Ryujin'in "Çıplak gördüğün ilk erkeğin şerefsiz çıkması-" diye başladığı cümlesini Jisu sahte öksürükleriyle tamamlamasına izin vermemişti.
"Yeter artık. Sus istersen Ryu." dedi kafasıyla Yeji'yi işaret ederken. Yeji her ne kadar kahvesine şeker boşaltmakla meşgul gibi görünüp ortamdan soyutlandığı düşünülse de arkadaşları arasında dönen konuşmaların hepsini duymuştu.
Üstünden neredeyse üç gün geçmişti ama hâlâ berbat hissediyordu.
Ryujin zil çaldığından beri Hyunjin'in ne kadar aşağılık bir insan olduğundan, şeref yoksunu olduğundan, Yeji gibi bir kızı kandırdığı için aptal olduğundan, duygusuz olduğundan ve Soojin'le bir işler karıştırdığı için gerizekalı olduğundan bahsediyordu.
Yeji en sonunda iç çekerek "Bırak Jisu." dedi. "Ryujin ne dese haklı."
Jisu, Yeji'nin bu hâline fazlasıyla üzülüyordu. Bakışları anında yumuşarken masanın üstünden Yeji'nin toz şeker paketine uzanmış elini tuttu. "Biz burdayız. İstediğin kadar üzülebilirsin."
Yeji ufak bir gülümseme sundu sadece Jisu'ya karşı.
Bu sırada Ryujin sandalyesini Yeji'nin yanına yaklaştırarak bir paket şeker de o boşalttı kahveye. "Siz sevişmiş miydiniz?" diye sormasıyla ise Yuna, Chaeryeong ve Jisu "Ryujin!" diye bağırmıştı.
Ryujin irkilerek ağzına hayali bir fermuar çekti. Sandalyesini eski yerine doğru hareket ettirdi ve elinin altındaki su şişesini çevirmeye başladı.
Masaya büyük bir sessizlik çöktüğü sırada ders zili çalmıştı. Yuna spor çantasını kaptığı gibi kafeteryanın çıkışına ilerledi. "Son bir antrenmanımız var. Gidiyorum. Yarışta görüşürüz."
"Görüşürüz." diyerek kızlar da Yuna'nın arkasından ayaklanmıştı. Sınıfa ilerlemeye başladılar. Çıkışta da büyük yarış vardı. Yuna'nın aylardır beklediği ve Soojin'in katılamayacağı yarış.
Yeji koridordan geçerken Hyunjin'in dolabına kaçamak bakışlar atıyordu. Şimdi biyoloji dersleri vardı programa göre ve Hyunjin'in ders kitaplarını alması gerekiyordu. Ama yoktu.
Umursamamaya çalıştı Yeji. Sonuçta aralarında her ne varsa artık yoktu, bitmişti. Yeji'nin aklında ise aralarında yaşanan hiçbir şeyin gerçek olmadığı düşüncesi dolanıyordu. Hepsi sahteydi, hepsi samimiyetten uzaktı.
Yeji yeniden ortamdan koptuğu sırada Chaeryeong "Yuna için çok endişeliyim." dedi. "Her zaman olduğundan fazla gergin görünüyor, bir aksilik olmasa bari."
"Evet bana da öyle geldi. Ama başaracak bence o. Ben güveniyorum ona." dedi Jisu gülümseyerek.
Chaeryeıng da gülümsemeye çalışmıştı Jisu'ya karşı. "Ama ne bileyim. Çok gergindi."
"Ay tamam!" diye bağırdı Ryujin. Onun bağırmasıyla hepsinin dikkati de ona dönerken Chaeryeong susmuştu. "Olabilir. Başarsa da başarmasa da onu desteklemeliyiz ama değil mi? Arkadaşımız o bizim. O yüzden bırakın da ne olacaksa görelim. Ayrıca Chaer, beni de gerdin şu an."
Son söylediği şeyle gülmesiyle Chaeryeong da gülmüştü.
Son dersten çıktıklarında rakip okulların öğrencileri yavaş yavaş okul binasını ve bahçeyi doldurmaya başlamışlardı. Yüzücüler ve koçları da soyunma odalarına alınmışlardı.
Chaeryeong bir iki kere Yuna'nın yanına geçmek istese de hocaları tarafından durdurulmuştu. Büyük yarış için son hazırlıklar yapılacaktı.
Yüzücüler ve koçlar dışındaki diğer öğrenciler dışarı alınmıştı en sonunda.
•
ŞİMDİ OKUDUĞUN
STAY | hyunjin + yeji
FanfictionYeji, üvey ailesiyle yaşamaya katlanamayıp geceleri okul binasında kalan Hyunjin'e kendi evlerinin bodrumunda bulunan koltukta kalabileceğini söyler. |hyunjin+yeji #1 in leechaeryeong, unknown history #1 in shinyuna, unknown history #1 in choijisu...