With You Forever

Κεφαλαιο 22- Dolores Umbridge

Ήμουν στην αγκαλιά του Draco όταν φτάσαμε επιτέλους στο Hogwarts. Κατεβήκαμε από το τρένο και κατευθυνθήκαμε προς το hogwarts. Μπήκαμε μέσα στην τραπεζαρία και όλα τα βλέμματα στράφηκαν πάνω μας. Η Hermione σηκώθηκε και έτρεξε και με αγκάλιασε.

-Y/n!!!! Πόσο μου έλειψες! Δάκρυα χαράς έτρεξαν από τα μάγουλα της.

-Και σε εμένα μου έλειψες! Λέω και την αγκαλιάζω πιο σφικτά.

Ο Harry και ο Ron ήρθαν και εκείνοι και με αγκάλιασαν. Εγώ τους φίλησα στο μάγουλο και ένιωθα τον Draco από πίσω να βγάζει καπνούς.

-Χαίρομαι που είσαι πίσω Y/n! Λέει ο Harry με ένα χαμόγελο.

Του χαμογέλασα πίσω.

Draco's Pov :

Βλέπω την Y/n να φιλά τον πορτοκαλομάλλι και τον γυαλάκια. Μα τον Θεό θα τους σπάσω τη μούρη!

Σιγά ρε αντράκλα τρομερέ!

Ναι κοροΐδευε εσύ. Άμα λέω κάτι το εννοώ!

Ωχ έχετε και ο Cendric. Deadric τον βλέπω...

Άρχισες και μαθαίνεις βλέπω.

Μαθαίνω εύκολα εγώ. Γιαυτό είμαι τέλεια!

Ναι ντάξει

Y/N's pov :

-Y/n! Χαίρομαι που ήρθες πίσω! Ακούω τον Cendric να μου λέει.

-Ευχαριστώ! Λέω και τον αγκαλιάζω.

-Τι εγινε Diggory ακόμα δεν ήρθε η κοπέλα ΜΟΥ και ήρθες να της την πέσεις?! Έρχεται ο Draco δίπλα μου και βλέπει τον Cendric με ένα δολοφονικό βλέμμα.

-Α είσαστε μαζί, δεν το ήξερα... Λέει.

-Καλύτερα να ρωτάς πρώτα. Θέλεις να σου το μάθουμε κι αυτό?! Λέει ειρωνικά ο Draco.

-Draco σταματά! Δεν έκανε κάτι ο άνθρωπος! Του λέω.

-Τέλος πάντων. Πάω στον Blaise. Είπε, με φίλησε στο μάγουλο και έριξε ένα τελευταίο βλέμμα μίσους στον Cendric.

-Συγγνώμη. Είναι λίγο ζηλιάρης... Λέω βλέποντας τον να πηγαίνει προς τον Blaise.

-Δεν πειράζει... Θα σε δω μετά τότε... Λέει και φεύγει.

Πήγα και εγώ και κάθησα στο τραπέζι του Gryffindor.

-Για κοιταξτε ποια... (F)

-Μας εκανε την τιμη... (G)

-.... Και εμφανίστηκε! Eιπαν μαζί τα δίδυμα.

-Ε είδατε πόσο καλή είμαι! Λέω και ολοι γελάμε.

Εκείνη την ώρα, μπήκε μια ροζ αιωρούμενη μπομπονιέρα. Όχι περίμενε... άνθρωπος είναι! Ου Χριστός και Απόστολος!