President , Our Egg Is Lost (Myanmar Translation)

Chapter 8(Zawgyi)

Chapter Eight: နာမည္ေျပာင္ "ဝက္အူလမ္းရဲ႕ပန္းပြင့္ေလး"

ဝူေယာင္ခ်န္းသည္ လက္မထပ္ရေသးသည့္ အပ်ိဳေလးကဲ့သို႔ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ေသာ က်ီေရွာင္ယြီတြင္ ယခုလိုအရည္အခ်င္းမ်ိဳးရွိေနသည္ကို မယုံၾကည္ႏိုင္ျဖစ္ေနသည္။  အဲ့ဒါက မေတာ္တဆတစ္ခုပဲျဖစ္မွာပါ။   သူအရွက္ျပန္ဆယ္ဖို႔နည္းလမ္းတစ္ခု အေျဖရွာရမယ္။

ဝူေယာင္ခ်န္း သူ၏လက္ေကာက္ဝတ္ကို စစ္ေဆးလိုက္သည္။ ကံေကာင္းေထာက္မ၍ လက္ေကာက္ဝတ္ႏွင့္ပတ္သတ္၍ မည္သည့္ျပႆနာမွ်မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္သူ အႀကဳံျပဳလိုက္သည္။ "က်ီေလာင္တိ ငါတို႔လက္လွဲၿပိဳင္ၾကရင္ေရာ ဘယ္လိုလဲ? "

(T/N-ေလာင္တိ: ေယာက်ာ္းေလးအငယ္ျဖစ္သူကိုၾကင္နာစြာေခၚဆိုသည့္ နာမ္စား။ေဒသိယစကားတခ်ိဳ႕တြင္ 'ငါ့ေကာင္ေလး'သို႔မဟုတ္'ညီငယ္ေလး'ဟူ၍ ဆင္တူသည္။)

က်ီေလာင္တိ...
ဟုတ္သည္။ သူ သူ၏အင္အားကို မေတာ္တဆ ထုတ္ျပလိုက္မိၿပီး ၎မွာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိသြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ထိုနာမည္သည္ ယခင္ စိတ္ရႈပ္ဖြယ္နာမည္ေတြထက္ ပိုေကာင္းေပသည္။  က်ီေရွာင္ယြီသည္ ခပ္ဖြဖြၿပဳံးလိုက္၍"အိုး...ေကာင္းၿပီေလ"

ထို႔ေနာက္ ေယာက်ာ္းသားႏွစ္ေယာက္လုံးသည္ အိပ္ရာေဘးရွိစားပြဲခုံေနရာတြင္ ထိုင္လိုက္ၾကၿပီး တစ္ဦးခ်င္းစီမွ သူတို႔၏ညာဖက္လက္ကို စားပြဲေပၚသို႔တင္လိုက္ၾကသည္။ တစ္ဖက္ျခမ္းရွိဝူေယာင္ခ်န္းသည္ အသားအေရမွာ ညိဳေမွာင္၍ ႂကြက္သားမ်ားႏွင့္သန္မာသည္။ အျခားတစ္ဖက္ရွိက်ီေရွာင္ယြီသည္ေတာ့ ႏူးညံ့သည့္ ၾကာပင္အျမစ္ကဲ့သို႔ ျဖဴစင္၍သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့သည္။ ထိုလက္လွဲဟန္ျပင္ေနပုံသည္ ႏွစ္ဖက္ၾကားရွိ ကြာျခားခ်က္ကို ထင္ထင္ရွားရွားျပသေနသည္

ဝူေယာင္ခ်န္းသည္ တခ်က္မွ်ၾကည့္လိုက္၍ တုံ႔ဆိုင္းသြားေလသည္။  အကယ္၍ ငါသာ အဲ့ကေလးရဲ႕ လက္ေမာင္းကိုခ်ိဳးမိလိုက္ရင္ေရာ?? အဲ့အခ်ိန္ၾကရင္ လူအိုႀကီးလီက ငါ့ကိုေသေလာက္ေအာင္ ဆူမွာတင္မကေသးဘူး ေဆးဖိုးဝါးခေတြလဲ ေပးေနရမယ္။ အကယ္၍သာ ေဆးဖိုးဝါးခကုန္က်ေငြေတြက အရမ္းမ်ားေနၿပီး ငါကဒီကေလးကိုတစ္သက္လုံး အေႂကြးတင္ေနရင္ေရာ ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..??