Breaking The Killer's Rule

Prologue

Prologue

I don't know what to do. Gusto kong tumakbo palayo sa kaniya but i can't move my damn feet. He's dangerous, pagbali-baligtarin man ang mundo o kahit gaano pa siya kagwapo ay mapanganib na tao pa rin siya.

He's still the killer who took my classmate's and those men in black's lives.

Paano kung gawin niya rin iyon sa'kin? Hindi malabong patayin niya rin kami because he's a goddamn killer! Of course pumatay ang hobby niya. Hindi naman ako special para kaligtaan niya.

Nakatingin lang ako sa walang emosyon niyang mukha. Damn, nasabi ko na bang sobrang gwapo niya? Even if he's cover with blood, i can still smell his addictive scent.

I was shocked when the pair of his dark gray eyes looked at mine. Kakaiba ang mata niya, it was not gray but-heterochromic. Magkaiba ang kulay ng mata niya, the right one is dark gray and the left is oceanic gray na almost blue.

Napailing ako. Damn lara, he's a killer! Ano ba't naaattract ka sa killer?! It's not right, because first of all, killer is a murderer and a criminal. Sa libro o movie lang nangyayaring ma-iinlove ang isang killer sa babae at biglang magbabago. My gosh, wake the hell up!

Napaatras ako nang bigla itong lumapit sa'kin, still wearing his famous expressionless face. Iniluhod nito ang isa niyang tuhod at inilapit ang mukha sa'kin. Tumungo naman ako dahil ayokong makita niya ang mukha ko. It's like he can see my deepest secrets through his eyes while looking at me, and it's making me nervous.

Nagulat ako nang bigla niyang hawakan ang baba ko at iangat iyon. I can't move my hands to stop him from lifting my chin.

"Look at me." He commanded with his husky and sexy voice. Para paos dahil hindi siya nakapagsalita ng ilang taon, but his voice still sound sexy.

Lara, stop it! Stop getting attracted to this damn killer!

Halos kapusin ako ng hininga nang makitang itinutok niya ang kaniyang kutsilyo sa tagiliran ko kaya mabilis pa sa alas kwatrong tumingin ako sa kaniya. Ang lapit ng mukha niya sa'kin at halos sumayad ang matangos niyang ilong sa ilong ko.

Nanginginig ang lamang loob ko dahil sa kutsilyong nakatutok sa tagiliran ko. Hindi ko alam kung mas natakot ba ako sa mga lalaking tinutukan ako ng baril kanina o dito sa lalaking tinututukan ako ng kutsilyo sa tagiliran ko ngayon.

"D-Don't..." Halos bulong ko na lang nasabi iyon at hindi pa kumpleto. Medyo nagsalubong ang makakapal at magaganda niyang kilay. Mas lalo niyang inilapit ang muka niya sa'kin at isang maling galaw ko lang ay- nevermind.

"Hmm?"

"D-Don't kill me..." I'm not begging, it's not like i'm begging him to not kill me. It's like a statement, a command to be exactly.

Ang walang emosyon niyang mukha ay biglang ngumisi and it sent shiver down my spine.

"por qué?"

Hindi ako agad nakasagot. Pa'no naman ako sasagot kung hindi ko naman alam ang sinabi niya. Malay ko ba kung minura na niya ako tapos bigla akong sumang-ayon, edi namatay akong talunan.

Bigla itong tumayo at mas lalong lumaki ang ngisi nito nang hindi ako nakasagot. Siguro nga ay iniinsulto niya na ako at akala niya ay silence means yes! Gago talaga ang killer na ito.

"Be mine." Lalong kumabog ng malakas ang dibdib ko dahil sa sinabi niya. A-Ano daw? Did i heard it right? Be mine? Baka naman ang tinutukoy niya ay ang buhay ko? Sa kaniya na lang daw? No way!

Ang mga mata nito na kaninang nakatingin sa malayo ay bumalik saakin. His face is back to it's usual emotionless expression kaya kinabahan ako ng konti.

"Be mine. Be my girlfriend for three months and after that, i'll kill you."

_

cortestheundead