2

3.2K 349 61
                                    


Jisung kafeye girdi ve Seungminin daha gelmediğini fark etti. Tezgahın arkasına geçip önlüğünü taktı. Dün ki saçma olaydan dolayı hala sinirliydi. Fakat çok fazla kafasına takmamaya çalıştı. Her ünlü böyle olurdu sonuçta değil mi? 

Pastaları reyonlara yerleştirirken kapı açıldı ve Seungmin içeri girdi. "Günaydın" Yorgun sesiyle mırıldandığında Jisung gülümsedi. "Sana da günaydın. Masaları temizlemekle başlayabilirsin."

Seungmin özlüğünü giydikten sonra sersem sersem gidip masaları silmeye başladı. Bugün okul vardı ve bu kafe öğrencilerin çokça geldiği bir kafeydi. Bu güzeldi fakat onlar daha çok yoruluyorlardı. 

Kimisi 2 saatte anca siparişini veriyordu. Kimi sakarlıktan mıdır yoksa bir salak olmasından mıdır sürekli içeceklerini döküyorlardı. Jisung gerçekten şu ergenlere katlanamıyordu. Fakat onlardan çokça farklı birisi vardı ki bu kişide onların arkadaşı Jeongindi. Jeongin ailesi için para kazanmaya çalışıyordu ve Jisungun kafesinde çalışmaya başlamıştı. Ardından birlikte çok yakın arkadaş olmuşlardı. 

Jisung içeri giren ilk müşteriyle yorucu günün başladığını anladı. Yavaş yavaş gelen öğrencilerle okulun bittiğini anlamıştı şimdiden çok yorulmuştu. Sürekli yerleri siliyor, kahve hazırlıyor, masaları siliyordu.

Kafeyi kapatmaya yakın son bir müşteri daha gelmişti. Adam masaya oturup siparişini verdikten sonra Jisung hemen siparişini hazırlamaya gitti. Bu müşteri de gittiği zaman kafeyi kapatacak ve eve gidip sıkıca dinlenecekti. 

Siparişi hazırlarken adamın sürekli ona baktığını fark ediyordu. Bu biraz rahatsız ediciydi fakat müşteriye karşı bir şey diyemezdi. Sipariş bittiğinde masasına götürdü.

"Daha önce hiç oyunculuk yaptın mı?"

Adamın sorduğu soruyla şaşırmıştı fakat çok bekletmeden sorusunu cevapladı. "Hayır efendim". Adam kafasını salladı ve yanındaki koltuğu işaret ederek oturmasını istedi. Jisung hala anlamıyordu ve koltuğa oturdu. Adam biraz daha Jisunga baktıktan sonra sonunda konuştu.

"Ben bir yönetmenim. İsmim Park Chan-Woo"

Jisung kafasını hafif salladı. "Han Jisung efendim. Memnun oldum"

Karşısındaki adamda kafasını salladıktan sonra konuşmaya devam etti. "Filmlerimin veya dizilerimin çoğu popülerdir. Bir sürü ödül sahibiyim."

Jisung hala anlamıyordu bu adam neden birden kendinden bahsediyordu? 

"Bu yılda güzel bir dizi çekimimiz var ve sen gözüme çok iyi gözüktün. Herhangi bir oyunculuk eğitimi aldın mı?"

"Hayır efendim"

"Bu çok sorun değil. Oyuncu seçimlerine gelmeni istiyorum."

Jisung sorusuyla şaşırmıştı. Kendisi hiç oyunculuk bilmezdi ki. "Teşekkürler efendim fakat ben oyunculuk yapamam"

Adam cebinden kağıt ve kalem çıkardı. Numarasını yazdıktan sonra kağıdı Jisunga uzattı. "Bu benim numaram. Eğer fikrini değiştirirsen aramaktan çekinme. bu hafta sonuna kadar zamanın var. Bir dene derim"

Son sözlerini de söyledikten sonra kafeden çıkıp gitmişti. Jisung adamın verdiği numaraya baktı. Bu numarayı hiç aramayacaktı bu yüzden kasanın yanındaki kağıt çöplüğünün yanına koydu. Seungminin çoktan kafeden ayrıldığını gördüğünde gülümsedi. Çok yorulmuş olmalıydı. 

Kendi önlüğünü çıkardıktan sonra kafenin kapısını kilitledi. Evine doğru yürümeye başladı. Evinin yakınlarındaki bir marketten ev ihtiyaçlarını aldıktan sonra yürüyüşüne devam etti. Evinin önünde çatık kaşlarla bekleyen ev sahibini görünce yutkundu. Kirayı ödememişti. 

Ev sahibine çaktırmadan uzaklaşmaya çalıştı fakat arkasından bağırdığını duydu. "Han Jisung!" Jisung arkasını döndüğünde çatık kaşlı yüzünü görmekten bıktığı ev sahibini gördü. İşe yaraması için sıcak bir gülümseme verdi fakat pek işe yaramış gözükmüyordu. 

"Kiranı hala ödemedin! Eğer yarına kadar ödemezsen seni evden atarım ona göre!"

Jisung ağzını açıp konuşamamıştı bile. Dinlemeden direk arabasına binip uzaklaştı. Kafe bugünlük işlese bile önceki günlerde çok fazla durgundu. Hatta dün o deli ve magazinciler hariç kimse kafeye uğramamıştı. 

Jisung sıkıntıyla nefesini verdikten sonra evine girdi.  Bu kirayı bir şekilde ödemeliydi yoksa evinden olacaktı.

---------------------------------------------

:3

Umarım hikayeyi devam ettirebilirim... Aslında şuana kadar bir sürü kitap okudum çok iyi bir yazar olmam lazım sonuçta kitapları nasıl yazılır biliyorum fakat nasıl kaos başlatılır hiç bilmiyorum... Çok sıkışırsam birisine danışırım artık... Ve evet kafe çalışanı Jisungdu.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum :3

Love Movie - MinsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin