"Ne demek, şikayetçi olmayacağım?!" diyerek ayağa kalktı Hyunjin.
Yanında oturan Jisung ise onu tişörtünün eteklerinden çekiştirerek banka geri oturttu.
Öğle arası beraber yemek yemişlerdi. Sabahtan beri morali yerinde olan ve dünkü olayı atlatmayı başaran Yeji'nin suratı yeniden konunun Soojin'e gelmesiyle ise asılmıştı.
Şikayetçi olmayacaktı. Uğraşmak istemiyordu. İşin içine polisi karıştırmak olayları daha da karmaşık hâle getirirdi, bu da Yeji'nin pek yararına olmazd. Soojin iyi bir geleceği olması için fazla çabalıyordu ve eğer şikayetçi olursa bu öğrencilik kariyerinde büyük bir delik meydana getirecekti. Zaten gerekli cezayı okul idaresinin ve disiplin kurulunun vereceğini düşünüyordu.
"Olmak istemiyorum." dedi Hyunjin'e karşı. "Hem, okuldan atıldı zaten. Bir daha bizimle uğraşacağını sanmıyorum."
Hyunjin "Tanrı aşkına Yeji! Ciddi olamazsın." diyerek kafasını iki yana salladı. "Sen ölüyordun ya. Gözümüzün önünde- hepimizin gözü önünde, sadece benim de değil! Ölüyordun ya. Ufacık bir vicdan belirtisi göstermedi."
"Ama ölmedim." dedi Yeji.
Hyunjin ise alayla güldü. "Delireceğim ya! Hâlâ onu mu savunuyorsun?"
"Hayır savunmuyorum!" diyerek sesini yükseltti Yeji. Soojin savunacağı son insan bile olamazdı.
Masa tekrar sessizliğe bürünürken kafeteryaya Bayan Lisa girdi.
Onları gördüğü gibi yanlarına adımladı.
"Selam çocuklar, iyi misiniz?" diye sordu.
Hiçbiri bu soruya karşı tam olarak kesin bir cevap vermedi.
Bayan Manoban iç geçirdi. "Size bir haberim var, sana daha doğrusu Yeji." diye başladı. "Soojin... bir hafta uzaklaştırılmış."
Yeji "Ne?!" diyerek ayaklandı. "Neden atılmıyor? Ben ölüyordum!"
Hyunjin kendi kendine gülerek "Fark etmen güzel bir şey." diyerek mırıldandı.
Bayan Manoban bakışlarını masadaki herkeste gezdirdi ve tekrardan Yeji'ye döndü. "Biliyorum, ama kararları ben vermiyorum maalesef. Ayrıca müdür yardımcısı Bayan Seo, Soojin'in annesi. Yapabileceğim bir şey yok. Üzgünüm."
Yeji hayal kırıklığıyla geri yerine oturdu.
O ellerini saçlarına geçirip tutamlarını çekiştirirken Bayan Lisa da Yuna'ya döndü. "Bu arada, yarışta hâlâ sen ilksin Yuna. Soojin yarışa çıkmayacak."
Yuna gülümseyerek teşekkür etti. Bayan Lisa da yanlarından ayrıldı.
"Anlamıyorum ya! Nasıl?" diye kendi kendine konuşmaya başladı Yeji. Sürekli anlamadığını ve Soojin'den nefret ettiğini dile getiriyordu.
"Git şikayetçi ol işte." dedi Jisu.
Hyunjin ise sanki birinden destek bekliyormuş gibi ayaklandı. "Evet!"
Ama bahçedeki herkesin bakışları kendilerine dönünce kalktığı yere geri oturdu.
"Olmayacağım. İstemiyorum." dedi Yeji. Hâlâ bile içinden Soojin'e ve Bayan Seo'ya bildiği bütün küfürleri ediyordu ama şikayetçi olmak istemiyordu. Çünkü Soojin'in de onun hakkında söyleyecek fazlaca şeyi vardı.
Ryujin saçlarını karıştırırken "Çıldıracağım ya." dedi. "Sen olmazsan ben olurum."
"Hayır, olma! İstemiyorum dedim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
STAY | hyunjin + yeji
FanfictionYeji, üvey ailesiyle yaşamaya katlanamayıp geceleri okul binasında kalan Hyunjin'e kendi evlerinin bodrumunda bulunan koltukta kalabileceğini söyler. |hyunjin+yeji #1 in leechaeryeong, unknown history #1 in shinyuna, unknown history #1 in choijisu...