STAY | hyunjin + yeji

n i n e t e e n

Önceki bölümü atlamadığınızdan emin olun bebekler muck

•

Yeji hastanenin kapısından çıktığı gibi tam yolun karşısındaki taksi durağına koştu. Bir arabaya çarpmaktan son anda kurtulmuştu. Gecenin sessizliği uzun bir korna sesiyle kesilmişti böylelikle.

Yeji küçük bir kabinin yanındaki banklara oturmuş şoförlerin yanına gitti. "Az önce uzun boylu, sarışın uzun saçlı bir oğlan geldi mi buraya?" dire sordu gözleri soğuktan ve duygularının ağırlığından yeniden dolmaya başlamışken.

Taksi şoförlerinden biri "Evet." dedi sorarcasına.

"Nereye gidiyordu?" diye sordu bu sefer.

Adam tekrardan aynı tonda "Havaalanına." dedi.

Yeji bu sefer gerçekten ağlayacakmış gibi hissetti. "Beni oraya götürür müsünüz lütfen. O taksiye yetişmem gerek."

Çok kızgındı Hyunjin'e. Kırgındı, sinirliydi. Duyguları alt üst edilmiş hissediyordu. Ama Hyunjin gidemezdi. Hâlâ bir şansları olduğuna inanmak istiyordu. Beraber çok şey yaşamışlardı ve bitmesini istemiyordu.

Adamlardan biri sigarasını küllüğe bastırarak ayağa kalktı. "Ben götürürüm." dedi.

Yeji anında şoförün kilidini açtığı taksinin arka koltuğuna geçti. Şoför de arabaya bindiğinde yola çıktılar.

Yavaş ilerlemiyorlardı ama Yeji yine de fazlasıyla vakit kaybettiğini düşünüyordu. Geçen her dakika stresle dudaklarını kemiriyordu. "Biraz daha hızlı gidebilir miyiz lütfen!" dedi.

Şoför dikiz aynasından Yeji'ye kısa bir bakış atıp gaza basmıştı.

Hyunjin'in bindiği taksiyi yakalayamamışlardı. Ama çok zaman geçmeden havaalanına varmışlardı.

Yeji adamın arabayı park etmesine fırsat bırakmadan aracın hızı düştüğü gibi kendini dışarı attı. "Parayı birazdan vereceğim, bekleyin lütfen!" diye bağırdı koşmaya başlarken.

Fazla insan yoktu ama Yeji, önünde yığılmış etten bir duvar varmış gibi hissediyordu.

Göz yaşları yavaştan akmaya başlamıştı.
Koşarak içeri girdi.

Pasaport kontrolü için kuyrukta bekleyen insanları göz ardı ederek görevli kadının yanına koştu. Birkaç kişiden memnuniyetsiz homurdanmalar çıkmıştı, ama olay çıkarmadılar.

Yeji nefes nefese, eli ayağı titrerken terden alnına ve ensesine yağışmış saçlarını geriye attı. Sakinleşmeye çalışarak "Uçak.." dedi. Yutkundu sertçe. Düşünmeye çalışarak biraz gözlerini kapattı. "Avusturalya'ya giden uçak, ne zaman kalkacak? Nerede?"

Görevli kadın biraz garipseyerek Yeji'yi süzdü ilk önce. Hemen sonrasında arkadaki büyük ekrana çevirdi gözlerini.

"Uçak beş dakika önce kalkmış hanımefendi." dedi. Pasaportu elinde kalmış sıradakiyle ilgilenmeye başladı.

Yeji zaman durmuş gibi hissetti. Başından aşağı kaynar sular dökülüyordu. Yutkunamadı. Tükürükleri boğazına dizildi. Nefes alamadı bir anlığına.