De Villiere #2 : Pointless Days

Chapter 10

Chapter 10

"Ah shit," I groaned while holding my head. Napa pikit ako ng mariin at pikit na ininda ang sakit.

Pag mulat ko ng aking mata ay agad na sumalubong sa akin ang aking silid. Sino nag uwi sa akin? Fuck!

I gasped when I remembered a scenario, my eyes widened. Miguel.. he kissed me! He damn kissed me! And I kissed him back! Impit akong napa tili at sinabunutan ang sarili. Kasabay naman non ang pag bukas ng pintuan at niluwa non si tita.

Her forehead creased. "Anong nangyayari sa'yo at tumitili ka?!" Inis na sabi niya.

Napaayos ako sa aking pag kakaupo at lumunok. "W-wala po.."

She sractch her nose. "Maligo kana at naamoy kita hanggang dito! Amoy alak!" Aniyang binagsak ang pinto.

Did.. we really kissed?! Oh God, bakit niya ginawa 'yon?! Bakit ko rin siya hinalikan pabalik?!

Oh god, this is wrong. Hindi pwede 'to! I must hate someone liked him pero mukhang nasisira na ang prinsipyo at pinang hahawakan ko!

I checked my phone, matapos kong maligo. Wala naman akong nakuhang message ss kaniya. I was relieved at first but something building emotion inside of me, hindi ko mapa liwanag basta nawala nalang ako sa mood.

"Aki" agaw ng pansin ni liamm.

I glanced at him, raising my brows. "B-bakit?"

He sighed. "Ako nag hatid sa'yo kagabi" aniya at umupo sa aking tabi.

I gasped, siya? Hindi si miguel?

"T-talaga? Salamat ha.." sabi ko nalang at kinakabahan parin, hindi ko pa talaga maalala.

"You're so drunk last night, wala kabang naalala nung pauwi na tayo?"

I frowned, pauwi? Ano na naman ba ang ginagawa ko? Umiling ako sa kaniya at walang nasagot.

He sighed deeply and smiled a bit. Nag iwas na siya ng tingin at tumango. I got curious because of it, halos pukpukin ko na ang ulo ko dahil wala akong maalala.

"Fishball?" Liamm offered at me, on our way at university. Medyo maaga rin nung umalis kami at sobrang lutang ako.

I nodded and smiled at him, hinawakan niya ang pulsuhan ko at hinila ako sa mga vendor na mag kakatabi. Na crave tuloy ako dahil sa proben.

"May babayad ako huy!" Pigil ko sa kaniya habang hawak hawak yung plastic cup na may lamang fishball at kikiam, may pugo pa saka naka seperate na proben, kaunti rin kasi kinain ko kanina.

Umiling siya at agad na kumuha ng pera sa wallet niya, sumimangot ako sa ginawa niya.

He laughed besides me, tinapat niya sa akin yung kwek-kwek at sinubo ko naman iyon. "Sorry na, gusto kasi kitang ilibre eh. I promised next time I will let you,"

Sumimsim ako sa aking palamig. "Osige ha." Saad ko at tumango siya.

"About a days ago.. sorry for what I did" he apologized.

I stare at him, confused. "Saan naman?" Tanong ko.

"My.. attitude last time, when I gave something on alessia" he said.

Umiling ako at kumaing muli. "Dapat ako mag sosorry kasi sinira ko 'yung pamomorma mo! I should help you! Pero hindi mo naman sinabi na gusto mo pala si alessia edi sana tinulungan kita 'diba?" Wiggling my brows at him, siniko ko pa siya bago pinag tuunan ng pansin ang pag kain.

Natahimik siya kaya nilingon ko siyang muli. He smiled at me a bit, and he looked away. Wala namang problema don, siguro nagulat lang but nothing serious at all. I'm going to support him, anyways.