With You Forever

Κεφαλαιο 28- Πίσω Στο Malfoy Manor

Ένας πόνος με είχε πιάσει στο κεφαλι. Ήταν ακόμα νύχτα και ο Draco κοιμόταν. Άρχισα να ζαλίζομαι. Τα μάτια μου είχαν αλλάξει χρώμα και ο πόνος γινόταν πιο εποδυνος.

Y/n... Πόσο καιρό έχουμε να μιλήσουμε... Κατάφερες να ξεφύγεις τους θανατοφαγους μου αυτή την φορά αλλά δεν θα ξαναγίνει. Εκτός και αν θέλεις να το κάνουμε με τον εύκολο τροπο:να ερθεις στο Malfoy Manor και να κάνεις ο,τι σου ζητήσω... Η απόφαση είναι δική σου.

Η φωνή του Voldemort ηχούσε μέσα στο μυαλό μου.

Φύγε από το κεφάλι μου τερας! Δεν θα σε βοηθήσω. Πάλεψε με, χτυπησε με, κυνηγάμε, ο,τι και να μου κάνεις δεν θα σε βοηθήσω. Δεν θα σου δώσω τις δυνάμεις μου!

Πολύ καλά... Διάλεξες τον δύσκολο τρόπο. Θα δεις...

Επιτέλους ο πόνος έφυγε από το κεφάλι μου αλλα ακομα ζαλιζόμουν λίγο. Έτσι σηκώθηκα σιγά σιγά και πηγα να βάλω νερό στο πρόσωπο μου. Έπαιρνα βαριές ανάσες για να ηρεμήσω.

-Y/n είσαι καλά? Τι έγινε? Άκουσα την φωνή του Draco.

-Όχι δεν είμαι. Δεν μπορώ να το κάνω άλλο. Αυτό πρέπει να τελειώσει!

-Για τι πράγμα μιλάς?

-Μου μίλησε ξανά. Ο Voldemort μου μίλησε ξανά και δεν θα σταματήσει αν δεν πάω με την πλευρά του. Τι θα κάνω? Δεν μπορώ να με κυνηγάει για μια ζωή.

-Ε τοτε πήγαινε

Μόλις το είπε αυτό, μου ήρθε μια φαεινή ιδέα

-Θα πάω! Είπα.

-Τι? Όχι! Για αστείο το ειπα.

-Εγω δεν αστειευομαι όμως. Ίσως να έχω μια ιδέα!

-Ο,τι και να σκέφτεσαι Y/n σίγουρα σε βάζει σε κίνδυνο οπότε ξέχασε το.

-Μα αν δεν βάλω τη ζωή μου σε κίνδυνο, βάζω όλου του σχολείο οπότε καλύτερα μια ζωή παρα χίλιες ανάμεσα και των οποίων η δικιά σου. Τώρα πάμε για ύπνο αυτός ο Voldy δεν θα με αφήσει ποτέ να κοιμηθω με την ησυχία μου.

-Όχι δεν θα πας για ύπνο. Δεν μου είπες ακόμα το "σχέδιο" σου.

-Θα πάω στο σπίτι σου, όπου μένει ο Voldemort και θα πω ότι δεν έχω άλλη επιλογή και θα έρθω με την πλευρά του. Αλλά αυτό θα είναι ψέμα. Απλά θα είμαι εκεί για να παρακολουθώ τις κινήσεις τους και να βρω έναν τρόπο να τον εξοντωσω.

-Και πως ξέρεις ότι δεν θα σου κάνει κακό?

-Δεν θα μου κάνει, δεν μπορεί. Θέλει τις δυνάμεις μου και για να τις πάρει πρέπει να είμαι ζωντανή. Όλα θα πάνε μια χαρά... Μην ανησυχείς... Είπα.

-Πως να μην ανησυχώ? Τους ξερω παρα πολυ καλά όλους εκεί μέσα και δεν έχουν καλές προθέσεις. Θα κινδυνεύεις εκεί μέσα.

-Δεν είμαι χαζή, θα προσέχω. Τον ξαναπολεμησα τον Voldy.

-Ναι και αν δεν ήμουν εγώ εκεί θα ήσουν νεκρή τώρα.

-Θα καθίσουμε να τσακωθούμε γιαυτό το θέμα? Είναι δικιά μου απόφαση και τι σε νοιάζει τόσο πολύ. Δεν κινδυνεύεις εσυ οπότε μπορείς να καθίσεις ήσυχος εδώ,άρχισα να νευριαζω λίγο.

-Και βέβαια με νοιάζει! Δεν μπορώ να σε ξαναχασω! Σ' αγαπώ και δεν αντέχω στην σκέψη ότι θα πας σε αυτούς τους ψυχαναγκαστικους. Ποιος Θεός ξέρει τι θα σου κάνουν! Ο Draco είχε ψηλωσει την φωνή του.

Έτρεξα και τον αγκάλιασα. Μπορούσα να ακούσω καθαρά την καρδιά του να χτυπά αφού δεν φορούσε φανελα.

-Και εγω σε αγαπώ. Δεν θα με χάσεις... Αλλά θα πρέπει να πάω και εσυ πρέπει να μεινεις εδώ και να κάνεις τον ανηξερο στην Hermione, στον Harry και στον Ron αλλά και στους άλλους,είπα.

-Καλά. Μα υποσχεσου μου ότι θα προσέχεις και να δεις αν η μητέρα μου ειναι καλά... Ειπε ο Draco.

-Το υπόσχομαι... Θα πρέπει να φύγω τώρα να τους κάνω μια έκπληξη

Πήγα και πήρα το ραβδι μου και με μια κίνηση η βαλίτσα μου εμφανίστηκε μπροστά μου και μέσα της τα ρούχα μου.

Ο Draco έσκυψε και με φίλησε και μετα με ξαναγκαλιασε. Εγω του έριξα ένα τελευταίο βλέμμα και μετα διακτινηστικα.

Μετά από ένα δευτερόλεπτο εμφανιστηκα μπροστά από το σπίτι του Draco. Τα φώτα ήταν ανοιχτά, μάλλον ειχαν ξυπνήσει από η ωρα 5:00.

Δεν υπάρχει επιστροφή τώρα.

Το ξέρω...

Προχώρησα στην είσοδο και χτύπησα την πόρτα. Άνοιξε ο Lucious που όταν με είδε ξαφνιαστηκε.

-Καλημέρα. Να περάσω? Ειπα.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Γειά σας. Συγγνώμη που δεν ανέβασα πιο γρήγορα αλλά είναι καλοκαίρι βρε παιδιά πηγαινω κάθε λίγο θάλασσα και πισίνα που να βρω χρόνο.

Anyways υπόσχομαι ότι δεν θα αργησω να ανεβάσω το επόμενο κεφάλαιο. Ελπίζω να σας αρεσε.

✨Bye✨