HASTA'M -PJM

⭐BÖLÜM 12⭐

Dr - "jimin!"

Hızlıca yanına koştuğumda ağzından kan gelmiş olduğunu farkettim.

Beni sağa ittirip adamın üstüne doğru hızlıca bir yumruk salladı.

Ben bağırıyorken güvenlikler gelip jimin'i ve adamı durdurmuşlardı.

Bardan atıldığımızda küçük bir mermere oturup ağlamaya başladım. Sessizce ağlıyordum. Hem jimin'in suratına bakıyor hem de ağlıyordum.

Jm - "hey, niye ağlıyorsun?"

Dr - "jimin o adam da kimdi?"

Ağlayarak sorduğum soru üzerine ellerini saçına götürmüştü.

Jm - "bunu sana söylemek istemiyorum Daeri, tekrar yıpranmanı istemiyorum."

Dr - "jimin, başımıza bir sorun gelmeden hayatı yaşayamıyoruz, yıpransam da farketmeyecek artık söyle."

Jm - "kardeşini becerdiğim belalı tiplerden bi abi işte. Kız kardeşiyle yaptım."

Akan gözyaşlarım dur durak bilmiyordu.

Ayağa kalkıp elimi uzattım. Hala ağlıyordum.

Jm - "lanet olsun, benim gibi biriyle olduğun için!"

Dediği şeyle daha fazla ağlayıp koşmaya başladım. Jiminse arkada ne yapıyordu bilmiyordum. Tek bildiğim şey arkamdan gelmemesiydi.

Evde...

nahtarı açıp eve girdim.

Çantamı yere atıp koltuğa oturdum. Ağlamaya devam ettim. Canım o kadar yanıyordu ki.

Zar zor kalkıp mutfağa gittim.

Elime aldığım bardağı su içmek için aldığımda çok sıkmaktan patlamış olduğunu ve elimin kesilmiş olduğunu gördüm.

Gözyaşlarımın kana bulaşması midemi bulandırmıştı. Hızlıca tualete gidip kusmaya başladım.

Sifonu çektiğimde aynaya baktım. Gerçekten eziktim. Birileri tarafından kullanılmış gibi, bir mendil gibi hissediyordum kendimi.

Olduğum ev jimin'in evi olduğu için hızla her yeri toparlamaya başladım. Kan yere doğru akıyordu elimden.

Bir bez alıp silmeye başladım.

Üstüme kıyafetlerimden rahat bir şeyler giyip koltuğa oturdum. Yerleri temizlesem de elimdeki kan yine her yere bulaşıyordu.

Koltuktan kalkıp elimi suya tuttum. Kanın durması için bezle sarmak istemiyordum. Tam bir saatin sonunda akan kanım durdu ve yine koltuğa oturdum.

Yine ağlıyordum. Jimin, jimin, jimin. Aklımdan çıkmıyordu ismi bir türlü.

Bir iki saate gelir diye düşünürken eşyalarımı toplamaya başladım. Neredeyse yarısını bitirdiğimde joo aradı.

Joo - "alo? Daeri?"

Dr - "e-efendim joo."

Ağlamaklı çıkan sesim joo'nun şaşırmasına neden olmuştu.

Joo - "hey! Bu seste ne böyle? Ağlıyor musun sen??"