Yeji sabah okula geldiğinde Hyunjin'i arıyordu. Akşam attığı mesajına sadece görüldü almak biraz hayal kırıklığına uğramasına sebep olmuştu. En azından bir sağ ol hatta bir hayır'a bile razıydı. Tüm gece de uyuyamamıştı zaten.
Kafeteryadan çıkan Hyunjin'i gördüğünde yanına ilerledi.
"Günaydın." dedi yanına gidip. "Dün sana mesaj attım, neden cevap vermedin?"
"Çünkü uyuyordum." dedi Hyunjin çantasından kitaplarını çıkarırken.
Yeji göz devirdi. "Mesajımı da uyurken gördün, değil mi?"
"Sen uyuyorsundur diye düşündüm." diye cevap verdi bu sefer Hyunjin.
"O mesajı attığıma göre uyumuyordum?" diyerek kaşlarını kaldırdı Yeji.
Hyunjin bıkkınlıkla oflayarak dolabının kapağını aralayıp komple Yeji'ye döndü. "Öyle hemen karar veremezdim sonuçta. Düşünmek istedim."
"Ve kararın ne?"
"Çok sağ ol. Ama annen görecek, bir ton soru soracak. Sonra sosyal hizmetler vesaire... Uğraşmak istemiyorum, kalsın." diyerek dolabına çantasından çıkarttığı kitaplarını yerleştirdi.
"Annemin haberi olmaz. Bodruma benden başka giren yok zaten." dedi Yeji.
Hyunjin nefesini bıkkınlıkla dışarı verdi. "Hayır, teşekkür ederim. Sana da yük olmak istemiyorum." dedi ve kapağı kapatıp sınıfına doğru ilerledi.
Yeji de omuzlarını düşürüp kendi sınıfına ilerledi. Onu zorlayamazdı sonuçta. Hem Yeji'nin içinden bir ses, eninde sonunda kabul edeceğini söylüyordu.
•
Son teneffüsten sonra Yuna ve Yeji sınıfa doğru ilerlerken koridorda sıkıntıyla telefonla konuşan Hyunjin'in yanından geçtiler.
Yeji'nin çok da umursamamasıyla beraber Yuna aklına bir şey gelmiş gibi Yeji'ye döndü. "Bugün Hyunjin'i Soojin'le konuşurken gördüm." dedi.
Yeji ise gülerek Yuna'ya döndü, "Yani?"
"Senin hakkında konuşuyorlardı. Adının geçtiğini duydum."
Yeji'nin yüzündeki gülümseme anında solarken kaşları çatıldı. "Nasıl yani? Neden?"
"Bilmiyorum. Açıkçası dinlemedim de. Sonuçta bir bağımız yok." dedi Yuna omuz silkerek.
Yeji de alayla gülerek Yuna'nın arkasından ilerlemeye devam etti. "Aynen. Soojin'in geçen sene beni antrenman sırasında havuzda boğmaya çalışması ve bir daha yüzemememe sebep olması dışında aramızda hiçbir şey yok."
Yuna ise bunu pek umursamış gözükmüyordu. Son bir senedir Soojin'le karşı karşıya bile gelmemişlerdi bile. "Bak, geçen seneydi. O kız senden nefret ediyor olabilir. Ama psikopat değil, inan bana."
"Umarım yanılmıyorsundur." dedi Yeji.
Okulda, insanlarla ya çok çok iyi anlaşırdı ya da düşman olurlardı. Asla ortası yoktu ve Yeji okulda işlerin neden böyle işlediğini anlamıyordu.
Sınıf kapısından girmek üzerelerdi ki Hyunjin koşarak arkalarından onlara yetişti ve Yeji'yi kolundan yakalamayı başardı. "Hey..."
"Selam?" dedi Yeji. Amacı selam vermek değil neler olduğunu sormaktı aslında.
Yuna ikisini baş başa bırakıp gülerek sınıfa geçti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
STAY | hyunjin + yeji
FanfictionYeji, üvey ailesiyle yaşamaya katlanamayıp geceleri okul binasında kalan Hyunjin'e kendi evlerinin bodrumunda bulunan koltukta kalabileceğini söyler. |hyunjin+yeji #1 in leechaeryeong, unknown history #1 in shinyuna, unknown history #1 in choijisu...