នៅក្នុងបន្ទប់ដ៏ធំទូលាយតែមានតែភាពស្ងាត់ជ្រងំ គ្មានសម្លេង ព្រោះតែម្នាក់ៗកំពុងតែភាំង ឆ្ងល់រៀងៗខ្លួន ។ ជីអា ឈរសម្លឹកមើលទៅមុខគូដណ្ដឹងមួយស្របក់ទើបដាច់ចិត្តនិយាយឡើងកាត់ភាពស្ងប់ស្ងាត់
« បងភ្ញាក់ហើយមែនទេ? ថ្ងៃនេះម៉ាក់បងនិងអូនមកលេងបង គាត់នៅខាងក្រោមរង់ចាំបងយូរហើយ »
« បងដឹងហើយ អូនចុះទៅខាងក្រោមសិនទៅ បងរៀបចំខ្លួនបងចុះទៅតាមក្រោយ »
« អូនទៅវិញហើយ ហើយអ្នកបម្រើ គឺមិនមែនទេ ថេយ៉ុងគេមិននៅទេ បងចង់ឲ្យអូនទៅហៅគេទេ?? » ជីអា រៀបនិងដើរចេញទៅហើយ តែនាងក៏បែមកសួរបញ្ជាក់វិញ សួររឿងទាក់ទងជាមួយថេយ៉ុង ទាំងដែលខ្លួននាងមិនចូលចិត្តគេ មិនចង់ឲ្យគេមកនៅក្បែរជុងហ្គុក ទោះជាយ៉ាងណាក្នុងវិនាទីនេះត្រូវសន្សំពិន្ទុជាទេពអប្សរ ហើយរឿងមួយដែលត្រូវចាំនោះនាងនិងជុងហ្គុកមិនទាន់រៀបការនៅឡើយ ផ្គាប់ជុងហ្គុកខ្លះក៏ល្អ
« ហ្ហឹម » ក្រោយទទួលបានចម្លើយ ជីអាក៏ឈានជើងដើរចេញ ដើរសំដៅរកបន្ទប់របស់ថេយ៉ុងដែលនៅមិនឆ្ងាយពីបន្ទប់ជុងហ្គុកប៉ុន្មាននោះទេ ។ ដៃស្រឡូនស្អាតរបស់កូនស្រីត្រកូលមីន បានលើកឡើងទៅគោះទ្វារបន្ទប់ថេយ៉ុងតិចៗទាំងទឹកមុខក្រញ៉ូវជាប់
ក្រាក...
« មានការអី? » ថេយ៉ុងឈរសម្លឹងមុខជីអាទាំងមិនញញឹមសូម្បីតែបន្តិច ដូចដែលដឹងកាលពីលើកមុនជួបគ្នាម្ដងទាស់សម្ដីគ្នាទៅហើយ បើជំនួបលើកទីពីរឲ្យញញឹមដាក់គ្នាក៏មិនសាកសមដែល នេះសំណាងហើយមិនឈ្លោះប្រកែកគ្នានោះ
« សុំនិយាយឲ្យស្រួលបន្តិចទៅ ជុងហ្គុកគេភ្ញាក់ហើយគេហៅឯងទៅ-»
« ជាគូដណ្ដឹងមិនចឹង រឿងប៉ុន្នឹងចាំបាច់មកហៅអ្នកដទៃដែរ? ធ្វើឲ្យគូដណ្តឹងប៉ុន្នឹងមិនបាន » ជីអា មិនទាន់ទាំងនិយាយចប់ផង ថេយ៉ុងក៏បោះពាក្យឡកឡើយទៅវិញ ធ្វើឲ្យនាងចាប់ផ្ដើមខឹង ក្ដៅក្រហាយ ខឹងនិងថេយ៉ុងដែលមិនដែលគោរពនាង មិនដែលឃើញឡើយអ្នកណាសម្ដីបែបនេះដាក់នាង ទោះជាយ៉ាងណានាងក៏ជាកូនអ្នកមាន នាងក៏ជាអ្នកនាងតូចមួយរូបដែរ
YOU ARE READING
🔒💓ចង្វាក់បេះដូង💓🗝️
Fanfictionទោះបីមើលមិនឃើញថាគេមានរូបរាងយ៉ាងម៉េច ទោះបីមិនធ្លាប់ឃើញមុខគេសូម្បីម្ដង ទោះបីមិនដឹងថាគេធ្លាប់ជាមនុស្សយ៉ាងម៉េច តែពេលនេះមានតែពីរម៉ាត់គឺស្រឡាញ់ ស្រឡាញ់ខ្លាំងដល់ថ្នាក់ចង់ឃើញមុខគេសឹងតែដាច់ខ្យល់ទៅហើយតែបន្ទាប់ពីបានមើលឃើញពិភពលោកវិញតើគេនៅឯណា??បើបែបនេះដដែលសុំមើល...
