Yeji mutfakta yarı uykulu bir şekilde kaselerden birine mısır gevreği boşaltırken Bayan Hwang bütün endamıyla aşağı kata inmişti. Kapıdan çıkmadan önce kızını tek kaşı havada süzdü. "Bu hâlin ne Yeji?"
Yeji ilk önce Bayan Hwang'a ardından da üstüne baktı.
Dün akşam Hyunjin'den aldığı şortun iplerini sonuna kadar çekip sıkı bir kurdele olacak şekilde bağlamıştı, giydiği tişört ise neredeyse şortu kapatacaktı. Üstündekilerin emanet gibi durması bir yana, suratı da berbat hâldeydi. Sürdüğü rimeli akmıştı, göz altındaki torba ve morluklar ise onu daha korkunç yapıyordu. Ayrıca dudaklarındaki kırmızı ruju düzgünce çıkaramadığı için dudakları kırmızının garip bir tonundaydı.
Yine de "Ne varmış hâlimde?" diye sordu.
Bayan Hwang gözlerini kırpıştırdı. "Ne mi var? Ne yok ki! Hem sen söyle bakayım, akşam eve kaçta geldin? Gecenin bir yarısı uyandığımda yatağın boştu."
Yeji birkaç kez öksürüp ellerini saçlarına daldırdı. Saçlarını karıştırırken "Bilmiyorum, saate bakmadım." dedi. "Ama düğünden sonra kızlarla dolaşmıştık, baya geç geldim o yüzden."
Bayan Hwang tek kaşını kaldırarak şüpheyle "3'ten sonra mı?" dye sordu.
Yeji omuz silkti. "Muhtemelen."
Bayan Hwang Yeji'yi baştan aşağıya süzdükten sonra "Peki." diyerek çıkış kapısına yöneldi. "Akşam görüşürüz." diyerek evden çıktı.
Yeji Bayan Hwang mutfağa girdiğinden beri tuttuğu nefesini seslice dışarıya vererek tezgaha yaslandı.
Ellerini şakaklarına götürdü.
Tam o sırada da kulağının dibinde bir ses "Günaydın." diye fısıldadı. Yeji sıçrayarak sağına döndü.
Hyunjin'i fark ettiğinde elini kalbine götürüp derin bir nefes aldı. "Korkuttun beni."
"Afedersin." diyerek kalçasını tezgaha yasladı Hyunjin. "Annen bir şeylerden şüpheleniyor."
Yeji dalga geçer gibi "Cidden mi?" diye sordu. "Bodrum katımızda birini barındırdığımı tahmin edemez bence. En fazla ondan gizli bir erkek arkadaşım olabileceğini falan düşünüyordur."
Hyunjin gülümserken "Zaten yok mu?" diye sordu.
Yeji anlamamazlıktan gelerek "Var mı?" dedi.
Hyunjin biraz bozulsa da bir şey demeden sandalyelerden birine geçip oturdu. Yeji süt almak için dolaba doğru ilerlerken Hyunjin'e seslendi. "Bugün bizimkilerle sahada buluşacağız, sen de gelsene."
Hyunjin kaşlarını çatarak "Sizinkiler?" diye sordu.
"Bizim kızlar işte." dedi Yeji. "Kızlar, Beomgyu, Yeonjun, Tae -Soobin ve Kai'nin işi varmış-, bir de Jisung'la Jeongin."
"İyi, gelirim." dedi Hyunjin. Hafta sonu yapacak daha iyi bir işi yoktu ve evde oturmak tercih etmek istediği bir şey değildi.
Kahvaltılarını yaptıktan sonra evden çıktılar.
•
"Annenin eve gelmediğine eminsin, değil mi?" diye sordu Hyunjin saçlarını toplarken.
Yeji kafasını salladı. "Gelmemiş olması gerek. İşinin bitmesine daha çok var." dedi.
Yeji anahtarını çıkarıp kapıyı açtığında annesinin topukluları ve başka bir çift ayakkabıyla karşılaştı. Ardından ise salondan gelen bağırışmaları işitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
STAY | hyunjin + yeji
FanfictionYeji, üvey ailesiyle yaşamaya katlanamayıp geceleri okul binasında kalan Hyunjin'e kendi evlerinin bodrumunda bulunan koltukta kalabileceğini söyler. |hyunjin+yeji #1 in leechaeryeong, unknown history #1 in shinyuna, unknown history #1 in choijisu...