Love Movie - Minsung

13

Sonunda Minhonun annesinin evinin önünde durduklarında Minho telefonu çıkarıp annesini aradaı. "Geldik anne dışarı çıkabilirsin" Bir kaç hışırtıdan sonra telefondan düzgün bir ses geldi. "Geldik?" 

Minho elini kafasına vurdu. Annesi Jisungu tanımıyordu bile! "Bir arkadaş ile birlikteyim" Jisung kaşlarını çattı.  Minho telefonu kapattığında ona döndü. "Bir arkadaş?" Minho omuz silkti "Ne bekliyordun?" Jisung fazla üstelemedi. Bayan Lee geldiğinde Jisung ile kısaca tanışmış ardından birlikte mağazaya gitmişlerdi.

Bayan Lee saatlerdir geziyordu ve Minho ile Jisungun kesinlikle bacakları çok yorulmuştu. Yalvararak Bayan Leeyi bir yere oturttuklarında rahat bir nefes almışlardı. Bayan Lee dudaklarını büzdü. "Azıcık daha bıraksaydınız zaten bitecekti. Hemen de yoruluyorsunuz siz de" Minho gözlerini büyüttü. "Hemen mi? Anne kaç saattir geziyoruz senin haberin var mı?" 

Bayan Lee oğlunun omzuna vurdu. "Bağırma anneye!" Minho omuz silkti. Jisung ikisini izlemekten zevk alıyordu. O an ailesini ne kadar özlediğini fark etti. Bir ara onları arayıp konuşmalıydı uzun zaman olmuştu. 

"Pekala siz burada oturun ben biraz daha dolaşıp geliyorum"

Minho annesinin ardından göz devirdi ve fısıldadı "Daha ne kadar gezeceksin!" Jisung onun fısıltısını duymuş gülmüştü. "Annen ile baya yakın gibisiniz" Minho tekrar göz devirdi "Ne demezsin" 

Jisung dirseklerini masaya koyup Minhoya yaklaştı. "Minho bana bakar mısın?" Minho hala camdan dışarıya manzarayı izliyordu. Çünkü biliyordu ki Jisungun gözlerine bir kez bakarsa bu aşktan asla kutulamazdı.

Jisung Minhoyu şaşırtacak bir hareket yaptı. Minhonun çenesinden tutup kendisine bakmasını salladı. Bu bile Minhonun kalbinin yerinden çıkacakmış gibi atmasına yeterdi. Bir süre sadece  birbirlerinin gözlerine baktılar. Jisung bazen Minhonun yanağını okşadı baş parmağıyla. Minho bundan şikayetçi değildi. 

"Özür dilerim" Minho omuz silkti "Hangisi için?" Jisung güldü. "Kalbini kıran her şey için" Minho gülümsedi. "Lütfen artık böyle ümit verme Jisung. En acıtanı bu oluyor çünkü" Ardından annesini bulmak için kalktı. Jisung bir süre daha manzaraya bakıp bir şeyler düşündükten sonra arkasından gitti.

Bayan Leeyi evine bıraktıktan sonra kendileri de eve varmışlardı. Minho hemen odasına girecekken Jisung onu kolundan tuttu ve durdurdu. "Jisung ne yapıyorsun?"  Jisung kaşlarını çattı. Minho ilk defa Jisungu bu kadar sinirli görüyordu. "Asıl sen ne yapıyorsun!?" Jisung Minhonun bileklerini biraz fazla sıkıyordu. Minhonun canı acımaya başlamıştı. "Bırakır mısın?" Jisung Minhonun bileğini acıttığını fark edince tutuşunu biraz gevşetti. 

"Neden böyle davranıyorsun!" Jisung bağırarak konuştuğunda Minho gözlerinin dolduğunu hissetti. Elini sertçe çekip kurtardı ve Jisungun yakasını kavradı.

"Sence neden böyle yapıyorum!? Bir kere de olsa düşünemez misin!? Benim neler hissettiğimi bir kere de olsa düşünemez misin Jisung! Sana daha kaç defa demem lazım? Sana aşığım! Hem de deliler gibi aşığım! O kadar aşığım ki her gün sen uyuduktan sonra odana girip saçlarını okşayıp uyuyuşunu izliyorum! O kadar aşığım ki ayrı kaldığımız her saniye bana cehennem gibi geliyor! O kadar aşığım ki bundan nefret ediyorum!"

Minhonun gözünden yaşlar süzülürken o hiçbir şeyi umursamadan ve odağını Jisungdan asla ayırmadan konuştu. Jisung şaşırmıştı bu hareketi beklemiyordu. Fakat Jisung o an Minhonun sinirlenince ne kadar korkutucu olabileceğini anlamıştı. Minho Jisungun dudaklarına baktı. O dudakları deliler gibi öpmeyi çok istiyordu. Sadece bir dizi çekiminde değil istediği her an öpmek istiyordu o dudakları. 

Fakat kendisine karşı geldi. Savaşı öfkesi kazanmıştı. şuan her duygudan çok öfkesi ağır basıyordu. Biraz daha kendisine geldiğinde hala aynı pozisyonda olduklarını fark etti. Jisungun yakalarını ittirerek ayrıldı. Jisung hala bir tepki vermiyordu. Hiçbir şey yapmıyordu ve bu Minhonun daha çok delirmesini sağlıyordu. O kadar deliriyordu ki az sonra ağzından çıkacak olan sözler ona ait değildi.

"Çık git evimden bir daha da gelme!"

---------------------

0-0