Babies of Mr. Stranger

Chapter 23

"Mommy, Tita Sarah is here." Sigaw ng anak kong si Gillian galing sa salas habang ako at si Rosyana ay andito sa kusina

"Wait." I shouted back "Ikaw muna ang bahala dito bakla ,ha. Pupuntahan ko lang sila sa labas." Saad ko at binigay ko sa kaniya ang sandok na hawak hawak ko at hinuad ang apron ko tsaka binigay din sa kaniya

"Sige,gurlalo, it's my time to shine.puntahan mo na siya baka may importante kayong sasabihin." Pagtataboy nito sa'kin while wiggling her eyebrows

I nodded,naglalakad ako papunta sa may salas. Nakakapagtaka at nagpunta siya dito ng hindi nagpapasabi. Nakita ko sa salas si Sarah na nakaupo habang nasa tabi niya ang anak ko at hinahagod ang likod nito. What's happening? Pansin ko naman ang mga maleta nito naglalakihan.

Tuluyan na akong nakalapit sa pwesto nila kaya kitang kita ko ang itsura ni Sarah na pulang pula ang mga mata.

Umiiyak ba siya? Ofcourse,tanga tanga Karin Thea,eh. Malamang umiiyak,alangan naman napuling o kaya naka hithit ng ipinagbabawal na gamot

"What happened? Did you cry?" gusto kong kutusan ang sarili ko sa huling tanong ko

Hindi ba obvious na kaya sobrang pula ng mata niya ay dahil sa umiiyak siya. Pero bakit? Nag-away nanaman ba sila ni Python.

"I hate him." Garalgal niyang saad at nagsimula nanamang bumuhos ang luha niya. Kaya napalapit ako sa kaniya

"Sino po Tita Sarah? Why are you crying po ba? Who make you cry? para po hindi ko siya bati." Inosenteng tanong ni Gillian na ngayon ay bakas narin na naiiyak ito "Did anyone fight with you?"

Hindi niya nagawang sagutin ang sandamakmak na tanong ng anak ko. Dahil nangibabaw ang iyak at hikbi nito sa salas.

"Mommy,What's wrong with Tita Sarah po?" mangiyak ngiyak niyang taong sa'kin halatang nag-aalala nari ito sa kaniya

I look at her "I will talk to your Tita Sarah,Sweetie,ok? Don't cry na,she'll be ok. Go to your room first. I will just talk to our Tita Sarah." Malambing kong sabi sa kaniya sabay pahid rin sa mga mata niyang mamasa masa

She nodded "Promise po? She's not crying na po pagbalik ko?"

Nakangiti akong tumango. "Promise sweetie."

Ngumiti na ito tsaka humarap kay Sarah.

She walk towards her and approached it and her little hand reached out Sarah's face and caressed it. She even wipe her Tita's tears using her cute ang small thumb. Wala namang ibang ginawa si Sarah kundi ang panuorin ang ginagawa sa kaniya ng anak ko. That made my heart melt

"Don't cry na po. Mommy will talk tp you na po para hindi kana iyak. If you'll keep crying it may affect to my little cousing na po. Smile na po." Pagpapagaan nito sa loob niya

Sarah nodded and smile to my daughter.I can't keep my eyes to the both of them.Especially to my daughter. She'd been close to Sara no'ng katatapos ngbirthday nila ng kambal niya dahil pinakilala siya ni Python dito. Buti nga nakuha niya ang loob nitong isa maging din kay Dylan na kakambal nya.

Pagkatapos ng dramahan ng dalawa ay medyo nakahinga narin ako ng maluwag dahil hindi narin umiiyak si Sarah. Gillian walked towards their room. Naiwan kaming dalawa ni Sarah dito sa salas.

Lumapit ako sa tabi ni Sarah.Magang-maga ang mga mata nito magulo rin ang buhok. Kunghindi ko kilala ito ay baka naisipan kong nakipag-away ito sa mga barumbado sa kanto

"Mind to tell me if what happened to you?" pangbabasag ko sa katahimikang namayani ditto sa sala

"Hindi na ako babalik sa kaniya." Maos nitong sabi