Chapter 4(Zawgyi)

917 123 0
                                    

Chapter four: 
ဒါက...uh ကြၽန္ေတာ့္ပါတနာ ေပးခဲ့တဲ့ လက္ေဆာင္

ဟုန္ရွန္း အေဆာက္အအုံသည္ ရွာေဖြရန္ အင္မတန္လြယ္ကူသည္။ ထိုအေဆာက္အအုံသည္ ဤဘေလာက္တြင္အရွည္ဆုံးႏွင့္ အထည္ဝါဆုံးျဖစ္သည့္အတြက္ က်ီေရွာင္ယြီ လမ္းကို မဝင္ခင္တည္းက ျမင္ေနရသည္။အေျပးအလႊားသြားေနရင္း ပါဆယ္ျခင္းေတာင္းကိုလည္း တစ္ဖက္က သယ္ထားၿပီး လူထူထပ္ေနသည့္ လမ္းမေပၚမွ ေျခက်င္ေလွ်ာက္ၿပီးသြားလာေနသည့္သူမ်ား ကို သြက္သြက္လပ္လပ္ ေရွာင္ရွားလိုက္ရင္းျဖင့္ ငါးမိနစ္ခန႔္ ၾကာၿပီးသည့္ေနာက္ ဟုန္ရွန္းအေဆာက္အအုံ ဘေလာက္A၏ ေအာက္ထပ္ကို ေရာက္ရွိလာသည္။ 

ေလာ္ဘီထဲသို႔ ဝင္ရန္အတြက္ က်ီေရွာင္ယြီ လုံၿခဳံေရး၏ စစ္ေဆးေမးျမန္းမႈကို ခံရမွာျဖစ္သည္။ လုံၿခဳံေရးဝန္ထမ္းသည္ အသက္ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး အရပ္ရွည္ရွည္ပိန္ပိန္ပါးပါး အသားညိဳညိဳ မ်က္လုံးေသးေသးႏွင့္  ေတာက္ပေသာအၾကည့္မ်ားရွိသည္။ အေရွ႕ႏွင့္အေနာက္လႈပ္ရွားေနသည့္ ဝန္ထမ္းဆီမွ က်ီေရွာင္ယြီတစ္ေယာက္ အၾကည့္တစ္ခ်က္ လက္ခံရရွိလိုက္သည္။

က်ီေရွာင္ယြီသည္လည္း လုံၿခဳံေရးဝန္ထမ္း၏ ရင္ဘတ္ေပၚမွ နာမည္ျပားကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီးနာမည္က လ်န္ေရွာက္ကန္း  "လ်န္ေကာ" ဟုခ်ိဳခ်ိဳသာသာေခၚလိုက္ၿပီး သူဒီကို အစားအေသာက္ပို႔ရန္အတြက္ လာတာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္သည္။

လ်န္ေရွာက္ကန္းသည္ သူ၏ အျပဳအမႈကို လုံးဝ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ စက္႐ုပ္ကဲ့သို႔ အမူအရာမဲ့သည့္ မ်က္ႏွာျဖင့္စကားတစ္ခြန္းေျပာလာသည္ " ေက်းဇူးျပဳၿပီး IDကတ္ တစ္ခ်က္ေလာက္ ျပေပးပါ ဘယ္အထပ္ကိုသြားခ်င္တာလဲ ဘယ္သူ႔ကိုရွာတာလဲ"

 က်ီေရွာင္ယြီသည္ သူ႔၏ ID ကတ္ကို ႐ိုး႐ိုးသား ထုတ္ျပလိုက္ၿပီး ေမးခြန္းတစ္ခုခ်င္းစီကို မွန္မွန္ကန္ကန္ႏွင့္ျမန္ျမန္ေျဖလိုက္သည္။ လ်န္ေရွာက္ကန္းအမည္စာရင္းကိုတစ္ခ်က္ စစ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုသြားခြင့္မေပးခင္ေလးတြင္ ေအာ္ဒါမွာထားသည့္ မဒမ္က်ိဳးကို အတြင္းဖုန္း ေကာလ္တစ္ေကာ္လ္ ေခၚလိုက္ၿပီး မည္သူမည္ဝါျဖစ္ေၾကာင္း အတည္ျပဳလိုက္သည္။ သုံးမိနစ္ေလးမိနစ္ခန႔္ၾကာၿပီးသည့္ေနာက္ က်ီေရွာင္ယြီ ေလာ္ဘီ ထဲသို႔ဝင္လိုက္ၿပီး ေခ်ာေမြ႕ၿပီး မွန္ႏွင့္တူေသာ စက်င္ေက်ာက္မ်ားခင္းထားသည့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း နင္းေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။သူသည္အေပၚကိုတက္မည့္ ဝန္ထမ္းသုံးဓာတ္ေလွကားထဲသို႔ တက္တက္ႂကြႂကြႏွင့္ ေၾကာ့ေၾကာ့ေမ့ာေမာ့ဝင္လိုက္ၿပီး ေလာ္ဘီထဲတြင္ရွိေသာ လူမ်ားက သူ႔ကို ၾကည့္ေနၾကသည္။

President , Our Egg Is Lost (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now