Bilinmeyen numara: seni oradan alacağım Daeri.
Gelen mesajla birlikte aniden ayağa kalktım.
Yoongi de farketmiş olacak ki bana bakıyordu.
"Ne oluyor Daeri?"
"Y-yoongi."
Endişeli şekilde yanıma doğru geldi.
"Ne oluyor dedim?"
Telefonun ekranını yoongi'ye doğrulttum.
Elimden alıp okumaya başladığında sinirlice ekrana bakıyordu.
"Kim lan bu!"
"Yoongi sakin ol, bilmiyorum..."
"Jimin değil mi bu?"
"O piç seni rahat bırakmayacak mı?!"
"Yeter artık jimin, cezanı çekeceksin!"
Ard arda sıraladığı cümleleri sesinden anlaşılıyordu sanki jimin'e cidden bir şey yapacak gibiydi.
"Yoongi sakin ol istemediğim sürece beni götüremez."
"Emin misin Daeri, herif psikopat ruh hastasının teki!"
"Lütfen..."
Gözlerine bakmıştım öylece.
Derin bir nefes verip telefonu bana verdi.
"Pekala al, ama onunla yazışma, iletişimde olduğun her an sana daha çok sahip olacak."
"Tamam olma-"
Cümlemi tamamlayamadan bir kusma isteği gelmişti ve direk lavaboya koşmuştum.
Yoongi de arkamdan gelmişti.
Kapıyı arkamdan kapattığım için kapıya vurup duruyordu.
Elimi ağzıma götürerek kusma isteğimi durdurmaya çalışmıştım ama becerememiştim.
En sonunda ağzımı yıkayarak aynada kendime baktım. Fakat bakmam saniye sürmüştü, bir daha kusmuştum.
"Daeri iyi misin?!!!"
"Daeri noluyor Daeri!?!"
"Daeri iyi misin dedim Daeri?!!"
Zar zor kapıyı açabilmiştim.
Açtığım ilk anda gelip saçlarımı yüzümden çekip eliyle alnıma dokunmuş, yüzümü incelemişti anlık hızla.
Ellerini yüzümde kavrayarak ona bakmamı sağladı.
"İyi misin bende kal!"
"Bana bak Daeri!"
"Bende kal bak bak bana bak!"
Zar zor gözlerimi açmıştım.
"Y-yoongi."
"Buradayım, tamam geçti."
"Kötü hissedi-yorum."
"Tamam gel buraya."
Yüzüme eliyle su serpmişti. Sonrasında beni kucağına alıp yatağa götürmüştü.
"Yat bakalım yavaşça."
Kafamı yastığa gömüp sabitlediğimde gözlerimi kapattım.
Yoongi ne yapıyor bilmiyordum.
Uykuya dalıyordum...
(Yoongi'den...)
Uzun uzun bakmaya fırsatım olmuştu şimdi.
Bu kısa sürede hayatıma giren en temiz en saf en neşeli en güvenilir insandı Daeri.
Öyle herkese bağlanan biri değildim fakat Daeri bu sırrı bozmuştu.
Şuan öyle güzel uyuyordu ki, benim olmasına izin verseydi saçlarını okşar, alnından öper, tüm gece ona bakardım.
Buna sevgi mi denirdi bilmem, çünkü küçüklüğümden beri ailem tarafından hor görülmüş, sevilmemiştim. İnsanlar da sevmezdi beni. E hoş ben de onlara bayılmazdım ya.
Az önce yaşananlar çok tuhaftı. Bir anda kusmaya gitmişti. Herkesin aklına geleceği gibi benim de aklıma aynı ihtimal geliyordu.
Daeri hamile olabilir miydi?
Eğer öyle olursa o ruh hastası heriften bir çocuğu olurdu ve bu Daeri'yi çok kötü etkilerdi.
Tabi ben de ayrı plana atılırdım. Her zaman olduğu gibi...
...
Yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Sayfama gelip eleştiri yapan herkese teşekkür ederim. 2 bölüm sonra final.
Oylarınız beni size minnettar kılıyor. Sizler sayesinde buralara kadar geldim. Hatta geldik.
Seviyorum sizleri. Bu arada yorumlarınızın hepsini okuyorum okumuyorum sanmayın sakına.
I love you guys♥️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASTA'M -PJM
FanfictionSeni her şeye rağmen sevdim ve karşılığı bu mu park jimin? "...