Babies of Mr. Stranger

Chapter 9

"Paano ba 'yan,mauuna na ako. Ikaw na bahala sa mga anak ko." paalam ko kay Rosyana pagkatapos kong magpaalam sa mga anak ko

Balik trabaho nanaman kasi ako. Pagkatapos nang party ay nag-stay sina Mama dito sa bahay pero pang dalawang araw lang after they go back. Dahil pinaiwan lamang nila kay Tito 'yong kompanya namin. Hindi rin kayang i handle nit Tito mag-isa lalo na't may sarili rin itong kumpanya.

Hindi ako sinundo ngayon ni Dielan so i decided na ako nalang mag-isa ang pupunta. Ilang minuto rin akong late pero hindi naman siya nagalit. Sa katunayan, tulog pa siya no'ng dumating ako.

Ako narin ang nagluto ng agahan niya. Ang nadatnan ko lang ay ang mag-asawa. Si Dwie at Dañize na naglalamapungan sa may sala.

I mean si Dwie lang dahil parang badtrip itong buntis niyang asawa.

Habang nakaupo ay ramdam kong lumapit si Dwie sa'kin.

"Why? " mahinahong tanong ko

Nag-aalinlangan pa ito kung sasabihin ba o hindi ang gusto niyang sabihin

"M-my wife, simula kasi no'ng nabuntis siya palagi nalang nag-iiba ang mood niya. You know,like that. At first, i understand her because the doctor said its normal to have a mood swings 'cause she's pregnant. pero parang sumusobra na pagiging moody niya. " malungkot niyang sabi

"What do you mean? " naiintindihan ko siya ,pero di'ko siya gets

"Just like when we are in the states. Everytime, i was going late. Ayaw niya akong makatabi. minsan pa nga hindi niya ako pinansin ng ilang linggo. "

Natawa ako "Ahh... yeah, i understand you. ganiyan din ako no'ng buntis ako. Don't worry,mahal ka parin ng asawa mo kahit ganiyan siya. Normal nga lang talaga ang gano'n lalo na't buntis. Intindihin mo nalang. "

"Yeah, perp ngayon, shitt! " ginulo nito ang buhok "I don't know how to comfort her. Binili ko na mga gusto niya, hinilot ko na lahat ng masakit sa katawan niya. Nilambing ko narin. Pero hindi niya parin ako pinapansin. "

"Jusko! Idadamay mo pa ako diyan? Asawa ka, kaya mo na 'yan. "

"Please, help me, hindi ko kasi kayang gano'n ang asawa ko. kahit palaging masama ang mood niya hindi parin ako nasasanay. " pagsusumamo niya

"Lambingin mo lang ng lambingin. Babaan mo lang ang pasensya mo. "

Bumuntong hininga siya "Well, you say so."

Tumango ako. Ngumiti naman ito tsaka bumalik sa tabi ng asawa na busy sa panunuod. Hindi talaga siya pinapansin

Natatawa nalang ako habang umiiling.

Nagulat ako ng biglang may humawak sa bewang ako.

"What the heck! " i almost shouted 'cause of shocked. Mas lalo pa akong nagulat ng mapagtantong si Deilan pala 'yon at bagong gising

Magulo pa ang buhok nito. And shit, he's not wearing anykind of clothes except his boxer

"Good morning. " he huskily murmured

"G-goodmorning. " mahinang bati ko.

Bumibilis nanaman tibok ng puso ko lalo na't magkalapat ang katawan naming dalawa. Pakiramdam ko'y nagsitaasan mga balahibo ko sa batok dahil sa hininga niya.

"You smell's good. " malambing nitong sabi

Mabilis akong lumayo dahil para akong dinaanan ng hindi maipaliwanag na kuryente lalo na't hinalikan niya ang leeg ko.

"A-ano bang ginagawa mo? " naiilang kong tanong

Nagkibit balikat lang ito tsaka ngumiti. "What did you cooked? When have you been here ? "