🔒💓ចង្វាក់បេះដូង💓🗝️

ភាគទី៣២ : បងស្រឡាញ់អូនណាស់

« ជុង » ថេយ៉ុង ឧទានឈ្មោះជុងហ្គុកតិចៗស្របពេលដែលកែវភ្នែកទាំងគូរតាមសម្លឹងមើលទៅជុងហ្គុកភ្លឹសៗដែលកំពុងទម្លាក់ខ្លួនចូលទៅក្នុងអាងទឹកជាមួយខ្លួន។ ជុងហ្គុក សន្សឹមៗចូលទៅក្បែរថេយ៍ ទោះឃើញទឹកមុខរបស់ថេយ៍កំពុងតែស្លេកពឹម មិនចង់ឲ្យគេចូលក្បែរក៏ដោយក៏គេនៅតែចូលទៅកាន់តែកៀក

« ហេតុអីចាំបាច់ងូតទឹកពីរនាក់? » ថេយ៉ុង បន្តសួរទៅកាន់ជុងហ្គុកទៀត ព្រោះតែឃើញដៃរវាមរបស់គេស្រាប់តែអង្អែលនៅលើភ្លៅខ្លួនថើៗ កែវភ្នែកព្រានបានបាញ់សម្លឹងមើលរាងកាយអាក្រាតពីក្បាលរហូតដល់ចុងជើង បបូរមានមន្ដស្នេហ៍ស្រាប់តែញោចចេញស្នាមញញឹមតិចៗ ក្នុងគោលបំណងអ្វីក៏មិនដឹង

« អូនថាទៅ ងូតទឹកពីរនាក់បែបនេះ មានគោលបំណងអី ហ្ហឹម » រាងកាយតូចត្រូវបានជុងហ្គុកក្រឡាស់ឲ្យមកអង្គុយនៅលើភ្លៅគេ ដៃមាំរបស់ជុងហ្គុក ក្រសោបចង្កេះរបស់ថេយ៍ជាប់ស្អិត ឯដៃម្ខាងទៀតក៏លើអង្អែលថ្ពាល់រលើបរលោង ប្រសព្វកែវភ្នែកជាមួយកែវភ្នែកថ្លាដែលសម្លឹងមកគេវិញដូចគ្នា

« កុំអី ខ្ញុំមិនចង់ដើរមិនកើតទៀតនោះទេ អ៎ាស » សំឡេងឃាត់ឃាំងប្រែជាសំឡេងថ្ងូរថ្ងូរចូលមកជំនួសភ្លាមៗនៅពេលជុងហ្គុកប្រើច្រមុះទៅថើបញាំញីត្រង់ប្រឡោះកសខ្ជីខ្លាំងៗ ឯដៃម្ខាងក៏ចាប់ច្របាច់ទ្រូងម្ខាងរបស់ថេយ៍ដោយការភ្លើតភ្លើន

ដោយការប្រើច្រមុះញាំញីមិនគ្រប់គ្រាន់ ជុងហ្គុកក៏ប្រើធ្មេញខាំទៅលើសាច់ត្រង់កញ្ចឹងក ត្រង់ឆ្អឹងដងកាំបិត បង្កឲ្យស្នាមដែលជិតរលុបត្រូវកើតឡើងសារជាថ្មី ថែមទាំងលិឍក្រលាស់ទៀតផង។ ជុងហ្គុក ថែថើបប្រដេញពីប្រឡោះករហូតថ្ពាល់ដែលកំពុងក្រហមដោយសារភ្លើងប្រាថ្នា មាត់របស់ថេយ៍បើកម្ហបៗបញ្ចេញសំឡេងថ្ងូខ្សាវៗដោយភាពលេចលង់មិនដឹងខ្យល់អីបន្ទាប់ពីត្រូវជុងហ្គុកពង្វក់ដោយសារការប៉ះពាល់លើរាងកាយ

« អ៎ាស ជុងហ្គុក » ថេយ៍ បិទភ្នែកថ្ងូរឡើងរវើរវាយ ដៃវែងស្រឡូនដូចបន្លាក្រូចចាប់ស្មាធំមាំព្រមទាំងក្រញៅតិចៗបង្កឲ្យមានស្នាមតែក៏មិនបានធ្វើឲ្យម្ចាស់ស្មាឈឺស្កៀបអីបន្តិចឡើយ មានតែលេចចេញនូវស្មានញញឹមឡើងយ៉ាងសមចិត្ត