Hastaneye geldiğimizde beni kollarında taşıdığı için etraftaki tuhaf bakışlara maruz kalıyorduk. Ama Taehyung bunu hiç umursamıyordu.
Danışmanın yanına gittik.
Danışman hızla ayağa kalkıp endişelenerek telefonu kaptığı gibi bir doktoru aradı.
Danışman - "sol merdivenlerden çıkın, koridorun sonundaki odada doktorunuz sizi bekliyor."
Direk çıkıp beni odaya soktu.
Kolları ağrımış olabilirdi. Beni sürekli hoplatıp elinin yerini ayarlıyor ağırlığımı büyük bir güçle taşıyordu. Beni sedyeye yatırdı.
Doktor korkuyla bana baktı.
Doktor - "neyi var?"
Th - "sabah kalktığında hareket etmiyordu, felç olduğunu anlamıştım ama emin olmak istedim, çaresi var mı doktor bey, ne olur var deyin..."
Doktor - "tamam beyefendi, sizi dışarı almak zorundayım şimdi, merak etmeyin, eğer öyle bir sorunu varsa bile ilaçlar ile iyileşebilir diye düşünüyorum."
Taehyung'u dışarı çıkartıp beni muayene etmeye başladı.
Doktor - "ah olamaz!"
Korkuyla kıpranmaktan başka bir şey yapamasamda acıyla doktorun hareketlerini izliyordum.
Çekmeceden çıkardığı iğneyi hızlıca omzuma batırdı.
Gözlerimi acıyla kapatıp açmıştım.
Doktor eline plastik eldiven geçirip yan odadaki hemşireyi çağırdı.
Doktor - "acilen tomografi çektireceğiz. Odayı hazırlayın."
Doktor Taehyung'u çağırdı. Taehyung direk beni kucağına aldı ve hemşirenin tarif ettiği odaya götürdü.
Doktor da önlüğünü alıp peşimizden gelmişti.
Bu sefer Taehyungla birlikte hemşireyi de çıkardı.
Beni uzun bir yere yatırıp başımı yuvarlak bir şeyin içine sabitledi. Korkuyordum.
Doktor - "kızım, şimdi, sakin ol, sana söyleyeceklerimi yap, iyileşeceksin. Öncelikle makineyi çalıştırdığımda eğer bir basınç hissedersen gözlerini iki defa kırpıyorsun anlaştık mı?"
Gözlerimi evet şeklinde göstermiştim.
Makineyi çalıştırıyordu. Hafif bir uğultu vardı kulaklarımda.
Sonradan ise uğultunun yavaş yavaş arttığını farkettim. Acımaya başlamıştı. Sanki kulağımın içinde at koşuşturuyordu.
Doktorun benden bir hareket beklediğini gördüğümde gözlerimi iki defa kırptım.
Makineyi yavaşça kapattı.
Doktor - "işte bu! Tomografi beyin fonksiyonlarının ne şekilde durduklarına bakmamı sağladı. Bu sayede felcinin geçici mi kalıcı mı olduğunu anladım."
Konuşmamı bekliyordu.
Doktor - "ah pardon, unutmuşum konuşamadığınızı. Ve evet hanımefendi, felciniz geçici."
Bu seferde mutluluktan ağlıyordum.
Doktor bana gülümseyip Taehyung'u çağırdı yeniden.
Taehyung'a güzel haberi verip bana yazdığı ilaçları çok dikkatli kullanmamı söyledi.
