Yüzüme yaklaşan yüzüne karşılık gözlerimi kapadım ve gelecek olan öpücüğü beklemeye başladım, ya da bunu yapmalı mıydım?
Doğru gelmiyordu, başlı başına yanlıştı. Şu an burada onunla olmam da yanlıştı. Bunu yapamazdım.
Gözlerimi açtım ve kendimi geriye doğru ittim. Amacım kucağından kalkmaktı ama belimin sıkıca sarıldığını unuttuğumdan bu pek bir işe yaramadı. O, şaşkınlıkla bana bakarken ben sadece korkuyordum.Bu zamana kadar doğru olduğunu düşündüğüm seylerle büyütülmüştüm. Ders çalışmam gerekirdi ve hep başarılı olurdum, kimseyle yakın olmamam gerekirdi ama uzak da olmamam gerekirdi. Değişik büyütülmüştüm ama bunlar belli bir zamana kadar doğru gelmişti.
Şimdiyse Hyunjinle tanıştığım andan beri her şey yanlıştı. Onu hissedebilmem, ona bakınca kalbimin gıdıklanması, duygularımın sadece onunla ortaya çıkmasının yanı sıra onunla temas hâlinde olmam ve ona dokunmak istemem de yanlıştı. Onu öpmek istemem ise daha da yanlış olan bir başka şeydi.
"Hyunjin..."
"Sadece öpeceğim, sana dokunmayacağım."Kalbim korku ve heyecan karışımıyla hızlı hızlı atıyordu.
"Olmaz, üzgünüm."
"Jeongin lütfen, hm?"Gözlerini gözlerimden çekmeden baktı bana.
Kasıklarına fazla baskı yapmamaya dikkat ederek kucağına yerleştim ve iki elimi boynunun arkasında birleştirdim.
Dudaklarımın üzerinde hissettiğim minik öpücükle gözlerimi kapattım. Bu benim ilk öpücüğümdü.Dudakları benim dudaklarımın üzerinde ritimle hareket ederken ben karşılık veremiyordum, hâlâ korkuyordum. Böylece kalmayı planlarken alt dudağımda hissettiğim ısırıkla ağzımı araladım. Bu ona daha fazla alan tanımıştı. Şimdi ikimizde uyumluyduk işte.
Doğruyu yapmadığımın farkındaydım ama üzerinde olduğum adamın dudakları büyüleyici derecede mükemmeldi, etkiliyordu ve daha fazlasını istiyordum.
Dudaklarımı son kez kendi dudaklarıyla kavrayıp bırakınca yüzüme baktı. Bitmesini hiç istememiştim ki.
"Üzgünüm, dudağını kanattım."
Baş parmağıyla dudağımdaki kanı temizlemeye başladı. Ona bakışlarım nasıldı bilmiyordum ama normal bir şekilde bakmadığımı onun gözlerinde görmüştüm. İstiyordum, daha fazlasını.
Dudağımdaki parmağını çekip az önce bana yaptığı gibi onu öpmeye başladım, anında karşılık vermişti.
Az önce kasıklarına baskı yapmamaya çalışmıştım ama şu an durum tam tersiydi, kendimi ona bastırıyordum ve ilk kez hissettiğim bu an başımın dönmesine neden oluyordu.Dudaklarımı dudaklarından ayırmadan önce Hyunjin'den çıkan inlemeyle kendimi daha fazla bastırdım. Sesi bile kendisi gibi harikaydı.
Nefesimin düzene girmesi için kafamı Hyunjin'in omzuna koyup biraz soluklandım, belimdeki eller gevşemişti ama hâlâ tutuyordu.
"Jeongin kalksan çok iyi olacak."
"Biraz böyle kalabilir miyiz?"
"Tabii, ama sana dokunmama izin ver."Belimde hissettiğim elleri kalçamı bulduğunda kendimi yine ona doğru bastırdım, bir inleme daha kazanmanmıştım.
Burada yalnız olmamız sadece riskti.
Ve ben bu riskten hoşlanmıştım.•••
"Sorumsuzsun Yang Jeongin!"
"Sana güvenip eğlenmeye yolluyorum ama karşılığında bunu mu alıyorum?"Babamla annemin bana çemkirmesini çok da sorun edemeden dinlemeye devam ettim. Bu anı çok yaşardım, doğru bir şey bile yapsam en ufak ayrıntısı olmadıysa bu şekilde azarlanırdım.
Ama buna karşı bir tepki veremezdim. Aynı şu anda da olduğu gibi. Hissedemiyordum çünkü."Uzun bir süre odandan çıkmak yok, adam olana kadar çıkmak yok!"
Adımlarımı odama yönlendirip içeriye girdiğimde arkamdan bağıran anneme ve üzgün babama baktım. Beni bu şekilde uzun zaman önce kabullenmişlerdi ama onlar için hâlâ zordu. Kapıyı kapatıp telefonu elime aldım ve Jisung'ın numarasını çevirdim. Ona anlatmam gereken çok şeye sahiptim.
"Yüce Han Jisung'ın telefonu, buyurun."
"Han, eve gelebilir misin?"
"Tabii ama annen sorun etmez mi? Biliyorsun, beni sevmiyor."
"Umrumda bile değil, sana anlatmam gereken şeyler var"
"Kiminle ilgili bebeğim?"
"Hyunjin ile ilgili."
Şu an göremesem de Jisung'ın meraklı ve heyecanlı bir suratla beni beklediğini tahmin edebiliyordum, yine de hissedebilmeyi isterdim.
"Hyunjin, nasıl birisi?"
"Son derece eğlenceli ve komik bir çocuk, ama neden soruyorsun bunu?"
"Bunu öğrenmek için eve gelmelisin, telefonda anlatabileceğim kadar basit değil."
"Lan biraz spoiler ver bari."
"Değişiyorum Han, Hyunjin beni değiştiriyor."
●●●
"Beşinci bölümden kiss mi olur?" Diyecek olanlar demesin plz, çünkü olur wkdhaihdisnd
Ayrıca bugün Hyunjin'in doğum günü! Hyunjin gerçek bir melek, ona çokça sevgi gösterin ve atılan iftiraları unutun. Hyunjin her zaman Stay'in yanında, Stay her zaman Hyunjin'in yanında. ♡
Oylarınızı ve desteklerinizi esirgemeyin kuzularım ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
apathetic - hyunin
FanfictionKüçük yaşta yaşadığı travmadan ötürü tüm hisleri yok olan Jeongin, eğlenemeyeceğini bile bile gittiği bir partide onunla tanıştı, Hyunjin ile. @hyuninsmenu -130321-