SEN

BÖLÜM 20:Benim İçin Mükemmelsin

Alışkın olmadığım bir sıcaklık ve ensemdeki bir nefese uyandım.Çok sıcaktı.Oflayıp yorganı üstümden atacakken bir eli tuttum.Eli bırakmadan kafama dank edenlerle gözümü açtım.Acar'ın odasındaydım.Acar arkadan bana sarılmıştı ve oda uyumam için fazla aydınlıktı.Acar'la konuşmuştuk ve kendime dürüst olmam gerekirse konuştukça konuşasım gelmiş Acar'ı sıkmamaya çalışıp sorular sormuştum.

Acar bir ara içecek almaya gidince ben de kafamı yatak başlığına yaslayıp gözümü kapatmıştım.Hemen uyumuş olmalıydım çünkü en son hatırladıklarım bunlardı.Bir sinir Acar'ın elini itip Acar'a döndüm.Onu uyurken görünce sinir falan kalmadı.Çok güzeldi ,Acar gibi birine söylenecek son şeydi ama gerçekten güzeldi.Yüzümü yüzüne yaklaştırdım.Daha önce de farkettiğim gibi bir erkek için kirpikleri fazla uzundu.Yüzümde Acar 'ı her düşündüğümde oluşan tebessümle ona yaklaştım.Acar'dan utandığım için bu fırsatı değerlendirmeye karar verdim.Ellerim gözlerinden sonra en sevdiğim yer olan saçlarına gitti.Kumral saçları yumuşacıktı ve dayanamayıp öpünce de kokusunu aldım.Doğrulup biraz daha yüzünü seyredip bir huzurla yataktan indim.Başındaki saat 3:30'u gösteriyordu.

Odadan Acar'ı uyandırmamak için ve bir ihtimal başkaları duymasın diye diken üstünde çıktım.Asansöre binmek korkumu azaltacak olsa bile böyle bir riske giremedim.Asansörü es geçip saat baya ilerlediği için onun verdiği cesaretle merdivenlerden indim.Odama girince rahat bir nefes aldım.Bazen birkaç hafta yaşadığım bu evde yaptığım cesur işlere şaşar oldum ama pişman değildim.Acar 'la olunca içimde daha önce yaşamadığım ,hissetmediğim huzuru hissediyordum.Az önce sarılmış halimiz aklıma gelince güldüm çok güzeldi.Yatağa girip yatana kadar da sırıtmaya devam ettim. 

Biri adeta odamın kapısını yumrukluyordu.Sıçrayarak uyandım kapıya vuranın annem olduğunu bildiğim için sinirlendim.Bir hışım kapıyı açtım.Ben çemkirmeden annem beni tutup odaya soktu kapıyı da kapattı.

"Bu ev sana fazla mı rahat geldi?Seni okul için kaldırdığımı hatırlamazken şimdi her gün uyandırmaya geliyorum.Okulun sekizde başlamıyor mu nasıl yetişeceksin?"

Aniden bir telaş bastırınca masaya bıraktığım telefona sarıldım.Acar'ın yanından gelince alarmı kurmayı unutmuş yatıvermiştim.

"Tamam şimdi çık hazırlanayım bi daha olmaz ,hadi."Annemi kapıya kadar sürükleyip hemen lavaboya koştum.İmkanı yoktu geç kalacaktım ilk dersin hangi hocaya olduğunu hatırlayamadım.Çantama masamda hangi kitap varsa atıp koşmaya başladım.Mutfağın kapısından geçerken 'Gittim ben.'diye bağırdım.Arka kapıdan çıkıp biraz yokuş olan yolu düşme korkusuyla koşa koşa geçtim.Ne kahvaltı yapmıştım ne de saçımı toplayabilmiştim.Durağa gelene kadar hiç durmadığım için nefes nefese kalmış halde oturdum.Duraktakilerin garip bakışlarına aldırmadan çantamı açtım.Cüzdanımı çantama koymadığımı farkettim.Eğer kartım yoksa eve gidecektim ve bugünkü dersler için yas tutacaktım.Ön cepteydi kartım.Derin bir nefes alıp en azından bugün okula gidebileceğim için kalktığımdan beri yaşadığım gerginlik biraz geçti.Otobüs gelene kadar da çantama neyi koyup koymadığımı kontrol ettim.Telefonumu bile almamıştım yanıma.Sevim'den borç para alıp bugünü geçirmeliydim bir daha o yokuşu çıkıp inmek imkansızdı benim için artık.Yorgun argın oflayıp saatime baktım.İlk dersin kime olduğunu hatırlayamıyordum.Otobüs nihayet gelince ayakta kalmamak için acele ettim ama yine de ayakta kaldım.Oflayıp arkaya doğru ilerledim.Her durakta daha da otobüsün dolması ve iyice geç kalmak sinirlerimi bozdu.Okulumu görünce belki de ilk kez bu kadar mutlu oldum.Durakta inince derin bir nefes alıp koşmaya başladım sınıfın kapısını görene kadar da durmadım.Birkaç derin nefes daha alıp kapıya tıkladım ,içerden 'Geel.'cevabı gelince sınıfa girdim.Girmemle bir küfür savurmam denk geldi.Edebiyat hocamız Ayşe Hoca'ydı derste.Ayaktaydı elindeki kitapla bir şeyler anlatıyordu.