Κεφάλαιο 17-Γενέθλια

167 18 8
                                    

Ξύπνα μωρή!

Α τι έγινε?!

Αντε πάλι, τι έγινε λέει. Είναι τα γενέθλια σου. Επικοινώνα!

Α ναι δίκιο έχεις!

Χρόνια πολλά!

Ευχαριστώ! Τελικά δεν είσαι τόσο κακία

Δεν θα το σχολιάσω αυτό...

Σηκώθηκα και ετοιμάστηκα. Ο Draco δεν ήταν εκεί. Που να πήγε αυτός πάλι.

Ελα ντε

Σους εσύ τώρα.

Κατέβηκα κάτω. Η Tonks και ο θειος Remus ήταν στην κουζίνα και ο Teddy κάτω στο πάτωμα όπως πάντα. (να σημειώσω εδω ηταν τριών και κάτι χρονών)

-Χόνια ποά, μου λέει ο Teddy
(δεν ξερω τα τρίχρονα πως μιλούν γιαυτό μην με κράξετε τώρα, 😂😅)

-Awww ευχαριστώ! Λέω και τον παίρνω στην αγκαλιά μου και του δίνω ένα φιλί στο μάγουλο.

Βρε Draco έλα εδω, η αγαπημένη σου σε απατάααα

Τι λες μωρή πας καλα?!

Καλά ντε αστειεύομαι!

-Χρόνια Πολλά! Μου λένε οι θείοι μου και με αγκαλιάζουν.

-Ευχαριστώ! Λέω με ένα χαμόγελο.

-Σου πήραμε και ένα δώρο!

-Δεν ήταν ανάγκη! Λέω. Δεν μου άρεσε και πολύ να μου δίνουν δώρα. Δεν θέλω να υποχρεώνω τους άλλους.

-Νομίζω αυτό το δώρο θα σου αρέσει! Μου λέει η Tonks και μου δίνει ένα περιτυλιγμένο πράγμα.

Το παίρνω και το ανοίγω. Ήταν ένα βιβλίο! Είχα πάρα πολύ καιρό να διαβάσω αφού είχα τελειώσει όλα τα Βιβλία που είχα.

-"Μεγάλες προσδοκίες", διάβασα τον τίτλο. Αυτό το βιβλίο το ήθελα από καιρό...

-Ευχαριστώ! Είπα και ξαναγκάλιασα την Tonks και τον Remus.

-Τώρα που μιλάμε, πού είναι ο Draco? Ρωτώ εγώ. Μα πού χάνεται αυτό το παιδί!?

-Δεν ξέρω. Νομίζω είναι έξω... Μου απαντά η Tonks

-Α εντάξει.

Βγαίνω έξω, και τον βλέπω να κάθεται σε μια καρέκλα. Κάθομαι και εγώ δίπλα του.

-Χρόνια Πολλά! Μου λέει.

-Ευχαριστώ! Του λέω και του χαμόγελω.

-Ξέρεις...Ήθελα να σου δώσω αυτό... Λέει και μου δίνει ένα κολιέ.

Ήταν πανέμορφο! Ήταν χρυσό με ένα μεγάλο πράσινο πετράδι μπροστά. Δίπλα του υπήρχαν κάτι σαν φύλλα που και αυτά ήταν από πετράδι. Ήταν πολύ παλιό, μα συνάμα πολύ όμορφο!

With You ForeverTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang