𝘋𝘪𝘰𝘴 𝘋𝘦𝘭 𝘝𝘪𝘯𝘰/ 𝘊𝘩𝘢𝘯𝘨𝘭𝘪𝘹 ✔️

1'lütfen Yardım Et

❗ERKEK HAMİLELİĞİ İÇERİR❗

"Gelmenizi beklemiyordum."

Küçük shot bardaklarına doldurduğu içkiyi arkadaşlarına uzattı Minho, Chan fondip yaparken Changbin elinin tersiyle bardağı itti.

"Şarap tercih ederim."
"Üzgünüm ama onu içeceksin, güzel bir karışım oldu."

Changbin yarım ağız gülümseyip, haz almadığı içkiyi kuzeni gibi tek yudumda içti.

"Şimdi şarap alabilir miyim?"
"Tabii ki."

Minho, Changbin'e uzattığı kadehten sonra yanlarından uzaklaştı. Changbin şarabından küçük yudumlar alırken kuzeni Chan ona döndü.

"Uzun zamandır konuşmuyorduk."
"Sadece 2 haftadır Chan..."
"Yeterince uzun bir süre Changbin, anlat bakalım nasılsın?"
"Nasıl olmam lazım?"
"Hayatına devam etmeni istiyorum Changbin, tam iki sene oldu."
"Hayatıma devam ediyorum gördüğün gibi, devam etmeseydim bu bara gelmezdim."
"Evi değiştirmeme konusundaki ısrarın devam ediyor mu?"
"Chan... tekrar başlamayalım lütfen, bak-"
"Hayır Changbin dinle, sen o evde Hyunjin'in izleriyle yaşayınca iyi olduğunu mu sanıyorsun? Hem kendine hem kardeşlerine zarar veriyorsun. Kardeşlerini düşün, sana bir şey demeye çekiniyorlar,onlara bunu yapmaya hakkın yok. Onlar da yeterince üzgün."
"Ev değişince bunlar düzelecek mi?"
"Denemeden bilemezsin Chang..."
"Peki o zaman, yeni bir ev açalım. Diğer evi boşaltmayacağız ama olur mu?"
"Tamam olur, emin ol bu değişiklik sana da iyi gelecek."

Changbin kadehinde kalan son yudumu içtikten sonra ayağa kalktı.
"Hey nereye gidiyorsun?"
"Yüzümü ıslatmam gerek, hemen dönerim."

Kalabalık sahnenin köşelerinden yürüdü, insanlara değmemek için büyük çabalar sarf etti.
Burnunu ve gözlerini yakan bir sigara kokusu hissetti barın tuvaletine doğru yaklaşırken. Yüzünü buruşturup ellerini uzun kahverengi kabanının ceplerine koydu, ulaşması gereken yere geldiğinde ayakkabısının ucuyla kapıyı ittirip içeri girdi. Musluğun sensörlü olması için dua ediyordu.

İçeri girdiğinde boş tuvalette ayakkabısının topuk sesi yankı yaptı, son muslukta ellerini tezgaha dayamış, aynada kendine bakan sarışın bir genci gördü.

Umursamadı, ilerleyip sensörlü olmayan musluğa baktı. Etrafına bakınıp peçete bulmaya çalıştı fakat onu da bulamadı, son çare kabanın iç cebinden çıkardığı kumaş peçeteyle musluğu açtı.

"Bu pis yere gelmek için fazla temizsin."

Duyduğu kalın sesle ilk önce aynada kendine daha sonra solunda duran sarışına baktı.

"İsteyerek gelmedim."

Kısa ve net cevap verip aynı peçeteyle musluğu kapattı. Sarışına dönüp baktığında yüzünün belli yerlerinde morluklar olduğunu fark etti.

"Neden geldin o zaman?"
"Arkadaşım burada çalışıyor, yanına geldim.Pekii siz sürekli böyle yerlere gelir misiniz?"

Tezgahın üstündeki elleri işaret ederek konuşmasına devam etti.

"Alışkın gibisiniz."
"Gidecek başka bir yerim yoktu."
"Nasıl? Anlamadım, eviniz yok mu?"