His Lust Rage

CHAPTER 11: Safety in Slavery

IT'S ALREADY PAST HALF NINE in the evening and I am still thinking about Primo's reaction towards Leandro's menace. I just don't understand why he reacted that way. Normally, he would fight back because he's a man of pride and evilness but unexpectedly, it goes the other way around.

Primo Igor Silvente? The killer President of the Philippines got taken a back just because of one unsupported threat from the lower person than him? Something's really fishy. It feels like there's a dreadful story behind his abrupt halt.

"Malalim yata ang iniisip mo?" tanong ni Leandro sabay tabi nito sa akin sa kama. Ipina-ikot niya ang kaniyang kaliwang kamay sa bewang ko at saka binigyan ang balikat ko ng mga nang-uudyok na halik.

"Ah, Leandro?"

"Bakit?"

"Bakit parang kilalang-kilala mo 'yung kahinaan ni Primo?"

"Because we're good buddies since we're both governorates of our own towns." he replied while keep on dashing his body to mine. I do really feel his erection at my back.

"Ahh."

"Why? Is there anything that bothers your mind?"

"Napansin ko lang kasi 'yung reaksyon niya kanina. 'Yung binantaan mo siya na may kaya ka pang gawin na hindi niya magugustuhan? Para kasing sobra siyang natakot no'ng oras na 'yon."

"'Yon lang ba? Alam mo kasi Revil, malakas lang si Primo ngayon dahil siya ang Presidente kumbaga hawak niya tayong lahat sa leeg pero alam kong alam niya na mas malakas pa rin ang puwersa ko."

"Why do you sound so agitated? I thought you both are good buddies since then?"

"Mahabang kuwento, Revil. Huwag kang mag-alala at sasabihin ko rin sa'yo ang lahat kapag nakaalis na tayo sa puder ng hayop na 'yon." Tumango na lang ako sa kaniya bilang tugon.

Dumaan ang ilang sandali hanggang sa maramdaman ko na lang si Leandro na humahalik sa leeg ko patungo sa panga hanggang sa labi ko pero dahil pagod ako sa pinaggagagawa ng mga kapatid ni Primo ay mas pinili ko na lamang ang tumanggi para magpahinga ngayon.

"Why? Ayaw mo ba?" naramdaman ko naman ang biglang paglungkot ng boses niya.

"Hindi naman sa ayaw, nakita mo naman 'yung mga pasa at sugat sa likuran ko kanina diba? Saka nagtalik na tayo kanina, isa na naman?"

"Sorry." isinubsob na lang ni Leandro ang mukha niya sa leeg ko at saka mas hinigpitan ang yakap sa akin, "Revil, baka magsawa ka sa akin, ah?"

"Psh, parang sira 'to, syempre hindi ako magsasawa sa'yo. Ikaw pa ba? Alam mo naman na pagod lang talaga ako ngayon kaya gusto ko na lang magpahinga."

"Bakit kasi ayaw mo na lang na tumakas tayo para matahimik na ang buhay natin?"

"You know how tight the security is and I will never ever try to escape, never. Kapag ginawa ko 'yon parang sinabi ko na rin sa sarili ko na ayos lang na pinatay niya 'yung mga mahal ko sa buhay at pati na rin ang ibang inosenteng tao na nadamay sa kagaguhan niya."

"Are you serious about taking a vengeance to the President?"

"I'm already doing it, Leandro."

"But what if halfway of your mission, you have been killed?"

"At least I died with dignity and action just to get the fair justice. I also doubt your what if, seeing Primo in person and the way he interacted with me makes me feel hyped of pursuing this."

"Hindi mo pa nakikita ang totoong Primo, Revil. He's a demon. He moves in time of your weakness."

"I don't care, I will still fight for the fair justice."