De Villiere #2 : Pointless Days

Chapter 9

Chapter 9

He was just staring at me, I saw how hus adams apple to it's place while his eyes locked into mine. Agad siyang tumayo at nag iwas ng tingin.

"W-what do you mean?" He asked then cleated his throat.

I hummed. "Uhm, wala! Sige alis na ako ha! I hope you will be fine soonest!" Taranta kong saad at tumawa pa.

He glanced at me, nakataas ang kilay. He sighed deepky before nodding at me. "It's getting late, kailangan niyo ng umuwi.."

Napa kamot ako sa aking kilay at tumango sa kaniya. I suddenly felt hotness on my cheeks, shit! Bakit ko sinabi 'yon?!

Pero hindi ko mapigilan! What's happening on me?!

I walked towards at the door and felt him on my back. Napa pikit ako sa kahihiyan. Hinawakan ni ang pinto nang lumabas na ako.

"Text me later," he said.

I blinked once. "Wala kang number ko" I said.

"Give it to me then," he said, hesitating.

Ngumisi ako sa kaniya at umiling. "I will just inform you on Instagram, wait for it"

He sighed. "Okay, take care liann" he said.

I pursued my lips together. "You want that bad my number?"

He shook his head lightly. "It's.. up to if you want to give it to me,"

"Akala ko ba 'you have ways'" asar ko, at ngumisi.

He raised his brow. "Yes I have,"

Ngumuso ako at hinawi ang iilang hibla sa likod ng aking tainga. "Edi gumawa ka ng paraan! O siya, alis na kami."

"I will text you in your number then," determinado niyang sabi.

I stucked my tounge out at him, nag lakad ako papalayo sa kaniya habang naka harap sa kaniya. "I will expect for it, huwag mo akong paasahin ha!" I mocked then walked away.

Saan niya naman kaya kukunin? Iilan lang naman merong number ko, saka marami naman ng platforms sa social media at dun mag message.

"Naka uwi na po ako!" Bungad ko nang mahubad ang sapatos, nilapag ko ang aking bag sa couch.

"Nandito si liam kanina ah! Umalis na ata!" Sigaw ni tita mula sa kusina. Agad ko siyang pinuntahan at nadatnang nag luluto.

She glanced at me. "Wala na d'yan sa sala? O baka nasa kwarto mo?"

I glanced at the stairs. "Tignan kopo" she nodded at me. Nang makarating ako sa room ko wala naman siya kaya nag kibit balikat ako bago ginawa ang routine ko.

"Ayaw mo ba talagang tumira sa condo ng kuya mo?" Tita asked me  we're middle of the dinner.

Umiling ako. "Ayoko 'ta, wala kang kasama rito.."

Nag likot ang mata niya. "B-baka kasi gusto mo lang naman. Ngayon sem lang, tapos balik kana rito"

Binaba ko ang kubyertos. "Tinataboy mo 'ko 'ta! Umamin ka! Baka may gawin kang kababalghan dito ah!"

Umubo siya at nabulunan sa sariling tubig. Nanlaki ang mata ko, at agad na tinulungan siya.

"H-hindi naman sa ganon!" Saad niya, defensive.

Ngumisi ako at bumalik sa pag kakaupo. "Wala naman ako rito palagi! Saka, pwede naman kayo rito kapag wala kami-"

"Liann!!" Sigaw niya.

Binitbit ko kaagad ang aking plato at nilayuan siya, I just laughed at her. Hindi talaga 'to mabiro kahit ganon mukhang defensive. Gusto lang ata masolo yung bahay, wala naman ako dito parati.