SEN

BÖLÜM 2:İŞ

  Işten eve geçince bizim evi gördüğümden olsa gerek kendimi daha yorgun hissettim. Ne  abimle kavga etmek ne de annemden abine saygılı ol, başımın belası şiirini dinlemek istiyorum. Inşallah bir mucize ikisi de yatmış olsun deyip anahtarla kapıyı açtım. Annem koltukta oturmuş kadının kadını rezil ettiği dizilerinden birini izliyordu. Abim de ortalıkta yoktu demek ki annem oğluna para bulabilmiş evden göndermişti arkadaşlarının yanına. 17 yıllık abimdir hala arkadaşlarını doğru düzgün tanımam. 

Kapıyı kapatıp ayakkabımı çıkardım, ne annemden hoşgeldin ne de benden nasılsın sorusu duyuldu. Hoş ikimizinde umuru değil ya. Odama geçip üstümü çıkarıp hemen banyoya geçtim, su faturasına ortak olana kadar annem her gece aldığım duşa laf söylerdi. En azından artık yarısını ben ödüyorum. Aslında zamanımın çoğunda işte ve okulda olduğum için yarısı kadar bile harcamıyorumdur ya neyse. Duştan ve dişimi fırçaladıktan  sonra odama geçip Sevim'den yarının planını öğrendim. Saat 12 de çıkarız demiş,işe aynı saatte baladığım için alarma hiç dokunmadım.Düşününce üç yıldır ilk kez okul hariç işe gitmeyecektim.Sırıtarak yatakta sağıma döndüm,hemen uyuya kalmışım. 

Bir sese uyandım ama gözüm açılmıyordu, bu sefer bir çığlık duyunca yatakta hemen dikildim ışığı açtım çünkü güneş doğsa bile odada çok az ışık vardı saate bakınca 5:35 olduğunu gördüm. Salona hızlı hızlı geçtim abim  anneme bağırıyordu. 

"Ne oluyor yine bu saatte, mahalleyi ayağa kaldıracaksın sıkılmadın mı her gün kavga çıkarmaktan." Abim yüzüme yaklaşana kadar dibime girdi, içmişti  midemi bullandırdı kokusu. "Şu paralarını görelim yıllardır ne yaptın o paraları. "

"Sanane para benim değil mi? Annem bitti şimdi utanmadan benden mi istiyorsun?" Aniden saçımı tutup çekmeye başladı annem çığlık atıp ağladı. Elim abimin bileğine dolandı bileğini çimdiklediğimi farketmiş olmalı ki saçımı daha sert çekti. 

" Bırak beni köpek, bırak,"deyip inledim daha sert çekmeye başlamıştı saçımı. 

"Para lazım ve vereceksin." 

" Bırak yemin ederim çığlık atarım, imdat diye bağırırım. Gurursuz herif kaç yaşındasın annemden geçiniyorsun amcamın bulduğu tek tük işler olmasa çalıştığın yok. Ölsen sana paramdan vermem." Bunları bağırarak dediğimden olsa gerek annem müdahale etme kararı verdi abimin elini tutup çekmeye çalıştı. 

Eli abimin elindeyken ve abimin kokusu üçümüz arasındayken"Baran, oğlum ben anladım seni zor durumdasın ben sana bulacam para bırak şimdi Berfu'yu; valla şikayet edecek bizi bu gidişle komşular. Hadi bırak ne olur."

 Abim beni sertçe itince yere düştüm abimde dış kapıyı çarpıp çıktı. Annem koltuğa çöküp ağlamaya devam etti. 

Annem ağladıkça daha çok sinirlendim."Ne ağlıyorsun, senin yüzünden bu halde kaç yaşında hala para için yanına geliyor,bunları yapıyor."

"Abin o senin ne olur parandan versen ters düşmesen zor durumda görmedin mi? Yoksa hiç bu kadarını yapar mı? "

İğrenerek baktım anneme, o an birine  kocaman bir tokat atmayı hiç  bu kadar istememiştim. Allah 'ın cezaları. Deyip Odama geçtim saat 6:00, sadece huzurla uyumak istemiştim hale bak. Annem hep şımarttı bunu. Oflaya Oflaya yatağı düzeltip yine Oflaya Oflaya giyindim.

 6:30 da annem hala ağlarken çıktım. Büyük ihtimalle işe gittiğimi düşündü yoksa nereye diye hesap sormadan bir yere bırakmaz ne halde olursa olsun. Açık bir pastaneden açma ve simit alıp sahile karşı yedim. Aslında amacım Sevim 'le buluşana kadar dolaşmaktı ama bu saatte hava baya serindi.  9:00 da Sevimlerin evinin önündeydim. Direkt kapıyı mı çalsam öncesinde haber mi versem bilemedim. Sonra haber siz olmaz diye mesaj attım hemen cevap yazdı "Çabuk yukarı ya çık ,"diye. Kapıyı da Sevim açtı hem annesi hem de babası doktordu  dün nöbetleri varmış, içeride uyuyorlar dedi. Odasına girdiğimde her yerde kıyafetleri vardı.