Jay - "hey, ne oluyor?" neden bu haldesin bakayım sen?
Dr - "anlatamayacağım kadar biçimsiz şeyler."
Anlamamış şekilde yüzüme baktı ve ellerimi tuttu.
Anında geri çektim, her ne kadar yardım etmeye çalışsa da elimi tutmasına izin vermezdim.
Jay - "anlıyorum, gel konuşalım. İçini dökersin ha?"
Dr - "yok, gerek yok, geçer birazdan."
Peki diyip oda anahtarımı vermişti. Katlardan yukarı çıktım ve karşımda birde kimi göreyim, sınıf arkadaşım soora.
Mutlu mu olayım sevineyim mi bilemedim, çünkü böyle bir otelde ne işi olabilirdi ki?
Yavaşça iki basamağı da çıktım ve tam olarak karşısına çıktım.
O da beni gördüğünde direk bana bakmıştı. Gözlerimdeki şişliği uzun süre inceledikten sonra hızla yanıma gelip :
Sr(soora) - "daeri? Ne bu halin? Neden buradasın sen?"
Sadece yüzüne bakıyordum, hiç değişmemişti.
Hem kırgız hem de yunan tiplerine benzeyen yüzü hala üzerindeydi.
Kolumdan tuttu ve anahtarı alıp beni odama çıkardı. Valizlerim de ağardı.
Onları da ismini söylemeyen ama bana yardım etmek isteyen adama söyleyerek çıkarttırdı.
Yatağa geldiğimde kendimi bıraktım ve ellerimi iki yana savurdum. Soora ise hala şaşkınca bakıyordu.
Sonunda konuşmuştu.
Sr - "Daeri, uzun zamandır görüşmedik ve sen gele gele buraya mı geldin?"
Dr - "neden, ne var ki burada gelmeyeceğim?"
Sr - "boşver boşver, neden bu haldesin onu söyle."
Başımdan geçeni anlatırken endişeli bir şekilde bana bakıyordu. Bir ara konuşmamı duraklatıp :
Dr - "neden endişelendin birden, kötü bir şey mi söyledim yoksa?"
Sr - "yok yok s-sen devam et."
Kekelemeye başlamıştı. Neden bir insan birden endişelenir durup dururken?
...
(1 hafta sonra...)
Danışmaya verdiğim parayı yenilemek için gitmiştim ki girişte jimin'i gördüm.
Koşarak odama çıktım ve kapıyı kilitledim. Peşimden koşsa da bana yetişememişti.
Jm - "Daeri aç şu kapıyı!"
Dr - "açmayacağım jimin, git buradan!"
Jm -"peki istediğin gibi olsun, sen kaşındın."
Ve pattt, kapı ardına kadar kırık, aynı kalbim gibi.
Kırdığı anda bana bakmaya başladı. Bense tepkisizce duruyordum.
Jm - "Daeri, seni ne kadar özlediğimi bilemezsin."
Sarılmak için hızlıca yanıma gelmişti ama ben elimle durdurmuştum.
Dr - "bana o pis elinle sakın dokunma!"
Jm - "Daeri yapma böyle ne olursun, bak geri dön söz bırakacağım ne kadar pisliğim varsa."
Kafamı hayır anlamında sallayıp:
Dr - "seni görmek veya sesini duymak istemiyorum, seni unutmak istiyorum!"
Gözündeki tek yaşı hafiften süzülmüştü yanağından. Ama böyle yapması beni yumuşatacak değildi.
Ve bir anda odaya soora'nın girmesiyle ikimizde ona bakmıştık.
Soora ile jimin bakışıyordu ben ise ikisine de bakıp duruyordum. Soora yine endişelenmişti.
Jm - "Daeri bu kızdan uzak duracaksın anladın mı beni?"
Ona bakarak bana söylüyordu.
Sr - "vücudumdaki çiziklerin duruyor bay çokbilmiş, istersen Daeri'ye gösterebilirim."
Yine bir sessizlik kaplamıştı etrafı. Fakat hıçkırıklarım buna izin vermiyordu.
Jimin soora ile de yapmıştı.
Canım o kadar yanıyordu ki gözlerimi kapatıp bir rüya olmasını diledim. Jiminse yanıma gelip omzuma dokunduğu an :Dr -" BIRAK BENİ PİSLİK! NASIL YAPABİLDİN ONCA ŞEYİ?!! SENİ GÖRDÜĞÜM GÜNE LANET OLSUN, SİKTİR GİT BURADAN BİRDAHA DA GELME!!!"
Ağlayarak söylediğim her söz daha da üzülmeme yardımcı oluyordu. Jimin de ağlıyordu, tek gülen soora'ydı.
Bende gıcık olup başına dolabın üstündeki vazoyu fırlatmıştım.
O kadar şanslıydım ki tam on ikiden vurmuştum.
Jimin şaşkınca bakarken bende hem ağlıyordum hem gülüyordum.
Soora ise hemen kaçmıştı o baş ağrısıyla.
Yatağa oturduğumda jimin arkası dönük ellerini yumruk yapmıştı.
Hızlıca çıkıp gittiğinde daha çok ağlamaya başlamıştım.
Jay yanıma gelip beni teselli etmeye çalışmıştı. Diğer odalarda kalanlar da rahatsız oldukları için çıkıp bize bakmışlardı.
Jay kapıyı dikçe yasladı ve beni göğsüne yasladı.
...
Geldi yeni bölüm, oy atmayı ve eksik bulduğunuz yerleri yorumlarda bana bildirmeyi unutmayın cancağzlarım💘❤️❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASTA'M -PJM
FanfictionSeni her şeye rağmen sevdim ve karşılığı bu mu park jimin? "...