Açtım işte laaaaan! Yeni bir hesap açtıııım! HAhahaha!

🔘13🔘 Son bilmem kaç

Öfff hızlı hızlı anlatıp bir an önce bitirmeyi o kadar istiyorum ki!.. Şeytan diyor; 'Gittik geldik, Vahşet yarıklarına girdik yaz!" Bam! Bitti işte dışardayım.

Yazsam da bir halta yaradığı yok zaten. Kimse çıkamıyor yine o işe yaramaz kapıdan! Ama bu Beyaz cadısı çok ısrar ediyor. Neymiş efendim her ayrıntıyı anlatmazsam kapı açılmazmış.

Çok biliyor salak! Anlattık işte her ayrıntıyı! Maaşallah bir sürü kişi de yorum yaptı. Ama bir tanesi bile çıkamadı kapıdan. Belki de çıktılar ama bu beyaz peynir beyinli efsane savaşçı hissedemedi kendi yardımcılarını! Olamaz mı?

Höfff! Tamam anlatıyorum kalanını da!

Skecem ya!

Defolup gitti bunların hepsi! Ben, Asker ve manyak Narsiler orada kalakaldık. Tabii bir de üçgen şeklinde kırılmış olan o ayna parçası.

"Bunu neden yaptın?!" diye bağırdım şaşkınlıkla.

"Sakin ol." dedi Asker. "Muhafız da bunu yapmamı istiyordu zaten. Bu ayna parçası sayesinde onu görebilecek ve duyabileceğiz."

Narsiler kikirdeyerek "Tam bir gerizekalı o Muhafız." dediler.

Yerimden kalkıp koşarak aynanın yanına gittim ama kendi suratımdan başka bir şey göremedim.

"Sen değil!" diye seslendi erkek Narsi. "Onu bize doğru tut. Sadece Asker ve biz görebiliriz orada olan şeyleri."

Söylene söylene dediklerini yaptım. Güya beni oraya bir amaç uğruna göndermişlerdi. Resmen ayak işi yapıyordum. İçinde ne göründüğünü bilmediğim bir aynayı, Asker ve Narsi'ye tutuyordum sadece. "Bana da anlatın bari!" diye sitem ettim.

"Oradalar." dedi Asker. "Her biri boşlukta savruluyor olmalı. Sadece Muhafız'ın gördüklerini görebiliyoruz aynada."

"Muhtemelen Hiçliği hissetmeye çalışıyorlar." dedi erkek Narsi. "Umarım içlerinden biri onun varisidir." diye sevgilisinin sözünü tamamladı dişi olanı. "Yine de şu deli çocuğun, içindeki Deli'yi uzun süre dizginlemesine imkan yok. Ortalık çok fena karışacak. Ah şu yosun beyinli Muhafız yüzünden hepsi!"

Narsiler art ada konuşurken "Zamanımız yok." diye araya girdi Asker 13. "Karmila'yı tek başına bulmak zorundasın Emre."

Aynanın arkasında kalan kafamı iyice kenara çekerek onlara baktım. Gayet ciddi gözüküyorlardı. Boyunlarından aşağısı felç olmuş halde yerde yatarken, bana Karmila denen kadını bulmam gerektiğini söylüyorlardı. "İyi ama Muhafız dedi ki..."

"Bırak o salağı!" diye çığlık attı dişi Narsi. "Zaten oraya gitmeye karar vererek bir çuval inciri mahvetti!"

"Herkesin oraya gitmesinin tek nedeni kadimlerin tehlikeli oluşu değil." diye sözü devraldı Asker. "Macellan oraya gitmemizi istedi bizden çünkü Karmila da orada."

Narsiler kikirdedi. "Karmila kendisini bir yere kapatmış ve bunun neresi olduğunu kimse bilmiyordu. Tabii bir kişi hariç." Yine hem dişi hem de erkek Narsi art arda konuşuyordu. "Gerçi artık daha fazla kişi biliyor. Evet aşkım biz de biliyoruz. Asker de tabii. Hatta bu salak çocuk da. Bu kadar ama, başka yok. Yok aşkım birileri daha biliyor, unuttun mu? Deniz gülü aşkına, doğru söylüyorsun sevgilim!"

Onların susacağı yoktu. Benimse daha fazla dinlemeye sabrım kalmamıştı. "İyi ama... Oraya nasıl gidebilirim?" diye sordum bıkkınlıkla. "Ayrıca siz olmadan Karmila'yı nasıl tanıyabilirim?"

"Karmila'yı tanımana gerek kalmayacak."

"Nasıl yani?!" diye bağırdım. "Şifreli şifreli konuşmayın artık mnakoyim!"