When the homophobic President Primo Igor Silvente signed the Anti-LGBTQIA+ Bill into law, he plunged the country into an extreme lockdown, trapping its citizens in a lethal and oppressive regime.
Upon hearing of the newly imposed law, Revil Santos...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Headlines
President Leandro found dead in his own rest house in Valentine Island. Revil confirmed himself as the man behind the crime.
Bumuo ng panibagong ingay ang sikat na gay stripper na si Revil Santos matapos itong sumuko dahil sa pagpatay sa Pangulo.
Maraming Pilipino ang nagluluksa ngayon dahil sa pagpanaw ng Pangulong nagpalaya sa madilim at masalimuot na administrasyong Silvente.
Philippines Trending
1. From superhero to killer!
2. The Gay Stripper is a Killer!
3. Hustisya para sa Pangulo
4. Philippines Darkest Time
5. EJK for the Gay Stripper!
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
THERE ARE POLICE OFFICERS OUTSIDE the rest house here in Valentine Island, waiting for me to go out and surrender myself to them. The moment I stepped out of the house, their eyes dawned to my hands and the rest of my body as I am coated with blood. Tanging itim na roba lang ang suot ko habang nakaharap sa kanila.
Their faces seemed surprise when they saw their saviour killed their superhero leader. Masyado mang magulo ang mga nangyayari pero tama na rin siguro 'tong ginawa ko para mapalaya ang sarili ko sa labis na kalungkutan.
"Sir Revil, bakit naman umabot pa sa ganito?" hindi makapaniwalang bungad sa akin ni Chief. Halos nasa panig ko ang buong puwersa ni Leandro dahil alam nila ang kapasidad ko bilang bakla kasama na rin doon ang mga ginawa ko no'ng kapanahunan ng administrasyong Silvente. Hindi kasi ako bakla lang.
Without showing emotions, I presented my hands to him and say, "Handcuff me now, I killed my fianceé."
"Sir, hindi ba't maayos naman ang lahat?"
"Handcuff my hands or you'll allow me to flee from my crime?" bumuntong-hininga na lang si Chief at tila nagpapahiwatig na hindi ito naniniwala sa akin. Dahil wala rin naman siyang magawa ay tinawag na lang nito ang isang pulis at saka nito binigkas ang aking Miranda rights.
"You have the right to remain silent. You have the right to get an attorney and if you cannot afford an attorney, one will be appointed for you. If you waive these rights and talk to us, anything you say may be used against you in court. Do you understand these rights?" then, he handcuffed my hands at my back.
"I already gave my statement that you can use against me. Just put me in the jail and let me die." kung sagutin ko ang mga pulis na ito ay parang wala akong takot sa mga maaaring mangyari sa akin sa loob ng bilibid. Pakiramdam ko kasi manhid na ako sa mga nangyayari sa buhay ko.
Mayamaya lang ay dumating na ang isang kakilala kong pulis at saka lumapit sa akin. Nagkakilala kami sa Rainbow drip at naging isa sa mga customer ko at masasabi kong isa siya sa pinaka-gentle na taong nakilala ko. Pero sa pagkakataong ito ay tila wala ang characteristic na 'yon dahil nagugulumihanan siya sa mga nangyayari sa akin.
"What is this? I thought you and Leandro were okay? What's happening now?"
"I love my fianceé, Nick. I love Leandro so much, but I can't afford someone to love me until the very end knowing that I have worries in my head. Just think that I killed the President because of my own personal reasons... Let's just say to prove that I am the lust gay standing?"
"Are you even telling the truth?" sasagutin ko pa sana 'yon nang biglang maagaw ang atensyon namin nang ilabas na si Leandro habang nakahiga ito sa isang stretcher.
Mabilis na namuo ang mga luha sa mata ko bago ako nagpaalam sa mga pulis na ito kung puwede ko ba siyang lapitan. Dahil sa hindi sila naniniwala na ako ang tao sa likod ng pagkamatay ni Leandro ay hinayaan nila akong makalapit dito. Paglapit ko roon ay saka lang bumagsak ang mga luha ko sa aking pisngi dahil nakita ko kung gaano ka-inosente ang mukha ng lalaking pinakamamahal ko. Punong-puno rin siya ng dugo gaya ko pero ang pinagkaiba lang ay siya wala ng buhay habang ako naman ay buhay nga pero parang mas gugustuhin na lang ding mamatay.
Gustong-gusto ko siyang hawakan pero hindi ko magawa dahil sa posas na nasa kamay ko. Tumamo siya ng halos sampung saksak sa kaniyang likuran dahilan para maubusan siya ng dugo na naging sanhi naman ng pagkamatay niya.
"Leandro... Patawarin mo ako." inilapit ko ang mukha ko sa kaniya at doon siya hinalikan sa kaniyang labi. Mainit pa rin ang kaniyang katawan at ramdam na ramdam ko 'yung bawat pagtayo ng mga balahibo sa katawan ko.
"Patawarin mo ako kung kinailangan ko pang umabot sa ganito pero huwag na huwag mong iisipin na hindi kita minahal kasi mahal na mahal kita. H-hindi man tayo umabot sa kasal, ipinapangako ko sa'yo na hindi na kita papalitan."
Ang kaninang pag-iyak ko ay napalitan ng hagulgol dahil unti-unti ko nang nararamdaman 'yung sakit ng pagkamatay niya hanggang sa magsabi na ang isang first aider na kailangan nang ipasok si Leandro sa loob ng ambulansya. Wala naman akong ibang nagawa kung hindi ang dumistansya kay Leandro.
I know, we both asked for it.
I love you, Leandro.
Thank you for giving the peace I want. The missing piece that completed the lackness in my own mission.
You're the man.
Nang maisakay na si Leandro sa ambulansya ay mas lalong bumuhos ang mga luha ko. Tanging panonood na lang ang nagawa ko habang papalayo ang ambulansya. Mayamaya lang ay agad naman akong nilapitan ng mga pulis para alalayan na maka-pasok sa loob ng police mobile.
Pero bago pa man ako tuluyang pumasok sa loob ng sasakyan ay naghuling sulyap ako sa paligid ng isla at tila may hinahanap ako. Natigil naman ako sa paghahanap nang makita ko siya sa likuran ng isang puno, umiiyak siya at tila walang magawa habang ako naman ay nakangiti lang sa kinalalagyan niya.
Hindi ko hahayaang masira ang kinabukasan mo, ako na ang bahala sa sarili ko.
When things in the surroundings started to move slowly, my tearful tears cascaded down to my cheeks and there I entered the police mobile.
By doing this, I can now call myself as the lust gay standing.
k u y a s i t a n
The photo above ain't mine. Credits to the rightful owner, thank you.
