~Nie z tego wymiaru~ Ciel x OC[w Trakcie Pisania]

~4~Wszystko tylko nie ona...

Prawie pół dnia Sebastian mnie oprowadzał po tym labiryncie.
Dowiedziałam się że nie mogę wchodzić do niektórych pomieszczeń bo jak Sebastian uznał ,,Dla własnego bezpieczeństwa"
Właśnie wchodziliśmy do biblioteki

-Sebastian...-powiedziałam niepewnie

-Tak?

-Dlaczego Ciel za mną nie przepada???-naprawdę byłam ciekawa dlaczego tak się zachowuje

-Nie powiedziałbym, panicz się tak zachowuje od wczoraj, ponieważ mają do nas przyjechać goście

-mogłabym wiedzieć kto taki???

-Ciotka panicza i panienka Elizabeth

Od razu się wzdrygnełam

-za ile mogą tu być??? - powiedziałam ze strachem w głosie

-w każdej chwili

Na te słowa krzyknęłam

-Sebastian co tu się dzieje? - w drzwiach stanął nie kto inny jak Ciel

-Muszę się schować! Byle gdzie! Gdziekolwiek!

-Dlaczego niby?? - zapytał Ciel ze znudzeniem ale i z lekką ciekawością w głosie

-Te różowe tornado mnie dopadnie! I co ja wtedy zrobię?! (dop. Autor:Ja do Elizabeth nic nie mam ale uznajmy że Mayumi nie lubi Elizabeth)

-Powiedziałeś jej o Elizabeth???

Na te słowa Sebastian tylko kiwnął

-Jak se chcesz ale i tak Cię nie minie z nią spotkanie

*skip time*
Po obiedzie poszłam grać z Cielem w szachy, pierwszy raz w nie grałam   i szczerze? Szło mi koszmarnie

-Cieluuuuu-gdy to usłyszałam wiedziałam że się zbliża.... Zbliża się różowe tornado...

-Twoja mina mnie rozwala-powiedział po chwili Ciel

Chwilę potem wbiegła do pomieszczenia Elizabeth

-Cieluuu jak ja tęskniłam za tobą!!!-krzyknęła Elizabeth rzucając się Cielowi na szyję

-Elizabeth możesz mnie puścić?

-Oj Cielu jesteś taki słodki-po tych słowach Elizabeth się od niego odsunęła i zauważyła mnie

-A to kto?-powiedziała Lizzy przy tym mordując mnie wzrokiem(co jej ewidentnie nie wychodziło)

-To jest Mayumi, jest podróżniczką jak na razie tutaj zamieszka

-Rozumiem!

Po chwili podbiegła do mnie

-Jestem Elizabeth Miford ale mów mi Lizzy^^Na pewno się polubimy - oj wątpię

-Miło mi Cię poznać Lizzy:)) - powiedziałam ze sztucznym uśmiechem

-A no tak Cielu! Mama na ciebie czeka na dole!-po tych słowach Ciel jakoś zbladł, ale co mu się dziwić każdy wie jaka jest wymagająca Francis Miford

-Już do niej idę hehe...

Gdy Ciel poszedł zostałam sam na sam z Elizabeth

-Idziemy do ogrodu? - blond włosa przerwała ciszę

-Jasne chodźmy

Takim sposobem spędziłam następne pół dnia w towarzystwie Elizabeth przy tym unikając jej matki.

Po godzinie 21.30 wyjechali z rezydencji

Gdy tylko pożegnałam się z Elizabeth upadłam na podłogę z głośnym hukiem

-jestem taka zmęczona... - powiedziałam ledwo co żywa

-A co ja mam powiedzieć? - powiedział Ciel siadając obok mnie

-Dobra przyznam ty miałeś o wiele wiele gorzej

-przynajmniej w jednym się zgadzamy