soul (ဝိဉာဉ် /လိပ်ပြာ)
Fiksi Penggemarကမ္ဘာတွေခြားနေရင်တောင် အနားမှာပဲရှိနေမှာ ရက်စက်တယ် သူ..... Chansoo
