𝘋𝘪𝘰𝘴 𝘋𝘦𝘭 𝘝𝘪𝘯𝘰/ 𝘊𝘩𝘢𝘯𝘨𝘭𝘪𝘹 ✔️

26

"yapamıyorum beomgyu! hayır diğerleri nasıl yapıyor bilmiyorum, çok zor."

kitabından gözlerini ayırıp derin bir iç çekmişti, yarım saati aşkın çözmeye çalıştığı tek soru yüzünden sinirleri iyice bozulmuştu ve gözleri dolmuştu.

şu an ağlamasının tek sebebi sinirli olmasındandı.

"zaten changbin'de yok..." diye mırıldandı.

"hyung üzülme ama hyunjin'e gitmiştir belki?"

"hyunjin'e gitti diye üzülmem ki..."

gülümsedi beomgyu, felix'in bu kadar alçakgönüllü olması gerçekten de çok hoştu.

birkaç dakika sonra açılan kapının sesiyle ikisi de arkasını döndü.

changbin kapıdan içeri girince felix'i görüp gülümsedi fakat gözlerinin dolu olduğunu fark ettiği an gülüşü solmuştu.

"ne oluyor?"

"yapamıyorum changbin, gerçekten sınava çok az kaldı ve ben hiçbir şey yapamıyorum... sınava girmek istemiyorum."

changbin, felix'in yanına gelip diz çöktü ve ellerini dizine koydu.

"daha önce bu konuyu konuştuk ama değil mi? hiçbir şey yapamasan bile en azından sınava git, ortamı görmüş olursun; inan bana korkacak bir şey olmadığını anlayacaksın."

kafasını salladı felix, yanağından süzülen yaşları silip burnunu çekti.

"changbin, çok zor..."

büyük ihtimalle sinir boşalması yaşadığı için durmaksızın ağlıyordu.

"eun nerede?"

"uyuyor."  dedi tekrar burnunu çekerken. beomgyu da kenardan sessizce ikiliyi izliyordu.

"peki felix, dışarı çıkalım mı?"

"bu saatte mi?"

"ne varmış saatte?"

"gece yarısı olmak üzere."

"daha iyi ya sessiz olur her yer."

"bilmem ki, hem eun uyanırsa?"

"aşk olsun hyung üç kişiyiz burada minnacık çocuğa bakamayacak mıyız?" diye atladı beomgyu konuşmaya.

"hadi git üstünü değiştir." 

kafasını sallayarak odasına doğru çıktı felix, changbin ise siyah gömleğinin ilk düğmesini açıp kardeşine döndü.

"hyung nereye gideceksiniz?"

"nefes alması lazım biraz, neredeyse hiç çıkmıyor evden.öyle bir turlar geliriz."