Desperada (Astrology #2)

XXXIV

Desperada 34

Sumiksik ako sa kanya nang maibaba n'ya ako sa kama.

"Are you hungry?" Sagittarius murmured.

Umiling ako. "Uhaw lang."

Naramdaman kong tumango siya saka pinatakan ako ng halik sa pisngi bago bumaba ng kama at lumabas ng kwarto.

Napanguso ako nang hindi ko naabutan ang magandang tanawin ng sexy n'yang likuran. Hmp. Ang bilis namang maglakad ng isang 'yon.

Pagkabalik n'ya ay may dala na siyang isang babasaging pitsel at isang basong may lamang tubig. Umupo ako at tinanggap ang basong inilahad ni Sagg.

"Thanks," I uttered.

He sat beside me and tucked some strands of my hair as I drank water. Ningitian ko siya nang matapos ako sa pag-inom ng tubig. Kinuha n'ya ang basong hawak ko at inilapag 'yon sa nightstand sa tabi ng kama.

Pagkatapos non ay humiga si Sagg at hinila ako papunta sa mga bisig n'ya.

I chuckled and made myself comfortable in his arms. I placed my leg across his muscular and tight thighs. Ipinatong ko sa dibdib n'ya ang baba ko at tiningnan siya.

He chuckled. "What?"

I lazily smiled at him. "May sasabihin ako sa'yo."

The pad of his thumb touched my cheek.

"Ano 'yon?" Sagittarius softly asked.

Isang beses kong kinagat ang pang-ibabang labi ko.

My apology has been long overdue. Noong una ko pang nakausap si Sagg dapat sinabi to pero mas pinili kong ayusin muna ang sitwasyon ni Dwight at CJ kaysa unahin ang pansariling problema.

And I'm thankful that Sagittarius chose to wait for me to open up about this. Kahit na minsan ramdam ko na gusto n'yang pag-usapan namin to pero hindi n'ya ako pinangunahan at nag-antay siya.

At ngayon, nararapat lang na marinig n'ya mula sa akin ang paghingi ng kapatawaran sa ginawa ko noon.

"I'm sorry..." Mahina kong sabi sa kanya.

Hindi siya umimik at mataman lamang akong tiningnan. Pilit akong ngumiti sa kanya.

"I'm sorry for taking a photo of you with Ma'am Diana, and for sending it to the Principal's secretary. Muntik pa kayong mapahamak dahil sa ginawa ko..." I said. "It's just that... I wasn't thinking that time. Masyado akong pinangunahan ng gulat at siguro na rin... 'yung selos na naramdaman ko nang oras na 'yon."

Pinasadahan ko ng hawak ang makapal at pormado n'yang kilay.

"You see, I was never good at handling my jealousy... I tend to get indecisive and highly strung. Hindi ko na iniisip ang consequences na maaaring idulot ng gagawin ko. I just go on with my feelings. Dahil sa selos nakakagawa ako ng mga bagay na nakaka pahamak ng iba. Noong una, akala ko normal lang yon dahil lahat naman ng tao nakakaramdam ng selos. Hindi lang sa pag-ibig, pati na rin sa pamilya, kaibigan, katrabaho at maging sa mga hindi nating kilalang tao. But when I did that? I know something is wrong. I... I feel so destructive inside."

I stopped tracing the prominent lines of his face and looked at him in the eye and smiled.

"So, I had to seek help and ask for advice from a professional. Kasi ayaw ko pa hintayin yung araw na maging mas masahol ako. I don't want to reach the point where I can harm someone physically. Natatakot akong isipin na baka kapag hindi ko ginawa yun, magiging huli na ang lahat. And I don't want that to happen."

I slowly sucked in a breath.

"And love wasn't supposed to be like that, right? Though the therapist told me that jealousy often comes from a sense that things matter and if that someone is special to you... Alam ko na sa sarili ko noon pa na mahalaga ka sa akin but I don't have the right to be possessive of you, to limit and cage you in. Dahil bukod sa hindi naman tayo, hindi ka naman bagay na dapat ipagdamot at hindi kita pagmamay-ari, Sagg..."