President , Our Egg Is Lost (Myanmar Translation)

Chapter 35 (Zawgyi)

Chapter Thirty-Five:ဘယ္သူက မင္းကို ေဖေဖ ေခၚရမွာလဲ?

နင္ခ်န္း ေနြၪီးႏွင့္ေဆာင္းၪီးသည္ နင္ၿမိဳ႔တြင္ ႏွစ္၁၀၀ သမိုင္း ႏွင့္ လမ္းေဟာင္းေပၚတြင္ တည္ရိွေနခဲ့တာ ျဖစ္သည္။ ၄ကို တမူထူးျခားသၫ့္ အိမ္ေဟာင္းႀကီးတြင္ တည္ေဆာက္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ျမင့္မားသၫ့္ေစ်းႏႈန္းႏွင့္ အထက္တန္းက်သၫ့္ဟင္းလ်ာမ်ားေၾကာင့္ ထိုေနရာတြင္ သာမန္လူတစ္ေယာက္က လြယ္လင့္တကူ စားဖို႔ မတတ္ႏိုင္ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္  သြားၾကလာၾကသၫ့္ စာသံုးသူအမ်ားစုမွာ ခ်မ္းသာကာ ေလးစားဖြယ္ပင္။

ကားထဲက ထြက္လာၿပီးေနာက္ ခ်န္းယြီထန္က လက္ျပန္ခ်ိတ္ဖို႔ တစ္ဖက္မွ ပတ္လာခဲ့သည္။ က်ီေရွာင္ယြီက အေရပါး၏။  ပတ္ပတ္လည္ရိွ လူမ်ားကိုၾကၫ့္ကာ ရွက္ရြံ႔လာခဲ့သည္။သူက သူ၏လက္ေခ်ာင္းေတြကို သူ႔အက်ႌလက္ထဲထၫ့္ကာ သူ႔လက္ကိုမကိုင္ခဲ့ေပ။

လူျမင္ကြင္းတြင္ ခ်န္္းယြီထန္က သူ႔ကိုဖိအားမေပးခဲ့ေပ။  ထို႔အစား စိတ္မပါလက္မပါျဖစ္ေနေသာ သူ႔ရည္းစားေလး၏ ပုခံုးကိုဖက္ကာ သေဘာထားႀကီး၍ ရင္းႏွီးသၫ့္ ေလထုႏွင့္အတူ သူ႔အားအိမ္ေဟာင္းထဲသို႔ ယဉ္ေက်းပ်ူငွာစြာ ၪီးေဆာင္ေခၚသြားခဲ့သည္။

သူက လမ္းမွာထဲက ဖုန္းႏွင့္ႀကိဳတင္ဘြတ္ကင္ယူထားၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္  သူ ေလာ္ဘီထဲသို႔ဝင္ဝင္ျခင္းပင္ မန္ေနဂ်ာက သူ႔ကို အၿပံဳးတစ္ခုႏွင့္အတူ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ႏႈတ္ဆက္လာ၏။"ဥကၠဌခ်န္း ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကိုမေတြ့ရတာေတာင္ အေတာ္ၾကာၿပီဗ်ာ ႀကိဳဆိုပါတယ္! "

သူက စကားေျပာေနရင္း သူ႔(ခ်န္းယြီထန္)ေဘးရိွ ခန႔္ညားသၫ့္လူေခ်ာေလးကို မၾကၫ့္ဖို႔ သူကိုယ္သူ ထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ေခ်။ အံ့အားတႀကီးဆိုလိုက္၏ "ေဟး ဒီတစ္ေယာက္မွာ တကယ္ကိုေကာင္းမြန္တဲ့မ်က္ႏွာေလးရိွတာပဲဗ်။ ဒီကသခင္ေလးက ဘယ္သခင္ေလးမ်ားလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ အတင့္ရဲၿပီးေမးပါရေစ? "

က်ီေရွာင္ယြီက စဉ္းစားမေနဘဲ သူ႔ကိုအမွန္ျပင္ေပးကာ ဆိုလိုက္၏။ "ကြၽန္ေတာ္က သခင္ေလးမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္က  ဥကၠဌခ်န္းရဲ့ ကိုယ္ပိုင္သက္ေတာ္ေစာင့္ပါ"
ေလာ္ဘီမန္ေနဂ်ာ :"...."