De Villiere #2 : Pointless Days

Chapter 23

Chapter 23

"I'm here to file a case against Edguardo Buenaventura," I said in a serious tone.

Almost a week when I went home again in the Philippines. I finally be able to do it, halos hindi ko na mabilang kung ilang beses akong nag isip at nag desisyon. Maraming proseso ang naganap simula nung nag file ako ng kaso, mula sa therapist ko a years ago we needed it.

"I remembered her attorney, it's osing. Bagong salta lang siya na maid sa bahay namin. She came that night, she saw it and it's obviously, tandang tanda ko pa kung gaano kagulo ang buhok maging ang damit ko. She just stare at me, and ask what's going on. After that, I don't know happened. I just saw her and Edguardo having a sex on her kitchen," I said honestly.

Attorney Tolentino, a years old of me. Malaki ang katawan at may itsura. Mangha ako sa pagiging professional niya dahil ni isang araw wala siyang liban sa pag trtrabaho, he's always taking this case seriously.

He hummed while taking down notes, tumigil ang pag susulat niya at mukhang nag iisip siya. "Where's that woman?"

I shrugged off, sighing heavily and looked disappointed. "I-i don't know.."

He sighed. "Alright, we have to find her and she have to be our witnessed that night. And you said, it's your tita's ex boyfriend right?"

Tumango ako.

"Alright, she's can be our witnessed too.."

I nodded at smiled a bit. "Thank you so much attorney.."

He smiled at me and stood up from seats. Nakipag kamay pa ako sa kaniya bago tukuyan siyang umalis sa loob ng aking office.

Damn.

As much as I wanted na mabilis ang proseso ng kaso, but there's so many things to do. Alam kong komplikado pero isa lang ang nais ko.

Mapakulong sila.

Lahat sila.

"Iha, nand'yn ka na pala.." sabi ni tita habang naka silip sa pintuan.

I smiled at her and nodded at bit. Bumuntong hininga ako habang pinanuod siyang pumasok sa'king silid.

"Busy kaba sa trabaho iha? O sa kaso?" She asked, umupo sa gilid ng kama ko.

"Pinahawak napo sa'kin ni kuya mga ilang brunches dito, I'm busy of work and the case, ofcourse"

Bumuntong hininga siya at nag iwas ng tingin sa'kin. I know there's a part of her still anxious and guilty sa nangyari a years ago. Hindi ako makaka payag na basta lamang na iignora ang mga bagay na seryoso. He fucking sexually harassed me. Dapat sa mga katulad niya kinukulong at pinag babayaran ang kasuklam-suklam na ginawa niya.

Pumayag na ako sa nag daang taon, dahil sa kapakanan ng anak ko. Pero hindi ko makakalimutan 'yung mga taong sumira ng buhay ko.

"Hindi ako mag sasawang humingi ng tawad sa nangyari iha. I'm so dumb that time, sana naniwala ako kaagad sa'yo dahil nag palinlang ako sa pag i-ibig na 'yan.."

I hold her hand, while staring at her. Nag babadyang luha na nais mahulog mula sa kaniyang mga mata.

"It's.. not your fault tita-"

"It is! K-kung sana l-lang napansin ko na-"

I shook my head. "It's not tita. It wasn't your fault. Siya dapat ang sisihin sa nangyari at naidulot niya sa'tin. Dapat na isipin natin sa mga oras na 'to, mapakulong siya.. he has to be in jail, dahil dun siya nararapat.."

She exhaled, kumalma sa'king sinabi.

"Do you know about his history? Or, kahit 'yung mga nangyari sa nakaraan niya."